I'M YOURS ||ongoing

CHAPTER 18

*******

Mag isa akong naglalakad lakad dito sa may park.  Many people now, happy children running around. I stopped when I heard a young girl crying in the corner. She was sitting on the floor with her face hidden in her hands.

Nilapitan ko sya. "Hello, bat ka umiiyak." sambit ko at lumuhod ako. Hinaplos ko ang kanyang likuran nang dahan dahan.

She stopped crying when she felt my palm on her back. Inangat nya ang tingin sakin. Napakacute ng bata bilugan ang kanyang mga mata ngunit hindi kalakihan at may pagka kulay brown na mata, may malalaki at mamumulang pisngi at pinkish na labi.

"Ano pong nangyari bakit ka po umiiyak.." sabi ko.

"Sabi po kasi babalikan ako.." sabi ng bata.

"Iniwan ka ba ng magulang mo dito?" sabi ko.

"H-hindi po, ang kaibigan ko si yuan pangako nya po dito po kami mag kikita pero n- ngayon wala pa rin po sya." kwento nang bata.

"Baka siguro may dahilan sya kung bakit sya hindi na mag papakita." sambit ko.

"Wala naman po S-syang sinabi sakin eh" humagol- gol sa pag iyak ang bata at niyakap nya ako.

"Ate, wala naman ako na gawa sa kanya."  Hinarap ko sya sakin. They said we should hug again.

I let go of his embrace. To see his very cute face.
"Kung mahalaga sya sayo, may dahilan kung bakit sya umalis. Ayan ang tanda mo ah."  I said.
"Ano palang pangalan mo?" dagdag ko.

"Yeshie po." sabi nya.

"Ang cute naman ng name mo. Gusto mo ng ice cream..." sambit ko.

"Opo!" sambit ni yeshie. Umaliwalas ang mukhang kanina ay lungkot ang makikita.

Buti pa si yeshie ice cream makakapagpasaya sa kanya ako kasi siya lang e! HAHAHAHA

After I bought ice cream for Yeshie, I hung out for a while near the swing, swaying back and forth. My eyes narrowed and I paused for a few seconds when I saw Mr. Denvierr walking. They were the same color of suit and haircut as earlier.

Sir denvierr???

I chased him. "Sir denvierr!!" sigaw ko nang malayo pa ako sa kanya.

Lumingon sya. "Yes and who are you??"  sambit nya may pagtataka.

"Sorry, I thought you were someone I know. Sorry!" sabi ko. Pumunta na ako sa kotse para ma kauwi na.

I gripped the steering wheel and leaned on it. What's wrong with you Chloie, you were so embarrassing earlier. Argh!

I've arrived and I'm now in front of our house, I'm looking at it for a bit before ringing the doorbell.

It's been almost two months since I last came here, I really missed this place.

Pinag buksan ako ni Nanay Esther ng gate.
"hija!" sabay yakap nya sakin. "Gumanda ka ngayon hija" sabi nya nang mapakawalan na ako sa mahigpit na yakap.

"Bakit po, dati pangit ako Nanay esther?" sambit ko.

Gulat ang naging reaksyon nya "Hindi yan ang ibig kong sabihin, mas lalo kang gumanda." sambit.

"Joke lang nanay esther, pero salamat po kayo rin po mukha pa rin po kayong dalaga." sambit na may kalakip na ngiti sa labi.

"O sya, hija pag hahaing muna kita ang daddy at mommy mo nasa rooftop nag kakape sila." sambit nya nauna na sya sa kusina.

"Ok po nanay esther.." sambit ko.

I'll just go back to the car to get the documents I forgot to bring. Before I go to the room. Nag bihis lang ako staka umakyat sa rooftop.