"අනේ ඕයි මට බයයි බන්..ෆේල් වෙලා තිබ්බොත් මම මොකද කරන්නෙ"
"උබ කොහෙද හු*තෝ ෆේල් වෙන්නෙ. මම තමා ෆේල් වෙනවනම් වෙන්නෙ"
"පාස් වෙලා තිබ්බොත් මට මේ යන තැනම පර්මනට් වෙන්න පුලුවන් බන්.."
"නාහෙන් අඩන්නැතුව ඉදහන් යකෝ.. "
මායි සහනයයි හිටියෙ ලැප් එක ඉස්සරහට වෙලා. ඔව් අද රිසාල්ට් එනව. එනව නෙවේ ඇවිත් තියෙන්නෙ.. රිසාල්ට් එනව කිව්ව වෙලේ ඉදන් මූ අපේ ගෙදර. තනියම රිසාල්ට් බලන්න බෑලු ෆේල් වෙලා තිබ්බොත් පියසීලි නැන්දා මූට රෑ කියල බලන්නෑ දර පොල්ලකින් නෙලයි. ඒ නිසා ආරක්ශාවටත් එක්ක අපේ ගෙදර ආවා..
සහනයා නම් සිරාවටම බය වෙලා හිටියා උනාට මට නම් ගානක් තිබ්බෙ නෑ. මොකද මම ඕල්රෙඩි දැනගන හිටියා මම ෆේල් කියල.
"අනේ හු*තෝ මේ මගුලට මම මනුස්සයෙක් කියල ඔප්පු කරලම මාව තව ටිකකින් අමනුස්සයෙක් වෙනව හොදේ!!"
සහනයා ට්‍රැෆික් ලයිට් වගයක් තෝරන්න ආව එක දැකල තව ටිකෙන් ෆෝන් එකත් පොලේ ගහනව. මුන් කොහොමද යකෝ කටක් ඇරලා අපි රොබෝලා නෙවේද අහන්නෙ. තෝනෙ හුත්තෝ රොබෝ!!
කොහොමහරි වෙබ්සයිට් එකට ලොග් වෙලා සහනයා ඌ කොල කෑල්ලක ලියාගන ඇවිත් තිබ්බ ඉන්ඩෙක්ස් නම්බර් එක වෙව්ල වෙව්ල ටයිප් කලා.. මාත් හිතෙන් ප්‍රාර්ථනා කර කර හිටියේ මේකා පාස් වෙලා තිබියන් කියල. කාට නැතත් සහනයාට හරියන්න ඕන. ඒක මම හදවතින්ම හැමදාම ප්‍රාර්ථනා කරපු දෙයක්..
මගෙ ජීවිතේ කිසිම වෙලාවක මාව තනි වෙන්න නොදලඟමට බැන බැන හරි මගෙ ළඟ හිටිය එකෙක් ඉන්නව නම් ඒ සහන් විතරයි. ඉතින් ඌට හරියන්නැතුව වෙන කාට හරියන්නද..
"එන්ටර් කරපන්!"
"ඔන්න එබුවා ඈ එහෙනම්"
සහන් ඇස් දෙක වහගන නම්බර් එක එන්ටර් කලාම තප්පරයක් දෙකක් කැරකි කැරකි තිබිලා රිසාල්ට් වැටුනා.. සහනයා තාමත් ඉන්නෙ ඇස් වහගන..
"ඕයි ඇස් ඇරහන්!! බල්ලො උබ පාස්!!!"
සී එකයි එස් දෙකයි.. සහන් ඇස් ඇරල වහලෙ උඩ යන්න කෑගහගන මාව බදාගත්තාම මාත් ඌව පෙරලා බදාගත්තා. කොල්ලා කොහොමහරි ගේමක් ගහල. සහන් කියන්නෙ ඉගනගන්න ලොකූවට පුලුවන් එකෙක් නොවුනත් ඌ කොහොමහරි ගේමක් ගහගත්ත එක ගැන මට තිබුනෙ ඇත්තටම අප්‍රමාණ සතුටක්..
YOU ARE READING
ඇහි පිල්ලම් යට (TaeKook)
Fanfictionඔයාගෙ මතක මගේ මූණට හිනාවක් ගේන්නෙ මගේ කඳුලු වලට හේතුවත් ඔයාම නේද කියල මට අමතක කරවලා..ජීවිතේ කොච්චර අසාධාරණද.. මම ඔයාව දැනගන හිටියට වඩා වැඩි කාලයක් මට ඔයාව මතක තියාගන ඉන්න වෙලා.
