FOREVER YOU ("m2m story")

Chapter 3

Ang Bagong Buhay

Masaya akung nakasama namin si max sa araw na yun, na kahit papaano ay nabawasan namin ang lungkot niya,

Sa totoo lang masakit talagang mawalan ng magulang, lalot hindi na nito nakikita ang pagsusumikap mo,

Sabi ko pa sa sarili ko nun na sayang kasi hindi nakikita ng magulang ni max ang kasipagan ng anak nila,

.
.
.
.
Nung natapus na kaming kumain ay isinabay na namin si max sa paguwi, inihatid na namin siya sa bahay ng tita niya,

Hindi pala ito kalayuan sa amin, kung iisipin ay kaya ko itung puntahang magisa,

Bagu pa man nakababa ng sasakyan si max ay sinabihan ito ni mama na ," wag kang mahihiyang lumapit samin ni mac, dahil sa kaibigan ka ni mac ay hindi kana iba sakin,

,," Nak," max , wag kang magdadalawang isip na lumapit samin, andito lang kami ah,"

Agad naman sumagot si max sa mga oras na yun," maraming maraming salamat po,

Sabay nun ay bumaba na siya ng sasakyan,

Sa mga oras na yun ay umalis narin kami,

Kinabukasan araw ng sabado, walang pasuk,
Maghapun lang akung nasa bahay, nanonood ng tv, nag lalaro ng mga video games,"

Subrang boring ng araw na yun, gusto kung gumala, sa mga oras na yun ay naisipan kung puntahan si max sa bahay nila,

Kaya lumabas ako daladala ang bike na binili sakin ni mama,

Naglagay na ako ng helmet sa aking ulo kasabay nun ay umalis narin ako kaagad, medyo ilang oras lang ay natatanaw ko na ang bahay nila max,

Habang papalapit na ako sa bahay nila max ay napansin kung parang nagkakagulo sa bahay nila, parang may nagwawala,

Medyo lumapit pa ako sa bahay nila, nakita kung pinagtatapun ng tita ni max ang mga damit, ngunit di ko alam kung kanino iyun,

Maya maya pa ay nakita kung lumabas si max sa bahay nila, at isa isang pinulot ang damit na pinagtatapun ng tita niya,

Nakita kung unti unting pumapatak ang luha ni max, medyo nakaramdam ako ng awa,

Gusto ko sanang lapitan siya pero agad naman lumabas ang tita niya,

Galit na galit itung lumapit kay max at itinapun pati mga gamit niya, aklat, notebook,at iba pang gamit sa school,

Nilagay lahat ni max ang damit niya sa isang bag at binitbit ito paalis ng bahay nila, habang naglalakad si max papalayo sa bahay niya ay sinundan ko ito,

Hindi ako nagpakita sa kaniya, marahan lang akung nagbike habang sumusunod sa kaniya,

Nung napansin kung tumigil siya at umupo sa isang gilid ay napansin kung umiiyak siya, kaya dali dali naman akung bumaba at lumapit sa kaniya,

Habang umiiyak siya ay marahan kung iniabot ang dala kung panyo,

," Max," tahan na, sama kana sakin," sabay abot ko ng panyo sa kanya,"

Nung una dahan dahan siyang tumingala, akala ko nun kukuhanin niya yung panyo na ibinibigay ko pero bigla siyang tumayo at niyakap ako,

Ramdam ko ang lungkot niya, habang nakayakap siya sakin ay umiiyak siya, kaya dinamayan ko siya, sa mga oras na yun ay niyakap ko rin siya,

Nakaramdam ako ng awa kay max nun, kaya habang umiiyak siya habang nakayakap sakin ay marahan kung hinahaplus ang kaniyang likuran,

Maya maya pa ay naramdaman kung bumibitaw na siya,