We Belong

Welcome Home Aries!

Author POV

"Its been 6 years Philippines :) Welcome home! ". Iyan na lamang ang mga katagang namutawi sa bibig ni Aries pagka lapag na pagka lapag ng eroplanong sinasakyan niya. Malala lalim na buntong hininga ang kanyang pinakawalan sa kadahilanan hindi pa ata siya handa sa kanyang pagbabalik. Kung hindi lamang dahil sa ama nito ay malamang sa malamang ay di siya uuwi. Kinakailangan na kasi ng magpapatakbo sa kompanya nila yaong ang ama niya ay tumatanda natin. Dahil nagiisa siyang anak, kahit pa gaano niya kamahal ang trabaho niya sa New Jersey ay kailangan niyang bumalik.

ARIES POV

Tskkkk ang daldal ni Author..

Im Engr Aries Kim anyway..
Ang tagal naman ng susundo sakin eh kanina pa ako dito.. Haysssss... Nang biglang.....

"Aries... Broooo welcome home!!! ", Neil..
"Yow bro i thought magi-stay kana lang dun for good eh namiss ka namin" Clark
"Lezzzgo they are waiting couz", Christian.

They are my chidhood friends. At magkakapatid ang turingan namin. Maituturing kong totoo silang kaibigan dahil kahit ang dami kong pinag bago simula nung araw na yon, they chose to be with me.

Neil Domingo, ang pinaka madaldal sa lahat..
Clark Enriquez, ang pinaka isip bata sa lahat.
Christian Kim ang pinakamatinik sa babae.. Hayssss.. Makakatikim din ito ng karma for sure. Tssskkk.

We are all Engineers!

"Hey Ries.. Wala manlang Thank you.. Sinundo ka kaya namin,"ungos ni Clark.. Napaka isip bata talaga.
"I Never expected your presence here asshole all i thought mom and dad will pick me up. Asan sila? " malamig na tanong ko.

Natahimik naman silang tatlo at parang walang may gustong sumagot sa tanong ko.. Wtf just a simple question pero pansin kong parang may nakabara sa mga lalamunan nila.

Actually my mom and dad never knew the reason why I left Philippines 6 years ago. Tong tatlong ugok lang ang nakakaalam ng dahilan. Ang alam nila e gusto kong mag-aral dun and its good enough na hindi na sila nagtanong.

"Ries were here", Christian told me.
"Bat parang wala namang tao? "I ask
"Nasa loob lang siguro sila Tita, nagulat nga din kami nung kami ang pinakiusapang sumundo sayo", ani ni Neil..
"So shall we barge in! Im hungry na!! ", dagdag ni Clark.

Pagpasok na pagpasok namin, pumutok ang mga confettis at may mga paballoons.. Sabay sabay silang sumigaw.
"WELCOME HOME ARIESSSSSSSSS"
My Mom and Dad hug me and with that i really feel like im home..
"Anak I miss you so much, my baby boy!! ", sabi ni Mom
"Aries my man, you are we'll grown enough.. Its good to see you son", dagdag ni Dad.

They are my Parents

Andrew Kim and
Louise Ann Kim

"Its good that you are back! Thank you so much anak" mom said.

Ngumiti lang ako sa kanila but deep inside i am overjoyed. Sa paglipas ng taon, ngayon lang ulit ako nakauwi at nakasama ang pamilya ko. I badly miss my mom and dad but I need to supress my feelings. I am not a kid anymore.. Nakaya ko ngang magisa sa New Jersey when I am only 17. I am now 23.

"I came back for our business mom, dad" i told them.
"Of course because starting next week, you will be the one running the company" dad said
"And you are not alone baby", mom added
"Of course Tito, tita we are a part. We will help Ries" Christian said
"Im in", Neil.
"Hey me too!!, " Clark habang kumakain na.
"HAHAHAHA, of course mga Iho. Given na yan but there is still one more person baby" Mom said na ikinataka ko at ng mga kaibigan ko.

At biglang may nagdoorbell.
"Oh... They are here, Manang the door Please,"my mom requested.

Pagka pasok na pagka pasok ng mga taong nagdoorbell kanina ay hindi na ako nagtakang si Mr. and Mrs. Park nga ang bisita. Like WTF I almost forgot na my Family and theirs are business partners at wala pang celebration sa bawat Party ang hindi nadaluhan ng bawat isa.

"Riesss, its good to finally see you", Mrs Park said
"Oh your Engineer is already here...Welcome Home Iho" Mr Park added
"Thank you Mr and Mrs Park", pilit kong sagot at ngiti to hide my shockness.
"You are too formal Iho, dati naman tito at tita ang tawag mo sa amin," nakangusong sabi ni Mrs Park

Napangiti ako sa sinabi niya dahil ganun talaga ako noon, wala pang awkwardness na alam. I even call them Mama and Papa which they really love pero hindi na ngayon. Marami nang nagbago simula ng araw na iyon. Hindi ko na kayang maging si Ries dati. Dahil hinding hindi na babalik yung dating ako.

"Im fine with it Mr. and Mrs. Park. Thank you" ani ko na lang.
"Oh btw. Where is Cristel?" sabat ni Mom
"She is on her way may pinuntahan pa kasi eh" Mrs. Park

Haysssss its now or never.. Makikita ko na talaga ulit ang babaeng hindi ko ina kalang kauna unahang babaeng minahal ko na siya ring dahilan kung bakit ako nagbago. Tskkkkk..
So much of fucking dramas!!
We are done already dahil simula nang binigkas niya ang mga katagang iyon, pinutol na niya lahat ang ugnayan namin. I already moved on.. I chose to forget and let go kasi but I never forgive. Wala na akong pakialam sa kanya. Umuwi ako for my parents and not for her.

"Cristel Iha! Come here!", Mom said.

Nakita ko siyang lumapit na nakangiti kay Mom at nakipagbeso at yumakap pero she was so shock when she saw me.

"Ti-ti-ti-ta.. I-i-i thought it was just a lunch ffforrrr Tito's resignation as the CEo of your Company" utal utal niyang sabi.

So hindi niya pala alam na nandito ako kaya ang kapal ng mukha niyang tumuntong sa pamamahay namin. Tiningnan ko ang tatlong ugok pero I also saw how shock they are. Tskkkk my parents are good at this.. Tangina! SetUp to!

"Yes darling, but we also want to celebrate Ries' comeback. So shall we eat now?" mom said.

And all of us went to the table to eat.

End of Chapter 1

Queen_ChaJoy