We Never Really Said Goodbye.

chapter 1.

Ja!!!! "Gumising kana anong oras na baka hindi na tayo umabot sa padasal ng tatay" (rinig kong sigaw saaken ni papa).

Maaga kaming gumayak para pumunta sa bahay ng cousin ko sa (bangungon) dahil ilang taon narin ang nakalipas simula nung namatay ang aming lolo. Gustong gusto ko talaga ang mga pinsan ko sa father side ko dahil sila ang pinaka close ko sa lahat sila palagi kong kasundo sa lahat.

At nakarating nanga kami sa aming pupuntahan, "jaja!!!" Sigaw ng aking mga pinsan na sina kylie at andrei, sabay takbo papalapit saamin at itinuro kung saan sila nangungupahan.

Kadadating ko lang at etong makulit kong pinsan na si kylie ay panay ang aya agad lumabas kahit na tirik na tirik ang araw sa labas dahil tanghaling tapat narin naman kami nakarating dahil sa tagal naming mag ayos.
Lumabas naman kami sandali ni kylie at inilibot nya ako sandali sa lugar na iyon. Una namin napuntahan ay yung tinatawag nilang 'mababang lupa' nag picture picture lang namin kami dun at umalis na dahil sobrang init talaga at sunod naman nya akong dinala sa court ng bangungon at duon ay tumambay rin kami saglit dahil my masisilungan naman at malamig lamig rin ang simoy ng hangin dahil purong puno nga naman dito.

FAST FORWARD.
Nagsimula na ngang dumilim at nag iinuman na ang aming mga tito at tita pati narin sina papa at mama, kami naman ni kylie ay lumabas para mag lakad lakad. Hindi pa kami nakaka layo layo sa apartment ay my bigla ng bumiro saakin malapit sa my tindahan tapat ng iskinita ng mateto "hi bii libre mo naman akong pustiso" sabi nya at sabay tawa my kasama itong lalaki na si andrew hindi na ako mag tataka kung bakit biniro ako dahil ito palang mga pinsan ko na sina andrei at ang naka babata nyang kapatid na si chucha ay naikwento at nasabing cousin kodaw sila. Tinawanan ko nalang sila at tinawag na ang cousin kong si kylie dahil bigla ba naman nya akong iniwan at nakipag harutan sa mga kaibigan nya doon kasama ng bumiro saakin na si ceejhay. Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa naisip kong bumalik na ulit dahil hindi pa ako pamilyar sa lugar na ito.

Uuwi nanga pala dapat kami ng aking pamilya, ngunit sinabi ng tita ko na maiwanan muna ako para malibang libang manlang ako dahil alam nilang laking bahay at palagi akong naka kulong sa kwarto. Nuong una hindi pumayag sila mama dahil hindi daw ako sanay sa ganong lugar pero ang ending ay naiwan din ako dahil gusto ko naman talagang maiwanan para maka close ko sila ceejhay.

Lumipas na ang isang linggo na nandito ako sa bahay ng cousin ko, pinahiram nya ako ng phone nya at ako naman tong agad dumeretso sa galery nya at doon nag tingin tingin ng mga picture may nakita ako ditong isang lalake, nag tanong ako sa cousin ko kung sino iyong lalaki nayon.

"Sino to?" Sabi ko at sagot naman nya ay "Ayan ba si echo yan iko kung tawagin barkada ng kuya yan" sagot ko naman "ha e bakit nasa galery mo pic?" Sagot nya kuya ko nag save nyan wala pa kasi syang phone nakaraan kaya sakin ginagamit nya"

"Pogi pala" bulong ko sa pinsan ko at sabayan ng malakas namin na tawa at eto naman pinsan ko ay sinabi nya kung ano yung nalalaman nya sa lalake, pinakita nya at pinaadd nya saaken ang pangalan ng lalake sa facebook.

"Pogi yan babaero nga lang at fckboy daw sabi ng kuya pagkaka sabi saakin ni kylie, sagot ko naman sakanya "we? gagi wala sa muka, muka syang matino at walang alam sa ganong bagay" at narinig ng kaibigan ng pinsan kona si kylie ang pinag uusapan namin, at bigla nya rin sinabayan ang sinabi ni kylie na "ah si iko ba babaero yan fckboy wag ka dyan masasaktan ka lang dyan" pag papayo saakin ni mutya.

"Echo Arellano Accepted your friend request"

Kinabukasan ng makita kong kinonfirm nya ako, agad ko syang inistalk at tumingin tingin ng mga picture nya. (Pogi nga pala talaga neto)Bulong ko sa sarili.

Hapon na at inutusan ako ng tita kona si angel na bumili ng cigarette doon sa iskinita ng mateto, agad akong sumunod dahil ayokong mapagalitan.

Malayo layo pa ako sa tindahan na aking bibilan ng matanaw ko ang lalake na naka upo sa harap nito, habang papalapit ako ay parang unti unti kosyang nakikilala at nung naka dating na ako mismo sa harap nya ay hindi kona ito tiningnan pa at bumili na lang ako at hindi nasya pinapansin kahit na nakikita ko naka titig sya saakin. Kabang kaba akong umalis sa tindahan at nag tatakbo na paalis dahil ang nakita kong lalake ay si echo pala.