✩លោកប្រធានញ្ញាណទី6•||•MY BOSS✩

ភាគទី12 : សោកនាដកម្ម

#លោកប្រធានញ្ញាណទី6
#ភាគទី12
________________________________________

  រំលឹកកាលពីភាគមុនគឺយើងបាត់ជេមមេនអត់តាមពិតទៅជេមគ្មានទៅណានោះទេគឺកំពុងតែស្វែងរកអ្នកដែលចង់បង្ករហេតុការណ៍ភ្លើងឆេះនិងឯង។ ជេមបានរកម្នាក់ឯងនោះទេគឺមានជំនួយពីអ៊ំចននិងកុមាមាសផងដែររកយ៉ាងណាក៏រកមិនឃើញដែរបានអីឃើញបើពួកអ្នកបង្កនុងវាកំពុងពួកសម្ងំក្នុងផ្ទះទុកចោលនិង។ ពួកវាផ្ដុំធិងសាំងជាច្រើនបញ្ជូលគ្នាដើម្បីត្រៀមនិងដុតកម្ទេចភូមិនេះចោល÷

<តាំងពីដើមមកមិនដែលឃើញថ្ងៃណាសប្បាយចិត្តជាងថ្ងៃនេះទេ>
<សប្បាយនិងដុតផ្ទះគេនិងមេន?>
<មេនហើយផ្ទះគេសោះមិនមេនផ្ទះយើងឯណាសំខាន់យើងដុតរួចហើយយើងបានលុយ>
<ធ្វើលើកនេះហើយពួកយើងគួរតែឈប់ទៅសង្សារបស់ពួកយើងមិនដឹងយកមុខទៅទុកឯណាទេបើដឹងថាយើងបែបនេះ>
<អឺយើងក៏គិតថានិងឈប់ដែរ>
<កុំនិយាយច្រើនពេកដល់ម៉ោងត្រូវដុតអោយដែកកេះមក>

មនុស្សម្នាក់បានហុចដែកកេះទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតដើម្បីដុត។ ប៉ុន្តែខំកេះដែកកេះយ៉ាងណាក៏មិនឆេះនោះដែរក៏ព្រោះតែទេពអគ្គីបានពន្យាពេល។
ជេមនៅតែរកអ្នកបង្កហេតុមិនឃើញចឹងតែគេមិនបានបេះបង់ចោលនោះទេបន្ទាប់មកក៏

Boom💥

សម្លេងផ្ទុះបានឮនៅចំពោះមុខជេមខ្វះតែប៉ុន្មានមែត្រសោះហេតុអ្វីជេមទៅមិនដល់។ មនុស្សម្នាចាប់ផ្ដើមឆោឡោក៏ព្រោះថាបើផ្ទុះមួយប្រព័ន្ធអ/នីនិងឆ្លងគ្នាផ្ទះទាំងអស់និងឯង។ អណ្ដាតភ្លើងចាប់ផ្ដើមឆេះយ៉ាងសន្ធោសន្ធៅមនុស្សរត់ប្រសាចពេញភូមិដើម្បីរកទីសុវត្តិភាព។ ជេមសឹងតែទន់ជង្គង់ទៅហើយពេលនេះមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីបន្តទៀតនោះទេប៉ុន្តែជាបឋមគេត្រូវជួយនាំប្រជាជនចេញជាមុនសិន។

កាត់មកមើលខាងហ្វូតវិញអង្គុយធ្វើការសុខៗក៏មានអារម្មណ៍ថាមិនស្រួលសោះគូទតែតែអង្គុយមិនជាប់តុ÷

<ហ្វូតកើតអីមេនទេដូចជានៅមិនសុខសោះ?>សាតាងដែលឃើញហ្វូតទឹកមុខដូចមិនសូវរីកគេក៏សួរទៅកាន់ហ្វូតទាំងបារម្ភ
<យើងមានប្រផ្នូលមិនល្អយ៉ាងមិចមិនដឹងទេ>
<មកពីឯងគិតច្រើនពេកនិងណាកុំខ្វល់ពេកមិនអីទេ>
<អឺសង្ឃឹមចឹងចុះ>