✩លោកប្រធានញ្ញាណទី6•||•MY BOSS✩

ភាគទី20: ទោះជាផាឬជាខ្ញុំក៏ខ្ញុំមិនស្រឡាញ់នាងដែរ

#លោកប្រធានញ្ញាណទី6
#ភាគទី20
_________________________________________

រំលឹកកាលពីភាគមិនគឺក្រុមការងារបានស្លាប់ដោយសារសត្វខ្លាបន្ទាប់មកជេមបានដោយបុគ្គលិកទាំងអស់ត្រឡប់ទៅទីក្រុងវិញដោយអ្នកនៅក្នុងភូមិបន្តមានតែជេមហ្វូតសាតាងវីននីដៀវនិងណានីប៉ុណ្ណោះ។ពួកគេរួមទាំងមេភូមិព្រានប៉ានបានរៀបគម្រោងដើម្បីសម្លាប់សត្វខ្លានោះនៅពេលដែលវាត្រឡប់មកម្ដងទៀត។
  ខ្លានោះបានត្រឡប់មកវិញពិតមេនដោយវាចូលមកដោយខាំសម្លាប់អ្នកភូមិជាច្រើននាក់÷

ផាំងៗៗអ្នកដែលបើកឆាកប្រយុទ្ធដំបូងគេគឺណានីយាយពីថាកូនស្រីញុមក្លាហ៊ានម៉ងតែប្រយ័ត្នខ្លាហែកណាកូន។
ការបាញ់នេះគឺគ្រាន់តែបង្វែរអារម្មណ៍អោយសត្វខ្លាមកជាប់អន្ទាក់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។ ខ្លានោះបានរត់មករកណានីយ៉ាងលឿនសឹងតែងណានីគេចមិនទាន់ទៅហើយចេះដៀវមកជួយទាន់។

ផាំង! នេះជាគ្រាប់ដំបូងពីជេមីណាយ សត្វខ្លានោះបានងាកទៅមើលផងដែរ។ ឃើញជេមីណាយហើយក្រសែភ្នែកខ្លានោះគឺបានប្រែប្រួលពីកាចមកស្លូតវិញផងដែរ។

ផឹប! រវល់តែភ្លឹកនិងសម្រស់ប្រុសខ្លានោះត្រូវពូព្រានដាក់មួយគ្រាប់ព្រួញចំជើងមុខនិងបន្ថែមួយគ្រាប់ទៀតចំជើងក្រោយ។ សត្វខ្លាបានដួលព្រុសរួចសំណាញ់មួយបានគ្រប់ពីលើមិនមេនជាសំណាញ់ធម្មតាទេគឺជាសំណាញ់អាគមន៍។ សត្វខ្លាបានត្រឡប់ទៅជារាងក្លាយមនុស្សវិញក្នុងរូបរាងជាមនុស្សស្រីសក់វែងស្បែកសរនិងឈុតពណ៍ស្លាទុំ÷

<ទីបំផុតឯងចប់របស់យើងហើយនាងខ្លាចង្រៃ>ព្រានប៉ាន
<បងផា....>នាងមិនបានចាប់អារម្មណ៍និងពូព្រានទេបែរជាចាប់អារម្មណ៍និងជេមទៅវិញ
<ខ្ញុំមិនមេនផារបស់នាងនោះទេ>ជេមតបទៅវិញ
<ខ្ញុំនឹកបងណាស់បងដឹងទេខ្ញុំតាមរកបងជិត30ឆ្នាំទៅហើយ>
<នាងឈ្មោះអាន់ឆាន់និងមេនទេ?>ជេម
<អាន់ឆាន់?>សម្ដីរបស់ហ្វូតធ្វើអោយអាន់ឆាន់ងាកទៅរកឃើញមុខហ្វូតភ្លាមអាន់ឆាន់ប្រែពណ៍ភ្នែកពីខ្មៅទៅជាក្រហមឆ្អឹនឆ្អៅ
<អាតាក់វ៉ាន់អាមិត្តពស់វែក>
<នែ៎សុខៗមិចមកជេរខ្ញុំចឹងតិចចាប់ធ្វើខ្លាងៀត>
ហ្វូតៗយើងមិនមេនស្លូតដូចតាក់វ៉ាន់ទេណាចែអាន់ឆាន់ប្រយ័ត្នកើតងៀតខ្លា