- ආදි -

7.

"අඩෝ මුන් පස්ස ගගහා තිබ්බ ට්‍රිප් එක කොහොම හරි මේ සිකුරාදා එක්කන් යනවා කියලා කිව්වට පස්සේ තමයි බන් මට මේ පාසල් ජීවිතේ මුල් වතාවට සතුටක් දැනුනේ."

අපි ක්ලාස් එකට එද්දිත් කොල්ලෝ ට්‍රිප් එක ගැන කතා වෙනවා. මුන්ට ඉතින් ට්‍රිප් එකක් කිව්වම සත්තු වත්ත පැත්තේ එක්කන් ගියත් ඇති. අපේ උනුත් පුටු ටිකක් අරන් වටේට දාගෙන කයියක් දාන්න ඉඳගත්තා.

"මේ බන් මොකෝ කියන්නේ බියර් ටිකක්වත් සෙට් කර ගමුද?"

තූ නොදකින්... හාහාපුරා කියලා ඉඳගත්ත ගමන් සුපුරු පරිදි මේ පගයා බේබදු ටෝක් එකක් දුන්නා.

"අනේ තෙනුජයා උඹට එක බියර් ටින් එකක් තනියෙන් ගහන්න පුලුවන්ද කියපන්කො.?"

"මූ මොන්ටිසෝරි කැරියා වගේ බන් එක ෂොට් එකක් දැම්මම."

"අනේ කෙවිනා නිකන් පලයන් යකෝ යන්න තොපි වගේ ග්ලාස් වලට දදා ගහන්නේ නැහැ මන්.
කෙලින්ම බෝතලේ කටේ තියන් ගහන්නේ."

"ගැහුවා වගේ නෙවේනේ තෝ පොළව බදාගෙන හැමිනෙනනවනේ. මතකනේ මේ පාර අවුරුද්දට මහියගේ ගෙදර ගිහින් හොරාට බීලා උඹට දියර බොක යනවා කියලා අපි උස්සගෙන ගෙදර එක්කන් ගියේ."

"හරි හරි උඹලගේ කෙරුම් ගැන අපි හොදාකාරවම දන්නවා.
දෙන්නත් එකක්ම නවත්තපන්කෝ දැන් ඔය කියව ගන්න එක."

"යුවාන් උඹ මොන ලෝකෙද ඉන්නේ?"

"ඇ.....අහ් කියපන් කියපන් මන් අහන් හිටියේ."

තෙනුජයා මට කතා කළාම තමයි මන් ආයේ මේ ලෝකෙට එන්ටර් උනේ.
මන් මේ ආදි ගැන කල්පනා කර කර හිටියේ...

හෝව් හෝව්.....

මන් මේ ඌ ගැන කල්පනා කළා කිව්වට අදහස් කළේ වෙන දෙයක්. අද ඌ හිනා උන විදිය දැක්ක වෙලේ ඉඳන් මට හරි අමුත්තක් දැනෙනවා. ඉස්සර වගේ නෙවේ මට දැන් ඌව දැක්කම මුළු සර්වාංගෙටම හෙනයක් ගැහුවා වගේ ෆීලින්ග් එකක් දැනෙන්නේ...

"මේ සුද්දා උඹේ Iphone එක අනිවා අරන් වරෙන් ගතියට ෆොටෝස් ටිකක් ගහන්න."

"හුත්තෝ උඹලා මහා කැරි මිනිස්සු බන්.
ඕක හුත්ත පකේ ඇපල් අම්මට හු*න ඇපල් ගගා අන්තිමට ෆොටෝස් ගහන්න ඒක ඉල්ලනවා."