අභී... මාව ඇහිදපියකෝ මිනියෝ....
.............
කන් ඇහෙන්නෑනෙ... අසරණ දරුවවනේ මෙහෙම ඇද උඩ දාල ගියේ...
මොකෝ උබ බෙරිහන් දෙන්නේ...
අනේ රුසිරුවා මට නැගිටින්න උදව් කරපන්කෝ.. අර මිනිහා ගස්සගෙන ගිය ගියා මයි ආවෙ නැනෙ..
මන් කෑ ගහන එක ඇහිලා රුසිරුවා ආවේ කාමරේට...
අර ඉන්නේ අපේ ලොකූ එක්ක කතාවක...
ඔව් ඔව්, ඕකට දැන් මාව ගානක් නෑ බන්... බොරුවට ආදරේ කියන් ආවට , පහු පහු වෙනකොට කොහු කොහු වෙනවා කියන්නේ ඕකට තම... වෙලාවට මන් ආපිට කැමතී කියල නොකිව්වේ...
මොකක්.... ඈ බන්... උබ එතකොට අදීල් අයියට කැමති කියල නැද්ද .... ඈ යකෝ...
නෑ....
ඇත්ත කියහන් දේවා... මොකක්ද මේකෙ තේරුම ඇ... ඒ මනුස්සය කොච්චර උබ වෙනුවෙන් නැහෙනවද... උබ මොකුත්ම කීවෙ නැද්ද....
නෑ....
උබ එතකොට අදීල් අයියට කැමති නැද්ද ඈ බන්...
ම්ම් මන්......
සුදුපුතා.....
අම්මා...අප්පච්චි....
මගෙ පුතාට කොහොමද දැන් රත්තරනෙ....
අනේ අම්මා ඇදිල ගිහින් වගේනේ... මොකො මේ... අප්පච්චි අම්ම මොකො මෙ...
කොච්චර කිව්වත් අහන්නෑනෙ සුදුපුතා, ඔයා ගැනම හිතල තමා ඔය...
රුසිරුවා එක්ක කතා කර කර ඉද්දි ආවේ මගෙ අම්මයි, අප්පච්චි.... එයාල උදෙන්ම එහෙන් ඇවිත් වගේ... දැන් දහයනේ වෙලාව.... අම්ම දැක්කා විතරයි මගෙ ඇස් වලින් කදුලු කඩන් වැටුනේ මටත් නොදැනිමයි... අම්ම ඇදිලා ගිහින්... අප්පච්චිගෙ මූන කලු වෙලා... ඒ දෙන්නම මන් හින්දම වයසට වඩා වයසට ගිහින්... අනේ මට දරාගන්න බෑ අප්පා... මන් හින්ද එයාල විදෝනව බලන් ඉන්නෙ කොහොමද ....
අ...අම්මේ....
මොකෝ මේ..ඇයි සුදුපුතා අඩන්නෙ... දැන් අපි ආවනෙ... ගෙදර යමුකෝ හරිද...
හ්ම්....
කාලද ඉන්නේ ...
නෑනෙ...
