'The NIGHTMARE'

(COUNT 23) - TREASURE HUNT -

~Karol's pov

"TAKBO LANG KAROLINE, MAHAHABOL DIN KITA!!"

       Rinig kong sigaw ni zaira. Masama ito....she's after me! Please....someone....someone save me.

Tumatakbo lang ako kahit hinihingal na ako, but I can't stop running....i really can't. Kasi...baka mahabol niya ako and I'm scared....

Everyone's already dead....everyone....they are killed. At wala akong nagawa.

Ayokong matulad sa kanila, pinatay niya sila....pinatay niya lahat nang kasama namin. She's evil....fck! Hindi ko na alam kong saan ako pupunta. Hindi ko alam.

Tumatakbo lang ako nang mabilis habang hindi lumilingon sa likoran. Kahit nanlalabo pa ang mga mata ko dahil sa luhang lumalabas dito....pinagpapatuloy ko parin ang pagtakbo ko.

Madilim ang daan, sobrang dilim, ang tanging ilaw ko lang ay ang malaking buwan sa kalangitan.

Sa pagpapatuloy ko sa pagtakbo ko, bigla akong may napatid na kong anong matigas na bagay sabay nadapa ako sa lupa.

"SHIT!!!!"

Mas lalo lang akong nanghina at napaiyak dahil sa pagkabagsak ko sa lupa. Hindi dapat ako sumuko. Kailangan kong makaalis kaagad dito...kong ayaw kong mamatay...

Sinubukan kong tumayo ulit, pinilit ko ang sarili ko at binigay lahat nang lakas ko. Buti nalang nakatayo kaagad ako.

"Whats wrong?".

Hearing that....bigla akong napatigil....i was stunned. Bigla akong kinabahan at namutla. Napalunok naman ako sabay napalingon sa likod ko.

At....nakita ko si maris.

"M-maris...." sabi ko na pangiyak-ngiyak nang makita siya.

"Maris....tulongan mo ako". Sabi ko sabay lapit sa kaniya at hawak nang braso nito.

"Kailangan nating makaalis...halika na!!". Natataranta kong sabi sa kaniya sabay hila nang braso niya. Pero...hindi siya nagpahila.

"Why would i?". Tanong niya sabay ngumiti pa siya.

"Huh?". Hindi ko maintindihan. Pero bakit....bigla akong napayuko at napaisip. Bakit naman ganito si maris? Hindi ba niya alam ang nangyayare? Wala ba siyang idea sa mga nagaganap?

Pero impossible naman. Nong pagbabarilin ni zaira ang mga tao bago magsimula ang treasure hunt....i know that I saw her dare.....staring blankly habang tinitignan ang mga taong nagwawala...tapos...after that...tumakbo nadin siya....

Perhaps....kasama siya ni....oh....

Napatakip ako nang bibig ko. Hindi...tapos napaatras ako palayo sa kaniya.

"Oh....why are you suddenly surprised?".

All this time...hindi pala ako ang nanluko....kundi....ako ang niluko....lahat nang pinagkatiwalaan ko...mga kaibigan ko...lahat sila....kampon ni zaira? No...no...

"I....i-ikaw....anong....a-ano ka?".

Atras lang ako nang atras para makalayo sa kaniya...pero siya...nagsisimula na siyang maglakad papunta sakin. Nanginginig na ako.

"Diba nga gusto mong makagante kay zaira? Gusto mo tulongan kita? Ah...pero...impossible naman yun mangyare....i can't betrayed my own sister". Sabi niya na nagpabigla sa akin.

Sister?...how come? Bakit...hindi ko yun alam? At...magkapatid sila?

"Akala mo siguro....panalo kana? Kasi....akala mo...mapapatay mo na siya....but...no...ikaw iyong humampas sa kaniya nang kahoy noon diba? Nong pinatay ni zaira si samantha....i saw you...that night". Panimula nito...