Path of Hate

Chapter 4

Chapter 4

Mahina akong natawa ng maramdaman ang presensiya niya na lumapit. Yumuko pa siya at pinantayan ako. I can even smell his perfume on his neck. Now, this is what I call pefume. I can even smell it whole day or even a month or year. Hindi talaga ako magsasawa. Promise. Ang bango.

"Are you okay?"

Pumipikit-pikit akong sinapak siya sa dibdib. "Bakit ngayon ka lang? Nakita mo ako kanina pero iniwan mo lang ako?" mahina kung dakdak pero napanguso lang ako ng isang pagpiltik lang ng dila ang isinagot niya sakin.

"I'll take you home." kinuha niya ang kamay ko't iniyakap sa leeg niya.

Akala ko tutulungan niya lang ako sa pagtayo at sa paglakad pero baliktad pala sa naiisip ko. Naramdaman ko nalang ang pag-angat ko ng buhatin niya ako. He lift me, like I was a bride. On the second though, my heart were beating fast like a bomb whose ready to explode. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito. Nakakapanibago.

Sinubukan kong ipikit ang mga mata ko. Inaantok ako. Hinayaan ko lang siya sa kung anong ginagawa niya. Siguro naman ligtas na ako, ngayon nandiyan na siya. I know, with him, I am safe.

Maya-maya pa naramdaman ko ang pagtigil. Pinakiramdaman ko ang paligid at ilang segundo lang may nagsalita.

"She's pretty. Are you chosing her?"

"Stay out of the way."

Narinig ko ang tawa ng isa. Maya-maya pa naramdaman ko ang paghawi ng ilang hibla ng buhok ko sa pisngi.

"Don't. Touch her"

"Chill. I was just checking her out. Maganda nga siya. Those lips, they look smooth."

Alam kong nagbibiro siya, sinabi lang niya 'yon para mang-inis, pero hindi ko naman alam na maiinis din siya. Ramdam ko ang paghigpit ng kapit niya sa'kin. Kaya naman minulat ko saglit ang mga mata ko para aninagin siya.

Gumalaw ang panga nitong nakatitig sa harap. Mahigpit parin ang kapit niya, pero hindi na masyadong nagtagal. Napailing nalang siya at hindi na pinansin ang lalaki. Sinubukan niya nalang itong lagpasan pero hindi paman kami tuluyang nakakalayo ng magsalita muli yong lalaki.

"I will come court that girl. So protect her from me. Protect her at all cost. Dahil kapag naagaw ko siya mula sayo, talo ka."

Isang minutong katahimikan ang namayani. Walang nagsalita, ni gumalaw pagkatapos non. Naco-conscious na nga ako at baka pagod na ang mga braso niya sa pagbuhat sa'kin. Kahit papaano may katinuan parin naman ang naiwan sa'kin, no.

Dahil sa kalasingan, tuluyan narin akong nagpahila sa antok. Ipinikit ko muli ang mga mata ko't hinayaan na siya sa kung saan niya ako dadalhin. Yong pag uusapan namin, baka bukas makalawa ko na ipapaalala. Hindi ko na talaga kaya.

***
Next thing in the morning I woke up feeling drain. Nakaramdam pa ako kunti ng hilo ng sinubukan kung maupo.

What happen last night is a totally fuck up. Pasalamat ang lalaking 'yon at walang nangyari sakin after that, kung hindi.. Hindi ko narin alam. And that guy, the guy who help me with, last night.. Nasan nga pala 'yon? If he wasn't there, baka kung ano nang nangyari sakin kagabi. Kahit papaano makapagpasalamat man lang ako.

Natigil ako sa pag-iisip ng mapansin ang damit na kasuotan ko. Iba na ngayon ang kulay ng damit na suot ko. Kung kagabi ay purong itim, ngayon naman ay kulay asul na kasuotang pantulog. Naisip ko yong taong tumulong sakin, pero sa laki ng bahay na 'to, malamang marami rin ang mga maids dito na posibling sila ang inutusan para bihisan ako. Imposible namang siya, eh lalaki yon.