Sun and Moon

Sansinukob - 12th January

Sabi nila tuwing nagsusulat daw kaming mga manunulat, gumagawa kami ng panibagong sansinukob

Isang bagong mundong mga karakter lang namin ang nabubuhay

Tapos kami raw 'yung Diyos kasi kami 'yung kumokontrol ng tadhana nila

Kami rin 'yung nagdedesisyon kung araw o gabi na ba mamaya

Pati 'yung mga pinakamaliit na detalye e kami ang gumagawa

Nag-iimbento ng isang karakter na may halo-halong ugali na ginawang iisang personalidad

Bawat tusok sa puso nila ay kami rin ang tumatangka

Pero bawat saya at ngiti, kami pa rin ang may pakana.

Gusto kong sumulat ng panibagong libro dahil doon

'Yung tipong lahat ng gusto kong mangyari e naroroon

Para kahit 'yung sarili kong karakter na inilagay ko sa ibang mundo

E nararanasan 'yung gusto kong maramdaman sa sariling mundo natin ngayon.

Ang sansinukob na iyon ay magiging kakaiba

Pupunuin ko ng mga bagay na hilig ko

Tulad ng pag-ibig, ng saya, ng pagkakaibigan at iba pa

'Yung lungkot at mga luha ay mananatili sa baba

Hindi ko na kailangang umiyak pa.

Kaya kung susulat man ako ng panibagong libro

Magiging tungkol iyon sa iyo

Isang bersyon ng ating pag-iibigan

Kung saan hindi mo na kailangang umalis kailan man.

'Yung tipong makukuha mo pa rin 'yung orihinal na pangarap mo

Pati na rin siguro ako kasi nandito naman talaga 'yung akin

Kumpara sa sansinukob na nasaan tayo

Ibang tadhana ang ilalaan ko para sa'yo.

Puwede rin naman kitang ilagay sa mundo kung saan hindi mo ako makikilala

Hindi mo ako mamahalin at hindi mo ako susuyuin kapag tinotopak

Hindi mo malalaman 'yung amoy kong kumakalat ngayon sa kwarto mo

O kaya iibahin ko 'yung nararamdaman mo

Aalisin ko 'yung nararamdaman mo para sa'kin

Nang sa gayon e hindi ka mahihirapang ipaintindi

Na kailangan mo 'tong gawin

Na hindi ko makukuha 'yung gusto ko lagi

Na hindi ka puwedeng manatili.

Kaya sa halip na gumawa ng bagong libro

Ginawa ko na lang ang tulang ito

Para hindi ko na kailangang gumawa ng bagong sansinukob

Kung saan tayo ang mga tauhang tadhana'y magbubunggo 

Siguro kailangan ko na lang masanay sa sitwasyon na ito

Kailangan kong tanggapin at damdamin bago dumating ito

Sa ating sansinukob ay pipiliin kong maging masaya

Bawat sandali ay lubos na pahahalagahan

At sa pag-alis mo'y gugunitain ang bawat alaalang pinagsamahan.

Kung saan mo maabot ang pangarap mo

Doon ako sasandal

Kahit na may hanging umiihip

Para pwersahin ang mga daliri kong magsulat

Dahil kapag gumawa ako ng bagong sansinukob

Baka hindi na kita pakawalan

At sa halip na tumigil ako sa pagluha

Lalo lang akong umiyak.

Dahil ang pangarap mo'y wala sa akin

Kundi sa iba

Hindi ka mananatili

Hindi aayon sa aking mga hangad

Buong respeto ko nang tinatanggap

Na hindi ka mananatili

Pero hindi ko maipapangakong ito ang huling manuskritong

Tungkol sa'yo at sa iyong pag-alis.