'The NIGHTMARE'

(COUNT 18)

~Zaira's pov

       Maaga akong nagising dahil nananaginip na naman ako nang masama. Akala ko naman tuloyan na itong nawala. Pero ganon parin pala. Akala ko nga nong makaalala na ako, hindi na ulit ako makakapanaginip nang masama, pero wala namang kwenta, ganon parin naman.

Andito ako ngayun sa sala, nagkakape. Ako palang yong andito, kasi ako palang yong gising, tulog pa kasi mga kasama ko. Kanina naman may nakita akong tao dito. Yong isang nagboboarding. Pero umalis din naman ito kasi nga maaga yong klase nila.

"Oh, zaira iha. Gising kana pala?". Sabi bigla nang kong sino. Napalingon naman ako sa gawi nito.

Si aling jona lang pala. Kakagising lang niya rin ba?

"Hindi po kasi ako makatulog nang maayos". Sagot ko naman.

"Bakit naman? Hindi kaba comfortable sa higaan mo?". Tanong nito.

"Hindi naman po sa ganon. Ganito lang po talaga ako.". Sagot ko ulit.

Sanay na naman ako sa ganito. Palagi naman. Siguro, epekto din to nong nakita at naramdaman ko kagabi. Bakit naman kasi may biglang kamay non? At ang malala pa, pugot ito. Ayan tuloy, hindi na naalis sa isip ko. Hayy....Pinulot ko naman iyong kape sa table na nasa harapan ko sabay higop nong kape. Mainit!

"Sige iha. Sa kusina lang muna ako". Pagpapaalam ni aling jona sakin. Napatango naman ako.

"Sige po". Sagot ko sa kaniya.

Umalis narin si aling jona sa harap ko at nagtungo na ito sa kusina. Ako naman ito, nakaupo lang habang patuloy lang sa pagkakape.

Actually, magandang bakasyon tong ginagawa ko. Kahit may iniisip na problema, atleast, hindi ako nag-iisa. Pero, kong ano man yong pinagplanohan ni karol ngayun? Sana magtagumpay siya. Kong kaya niya?

*TELELET-TELELET!"*

Oh....napatingin ako sa cp ko na nasa ibabaw nang table na nasa harapan ko. Tumutunog iyong telepono ko. Sino naman kaya itong tumatawag sakin ngayun?

Pinulot ko agad ito sabay tingin sa caller. 'Unregistered number' napakunot noo ako. I answer the button.

"Yeah?". Sagot ko. Narinig ko naman ang malalim na paghinga nito. Sino kaya ito?

                                   

~Lhiam's pov

Kagigising kulang, at nakita kong wala na si zaira sa kama niya, ang aga naman niyang nagising? Baka nasa baba na siya.

Hay....at hindi pa talaga siya nag-ayos nitong hinigaan niya huh. Ako na nga lang mag-aayos. Para namang mag-asawa kami. Tsk!

Ano batong iniisip ko? Sinimulan ko na ngang tupihin iyong kumot niya. Para akong tanga dito. Kong ano-anu pa yong iniisip ko. Habang inaayos ko iyong kumot niya, bigla akong nay nakitang isang bagay sa kama niya. Kumislap kasi ito gawa nang silaw mula sa liwanag nang araw.

Nasa may unan ito, hindi naman naka tago, pero...mukhang katabi ito ni zaira habang natutulog siya. Iniabot ko naman ito sabay kinuha ko.

Oh....kwentas? May naka ingrave na pangalan ni zaira. Sa kaniya to? Bakit di niya sinusuot? Ngayun ko lang nakita to ah....pero....bakit familiar? Bakit parang....Parang may nakita na akong ganito? Saan ngaba? At kanino?

Ah...baka wala lang to. Hindi ko naman maalalang may nagmamay-ari ding iba na ganito. Ibinalik ko nalang ito doon sa kong saan ko ito nakita. Tapos pinagpatuloy ko nalamang iyong pagtutupi ko.

After kong matapos, nagbihis na agad ako sabay lumabas narin nang kwarto. Paglabas ko, bigla kong nakasalubong iyong anak nang nakatira dito. Si jea. Tapos nagkatinginan kami sabay nginitian niya ako.