𖥕 පහන් ටැඹ 𖥕 || ʙʟ || ɴᴏɴғɪᴄ ✔

පහන් ටැඹ - ³ -

'ඇයි කතා-'

'මොනාද බලන් හිටියෙ?'

හත්තික්කෙ කටු අත්තක්ද කොහෙද මේකා...ඒ උනාට හුරතල් පාටයිනෙ....රවන් ඉද්දිත් ලස්සනයි...කටහඬත් මූන වගේම හුර-

'හලොව්... ඔයාගෙන් ඇහුවෙ මම'

'ඔහ් ඇ...ඇයි?'

ලේසි වෙන්නැති වෙයි වගේ....පුංචිවට හුරතලේට හිටියට නපුරුයි...!

'මොකටද මේ පැත්ත බලන් ඉදියෙ?'

'මං...මේ.... නිකං දන්නැද්ද ඉතිං '

කියන්න දෙයක් නැති උනා මට... පලවෙනි පාරට ඒ මූන දිහා බලන් කතා කරද්දී මගේ වචනත් හිදිලා ගිහිං...

ඇරත් මොනා කියන්නද...මගෙත් හොර හිතනෙ ඉතිං... කියන්න බොරුවක්වත් මතක් නොවන එක සාධාරණයි...

'නිකං නම් මේ මල් ටික කඩලා දුන්නානම් මොකද වෙන්නෙ හුහ්'

'මොක්-මොකක්ද?'

මං හිතන්නෙ මගේ ඇස් දෙක පොල් ගෙඩි සයිස් වුනා...කටත් ඇරුනා...ඇයි යකෝ ඉතිං කීයටවත් අහාවි කියලා හිතපු ප්‍රශ්නයක්ද ඒ...

'ඇයි අයියගෙ කන් ඇහෙන්නෑද?'

මං තාමත් එයා දිහා බලන්...කොල්ලා රවාගෙන අහන එක ප්‍රශ්නෙකටවත් මං නෙවෙයි උත්තර දුන්නෙ...

මොකද උත්තර දෙන්නවත් මට සිහියක් පතක් නැති උනා...

එයාගෙ කටින් පළවෙනි පාරට මට අයියා කියලා කියද්දි විනාඩි ගානකට මට නිකං ලෝකෙම නැවතුනා වගේ උනා....

බොලද කතාවක් වෙන්නැති... ඒත් ඒක විදලා තියන කෙනෙක් හොදටම දන්නව ඒ හැගීම.... තමන් කැමති කෙනාගෙ කටින් තමන්ට ආමන්ත්‍රණයක් ඇහෙන කොට!

'යේ!'

'යියේ!!'

'අයියේ!!!'

'ඔහ් ඇහ්- ආ... මේ ඇයි ?'

කොච්චර කීප වතාවක්ම කතා කරාටත් පස්සෙ තමා මං මේ ලෝකෙට ආවෙ...

කොල්ලට තරහ ගිහිං නිසාද කොහොදෝ මූනත් රතු වෙලා...

හුරතල්!

'එකපාර කතා කරාම ඇහෙන්නෑද අප්පා! මට අර උඩ අත්තෙ තියන මල් ටික කඩලා දෙන්නකො අනේ '