'The NIGHTMARE'

(COUNT 9) -WHAT'S LIE, WHAT'S TRUE-

~Zaira's pov

         "You wanted US, to be friends again like before?". Tanong ko.

   I never expected this. Bigla nalang pumunta si lhiam dito sa room ko just to talk about our past and to settle everything. He ask me to be his friend again like before. Hindi ko maintindihan kong bakit. Diba nga galit pa siya? Is he totally forgotten about what happened between us long ago?

Or......

"Yeah, I'm serious. Maybe we can start again being friends after those past. Diba?" Sabi niya.

Oo nga naman. Pwede naman naming kalimutan nalang ang nakaraan. Andito na naman kami ngayun sa hinaharap, so past is no longer matter anymore between the two of us.

"Right, magandang idea nga naman yun." Sagot ko.

But how come bigla niyang naisipan to? Pinag-iisipan ba niya ito habang umiiwas siya sakin after nong nakapag-usap kami sa hospital? Maybe? Or maybe...not. ang hirap niya basahin.

"So...okay na tayo". Tanong niya.

Kahit medyo sudden, di ko nalang iisipin na, it's kind of strange. Atleast, ito na, magsisimula na ulit kami after nang mahabang panahon.

Nginitian ko naman siya tsaka tumango-tango. I'm glad we're okay now.
Atleast ngayun, free ko nang maitatanong sa kaniya ang mga concerns at curiuosity ko. And also, about doon sa nakaraan, di ko pa pala natatanong sa kaniya ang tungkol doon sa kong anong sinabi ko kaya nagalit siya. Ano ba talaga sinabi ko non? Bakit kasi di ko maalala? Wala akong maalala.

        After namin mag-usap ni lhiam. Lumabas narin siya sa kwarto ko. At kong saan siya dumaan, sa terrace ko tapos doon din siya lumabas. Ang iwan niya diba? Para lang siyang akyat bahay.

Narinig ko naman na dumating na si karol sa bahay, kaya lumabas na muna ako nang kwarto ko at nagtungo doon sa kwarto niya.

Andito na nga ako sa harap nang room niya. Gusto ko siyang makausap, makakwentuhan muna. Sana hindi siya pagod. I step closer to her door and was about to nock on her door nong biglang......

*PACK!*

I heard something, para bang may sinampal sa loob nang kwarto ni karol. At sinundan pa ito nang isang parang may humagulhol nang iyak. What's happening inside? May nangyayari kaya? Napatigil naman ako at di ako makalagaw sa pinagtatayuan ko.

Ano kayang meron sa loob?

"I TOLD YOU BEFORE! I FUCKIN' TOLD YOU!!". That voice. Ka...----kay karol....

What's wrong with her? Bakit galit na galit siya? At....at sino ang pinapagalitan niya? I'm confuse. Anong meron? Anong nangyayare? Wala akong karapatang mangialam, pero....bakit?
Katulong kaya ang pinapagalitan niya? O kong sino mang nangialam sa kong ano mang pinakialaman sa personal na gamit niya? Shit.....ngayun ko lang narinig ang sigaw ni karol na subrang galit na galit. Hindi ako sanay....

The door....bigla itong gumalaw....oh no....dapat akong umalis dito....b-ba't....hindi ako makagalaw? Baka iba ang maisip ni karol pagmalaman niyang I was here in her door eavesdropping some private staff. Hindi pwede.....

Bumukas na nga iyong pinto sabay may biglang lumabas, I automatically pretend I was passing by....

Pero....nagulat ako nang makita ko kong sino iyong lumabas. It was....tita khira.

"Oh.....Z-zaira..." gulat na sabi niya. Me too...i was startled also. Hindi ko enexpect na...siya....siya yong nasa loob kasama si karol.

At napansin ko naman iyong pisngi niya. Namumula ito. Did karol just....