Chapter 2

27 1 0
                                    

Chapter 2
Ottimo Aroma

Labis talaga ang pagkagulat at kaba ko sa pagtawag na iyon ni Alec, na para bang gusto ko agad siyang lapitan at sampalin ng napakalakas o di kaya'y tumakbo nalang papalayo at talikuran siya. Ewan ko ba, pero hindi pa talaga kaya ng puso ko na makita at makausap ang lalaking minahal ko ng husto na siya ring unang dumurong sa puso ko.

I don't wanna hear his voice yet look at his presence!

Kahit paman ganun ang mga bagay na naiisip ko, ay mas pinili ko nalang manatili sa kinatatayuan at umastang parang walang pake sa pagbabalik niya-at parang wala nang tinik na nakatusok pa sa aking dibdib. Labis din ang pagkagulat ng mga kaibigan ko. Kitang-kita ko ito mula sa mga mata at sa buong mukha nila, I know they don't want me to get hurt again; and I promise- I will never let them see the pain in me that was left by Alec himself.

Napakamot pa nga sa ulo si Cindy habang nakatingin sa akin after Alec called me akin even if I'm not his akin anymore and I will never be his akin ever again.

Hindi lang si Alec ang naroon, pati narin sina Zen, Hero, Tristan at ang bagong lipat na si Harrym Vasquez. Makikita korin ang pagka-gulat ng mga ito, lalong-lalo na ng reaksyon ni Harrym. Kahit wala siyang kaalam-alam tungkol samin ni Alec, there's still confusion and curiosity in his eyes.

"Ayy s-sorry po ubos na yung paninda namin. Diba Mang Efren?" sabi ko kay mang Efren habang hindi magawang tumingin ng deretso sa mapupungay na mga mata ni Alexander Gonzales o maging sino man sa kanilang lima.

"Ah, pasensya na sir, ubos na po yung mga paninda ko. Ang galing kasing mag benta ng apat na magagandang 'to!" sabi ni Mang Efren kina Alec nang nakangiti habang wala namang naging imik si Alec kahit konting ngiti manlang pabalik kay Mang Efren ay hindi niya nagawa.

"Ahh sige po manong, basta sa susunod tirhan mo kami ha!" an answer was heard surprisingly not from Alec but from Harrym.

"Sige po sir, balik kayo dito bukas at magtatabi ako para sa inyo, --ilan ba ipapa-reserve niyo?" at napatawa narin kami sa sinabing ito ni Mang Efren.

"Kahit ilan po manong, halata namang masarap yang binibenta niyo eh! No doubts, we'll buy everything bukas, I promise." Harrym answered.

Natuwa ako sa mga sinabing iyon ni Harrym, at alam kong natutuwa rin dito si Mang Efren. In fairness, ang bait-bait niya.

Kaya naman ay kinuha ko ang mga lalagyan ng street foods sa cart at tutulungan na si Mang Efren sa pagliligpit dahil ubos naman talaga ang paninda niya, and I'm not lying just because of that fool guy, Alec.

Papaalis na sana ang limang iyon at napapansin kong wala paring kaimik-imik si Alec.

"basta manong wag nyo ipapa-ubos ang tokneneng bukas ha!" sigaw ni Zen habang humahakbang na sila papaalis. Hindi ko akalaing mahilig din pala ito sa tokneneng, tadhana nga naman! Adik rin kasi dito si Joyce.

HARRYM'S POV

I was totally shocked sa mga narinig kong pinagsasabi nila. My friend Alec, called Keila as akin. That was so cringe to listen, akin is a word referring to something or someone that is yours. It is a Filipino term for "mine". That's why I'm deeply wondering, Keila is Alexander's?

Bakit kaya? May nakaraan ba ang dalawang ito?

Hindi pa masyadong malinaw sakin ang katotohanan tungkol sa kanila ng babaeng ito, but one thing's for sure is the reality between me and Alexander- we are really close friends, my stepdad and his dad we're business partners. He never told me about Keila before at wala siyang na-mentiong girl sakin-or samin.

Even those times when the three of us including Hero drank outside, he never talked about a girl. Hindi ko nga rin narinig na nagka-girlfriend siya after kay Eastyne.

CONSTELLATIONS: MY BOSS IS MY CHILDHOOD SLAVE (Series#1)Where stories live. Discover now