chapter-4

54 8 0
                                    

"ဆရာတူ အကိုရှန်းကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်"

ဟိုအုပ်စုထွက်သွားဝာာနဲ့ ထိုကောင်လေးက ချက်ချင်းသူ့ကို ကျေးဇူးတင်လာတယ်။

"ရပါတယ်..ရပါတယ် မလိုပါဘူး ဂိုဏ်းတူအချင်းချင်းဘဲ ကူညီရမှာပေါ့"

ရှန်းဝူချင်းက ချက်ချင်းလက်ကာ ခါ ငြင်းဆိုလိုက်တယ်။

"ဆရာတူအကို က မင်းကို ရှန်းဂိုဏ်းအနှ့့လိုက်ပြပေးရမှာလား"

ရှန်းဝူချင်းက သေချာအောင်ထပ်မေးလိုက်‌ေတာ့ ထိုကောင်‌‌ေလးက တချက် တုန့်ဆိုင်းသွားပြီး

"....ဟုတ် ဆရာတူအကို အဆင်ပြေရင် ကျတော့်ကို တစ်ချက်လောလိုက်ပြပါလား ကျတော်က မနေ့ကမှရောက်တာဆိုတော့ သိပ်မသိသေးလို့ပါ ဟီးး"

ရီ ပြနေတဲ့ ကောင်လေးက အရမ်းလှလွန်းလို့ တောင်ပေါ်က ရှုခင်းနဲ့ အရမ်းကိုမှပနံ့သင့်လှတယ်။ ရှန်းဝူချင်းက အရင်ကတည်းက ကွေးနေတာမလို့ ဒီလို လှပတဲ့ကောင်လေးကို ငြင်းလို့မရအောင် အရမ်းနှစ်သက်တယ်။

‌"ကောင်းပြီ..လာသွားကြရအောင်"
ရှန်းဝူချင်းက ဓားပျ့ထုတ်စီးနေပေမယ့် ထိုကောင်လေးက သူ့ကိုကြောင် ကြည့်နေလေတယ်။

"သွားမယ်လေ မင်း ဓားပျံထုတ်လိုက်"

"ဆ..ဆရာတူ အကို ကျတော်က မနေ့ကမှရောက်လာတော့လေ ဂိုဏ်းဝတ်စုံ ဘဲရသေးတယ် ဒီနေ့မှ တံဆိပ်နဲ့ ဓားပျံသွားထုတ်ရမှာပါ"

ထိုကောင်လေး ရှက်နေဟန် ပြန်ပြောလေသည်။

အမှန်ဆို ဂိုဏ်းဝတ်စုံနဲ့ အတူ တံဆိပ်ရယ် ဓားပျံကတစ်ပါတည်း ရတာပင်။
ဒီကောင်လေးကျဘာလို့ အတူတူမရတာလည်းဆိုတာတော့ သူလည်းမသိပေ။

'အကြီးအကဲက မေ့သွားတာများလား'

"ဒါဆိုလည်းကောင်းပြိလေ ရှုခင်းကြည့်ရင်း တောင်အောက်ကို လမ်း‌ေလျှာက်သွားရအောင်"

"ကောင်း..ကောင်းပါပြီး"

သူတို့က လမ်းမှာ စကားတစ်ခွန်းမှ‌မပြောဘဲ တောက်အောက်သို့ဆင်းလာခဲ့ကြသည်။
လမ်းတစ်လျှောက် ထိုကောင်လေးက အတွေးများနေပုံရသည်။ သူလည်း ဘာမှမပြောဘဲ မှတ်ညာဏ်တွေကိုသာစစ်နေလိုက်တော့သည်။

ဗီလိန်လမ်းကြောင်းမှ လွတ်မြောက်ရန်နည်းလမ်းWhere stories live. Discover now