I am the maid of my ex

1

"Kaya mo to Percy.... Unting tiis nalang..." Pagmomotivate ko sa sarili. Tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin dito sa C.R at pinunasan ang namumuong pawis saking fays (face).

Ganda ganda ko parin nihehehehehe. Sana maakit ko sila sa aking charm hehehehe, joke!

"Perly Cyle Banoba?" Tawag ng isang babaing secretary ata na kakalabas lang sa office ng amo nya

Agad agad akong tumayo at tinaas ang kamay kasama ng pilit na ngiti. Tinignan nya ako at sinasabi ng kanyang tingin na ako na ang susunod at pumasok na sa loob

Huminga muna ako ng malalim "God is good, let your will be done." bulong ko at ngumiti ng matamis

Pagpasok sa loob ay rinig ko ang tibok ng puso ko na parang nakikipagkarera

Umupo ang kanyang secretary sa mahabang sofa. Tinignan ako nito at at tinuro ang maliit na sofa sa harap niya. Agad naman akong umupo doon

Binigay ko sakanya ang  documenrs na dala ko.

"Perly Cyle Banoba, 25 years old, highschool graduate......" Pagbagal na basa ng sekretary sa huli na parang di nasiyahan. Nasaktan ako doon dahil high school lang natapos ko ngunit di ko yon pinakita

Sinara niya ang documents ko na nasa brown folder at nilagay sa gilid ng sofa

Tinaasan niya ako ng kilay "Why should we hire you" Ang cold naman ng pagkakasabi niya non..

Pinakita ko ang aking ngiti at buong pusong sumagot "You should hire me ma'am  because I can assure you that I will done a good job. I will love my job just like how I love myself" Huminga ulit aki ng malalim at pinagpatuloy

"And also... I really need this job to..... For my parents.... As you know, I'm a high school graduate only, Being not able to go to college is so hard to look for a descent job. I really need this job because the payment is very.... High..."

Napatingin ako sa aking sapatos

Pereng ewe nye ne..... Pleassee!!!!!

"What!!!" Biglang tumayo ang lalaking naka-suit at sumigaw ulit. Akala ko ay ako yung sinisigawan nya pero yung nasa telepono lang pala

Isang malaking buntong hininga ang ginawa ko. Haiyst, what a relief!

"What happen?" tanung nung sekretarya. Nagulat ako ng onte sa inasta nung sekretarya

Napahilot sa sentido ito at tumingin sakin yung naka-suit na nasa 40s na at ung sekretarya ay nasa 30s, baka sila'y....

"Honey, siya na ba?" Tanung nung naka suit, sabi ko na nga ba Lovers!!!!!Hehehehe

"I don't want ihh... But Sige I'll give her chance, let's see kung makakayanan niyang makapag-tiis sa mag-amang yon" Tumingin ung  sekretarya na asawa niya pala hihihi

Pero na-awts ako ng onti sa unang sinabi niya  pero feeling ko mahahire na ko, finally!!!!!

Tumayo agad ako at nag-bow ng paulit ulit "Salamat pow, salamat pow!!!!"

"Are you a strong woman?" Tanung nung naka-suit

Malaking YES! naman boss!!!

"Yes na yes, sir!!" Sigaw ko

"Your job will not be easy, marami na ang umalis na maid sa pupuntahan mo. Are you willing to take the job, are you willing to take the challenge?" Masungit na tanong nung sekretarya

"Ang dami ko na pong pinagdaanan, di ko po alam ang salitang 'giving up'"

"Good" sabi nung sekretarya na asawa pala nung naka-suit na boss

Ngumiti siya ng pilit at tinignan niya ang kanyang wrist watch "Be ready tomorrow"

Yes!!!! Yahooo!!!!!!!!!!! AMEN!!!!!!!!!!

Answered prayer toh! Halos sampung araw nakong pahanap hanap ng trabaho na hindi kinakailangan ng diploma nung collage!!!!!

Maaga akong nagising sa sobrang saya at naligo at kumain na

"Una na ko ma...pa..." Mahina kong sambit sa hapag

"Buti naman at ang Walang Kwentang anak ko ay may trabaho na.... Siguraduhin mo lang na magpapadala ka buwan buwan" sarcastic na papuri saakin ni Papsi

"Roberto!!!" Sita ni mama kay papsi

"Ma... Ayos lang po. Huwag po kayo mag-alala dahil ito na po ang tamang oras na binigay nang Diyos para makatulong ako sainyo..."

"Aba dapat lang na tumulong ka!!! Anu yan? Wala kang utang na loob kung di ka tumulong dito sa bahay!!!!" Sigaw ni papsi

Kahit naiiyak na ako ay pinilit ko paring ngumiti
'Ayos lang yan Percy....magiging maayos din ang samahan niyo ng yong papsi sa tulong ng Diyos'

"Isa pa Roberto at babatuhin kita!!!!" Turo nito sa upuan naming kahoy

Tinignan ko ang oras sa keypad kong CP. Kahit maaga pa ay nagpaalam na ako para di na mag-away si mama at papa dahil saakin

"Una na po ako... Ma, magtetext nalang ako sainyo... Di ko po alam kung kailan ako makakadalaw"

"Oo anak..Magiingat ka..." Niyakap ako ni mama na naiiyak narin

Bale malayo ang aking tatrabahuan,magiging personal yaya kasi ako ng isang bata

"Pa... Ingat po kayo dito, wag po masyado sa alak at inom lagi ng gamot..."

Kumusilap lang saken si papa "Tse!!!! Bala ka sa buhay mo!!!"

Tinignan ko ang bunso naming kapatid at ningitiin siya, bale di kami close. Nilakaran niya lang ako at lumabas na

"Hoy!! Ingat ka ahhh...." Sigaw ng ate ko naglalaba sa banyo malapit lang sa kusina namin.

"Oo...." Masaya kong sabi at nagpaalam na sa mga lima ko pang kapatid na busy-ing  kumakain at walang paki saken.

Kinuha ko ang malaking bag at lumabas na ng bahay

"Alis na!!!!"

"Lam pake kame!!!!!"

"Pasalubong mo uy!!! Wag makalimot!!"

"Chocolate!!!!!!"

"Edi wow Percy!!!!"

Sigaw ng mga kapatid ko. Hilig talaga magsalita kapag nakatalikod na...

"Nawa'y Ingatan kayo ng Diyos. Love you all!" sigaw ko