He Still Cares

66 5 0
                                    

Aries POV

Kakatapos lang ng tawag ni Steph and then I heard something was broken right infront of my door and since it is slightly open I saw Cristel picking up the broken plates and glasses. I was about to say something pero inunahan niya ako.

"I am sorry. I am sorry hindi ko sinasadya. Hindi ka pa kasi nagdidinner and nagprisinta akong dalhan kita. ILL clean it and If maiingayan ka just close the door its soundproof naman Ill just finish this", mahabang litanya niya.

the hell i care😒

Pinagmasdan ko siya habang nagpupulot. She is still the same Cristel I knew. Mahinhin, mabait, makulit.

BUT WHATEVER..

Tatalikod na sana ako when I heard a minimal sound of her na parang may iniindang sugat. I immediately look back and,
"What happened?", I asked in a calm tone.

She answered quickly pero halatang pilit pati ang kanyang mga ngiti
"its nothing. im just picking the broken plates and glasses. go back to your bed".

Napadako ang mga mata ko sa may tray and there I found some blood stains.
"WTF, why there are blood?? Tangina anong nangyari" tanong ko habang chinecheck ng mga mata ko kung may nangyari man sa kanya.

" its n--n--o--thing." she said na sobrang nagpakulo ng dugo ko.

"You are fucking afraid of blood yet you are saying your fine let me see it fuck!!!!",I insisted.

"let me see it CRISTEL. goddamnit!!!!"

"I-m f-i-n-e R-IIE--S G--OOO"

then suddenly she fainted.

Buti nalang nasalo ko siya at hindi siya dumerecho sa mga basag na plato at baso. I carried her with a bridal style at dinala sa may kwarto ko. After I put her in my bed, I immediately check her. I found out that there is a medium cut of wound on his foot pero sa daming dugo neto ay malamang sa malamang na malalim ito. I went to my bathroom for First Aid Kits at nilinisan ko ang sugat niya.

I look at her. She is so pale at dala ito ng phobia niya sa dugo. She was very scared kahit isang patak lang. Tsk stubborn what was she thinking bat niya pa tinagalan bago sabihin,

urghhh im getting frustrated here!!!

.

I went outside my room and went down. I ask a maid to clean it for Tel. I was about to go back in my room when my dad approaches me.

"Where is Cristel IHO? Did you left her again in your room? She was saying kanina na dadalhan ka niya ng pagkain? Are you okay? Are you both okay?'' sunod sunod na tanong ni Dad.

may itatanong pa sana ulit siya when I answered him na siyang kinagulat niya.

"She's at my room DAD she is sleeping. I should go and check her", i said and immediately leave.

AS i arrive, i saw her silently lying on my bed. She is still the same, ang kulit paring matulog kahit na may sugat na. She is cuddling my other pillow already at lihis na din ang kumot niyang inilagay ko kanina. hayssss is she even a 23 year old woman? Steph is more mature.....wait,why am i comparing her to steph? tsk what a freak.

I look at her again, she is very beautiful. siya at siya parin ang babaeng minahal ko 6 yrs ago Walang nagbago samantalang ako andami nang nagbago.From the way I talk, the way I deal with other people, and my attitude towards others especially to her.

Kamusta kaya ang nagdaang taon niya na wala ako sa tabi niya? Is she well? parang pumayat ata siya at parang meron siyang malaking problema. I feel sorry for her. After all, she's my first love.

Tsk. I know this isnt right but I can feel that I still care.

im doomed!!!!!

I am being my old self again!!!
Pero NO!!! I already made a decision at yun ay I will not do things na may involvement sa kanya. After ko sa company Ill sure leave this place at alam kong mahahanap din niya ang taong para sa kanya.

She is a girl worth fighting for. Kaso i was too young back then kaya diko magawang ipaglaban siya. At idagdag pa dito, siya na mismo ang nagsabi na kaibigan lang kami wala nang iba pa.
:( :( :(

So why would I care!!! TSK TSK.

Lumabas ako pero pagkasara ko ng pinto, namayani na naman ang awa ko. I was supposed to be taking care of her dahil ako naman ang dahilan kaya siya nasugatan. Pero iniisip ko palang na wala naman siyang pakialam sa nararamdaman ko noon, i heard a loud kalabog sa loob kayat nagmadali akong pumasok. Hindi na ako magugulat coz that brat is lying on the floor na. Her wound bled pero hindi parin nagising kaya binuhat ko ulit sya sa kama then i clean her wound againn....

While I was cleaning her wound, naririnig ko ang unting paghikbi mula sa kanya. Siguro ay nararamdaman din niya ang sakit.

Subalit biglang nayanig ang mga pader na matagal kong itinayo para maging pundasyon upang hindi na ako makaramdam pa ng sakit ng sinambit niya ang mga katagang:

"RIES!!! Comeback"
"I love you. I really do."

.
.
.
.
.
.
.
umaga na. lumipas na ang gabi pero ang mga salitang binigkas niya ng paulit ulit ay paulit ulit din na umiikot sa aking isipan.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"RIES!!! Comeback"
"I love you. I really do."

"RIES!!! Comeback"
"I love you. I really do."

"RIES!!! Comeback"
"I love you. I really do."

"RIES!!! Comeback"
"I love you. I really do."

"RIES!!! Comeback"
"I love you. I really do."

"RIES!!! Comeback"
"I love you. I really do."

Kung itatanong niyo kung anong nangyari.

FLASHBACK

"RIES!!! Comeback"
"I love you. I really do."

Paulit ulit niya itong sinasambit habang umiiyak na. Gulat man sa mga nangyayari ay nagawa ko siyang yugyugin at gisingin.

"TEL hey wake up. Your dreaming! HEY ????"

"TEL get uP come on", ako habang niyuyugyog ang kanyang balikat.

Napabalikwas siya at sa pangalawang pagkakataon ay nagulat na naman ako sa ginawa niya.

NIYAKAP niya ako ng mahigpit at panay parin ang sambit niya sa pangalan ko.

We stayed like that for a minute and a half. At nang mahimasmasan na siya at tinignan niya ako, daglian siyang umalis sa kama at yumuko habang lumalayo sa kung saan ako. Nagulantang naman ako at biglaan ring bumalik ang kunot ng noo ko.

"SORRY SORRY. . SORRY AGAIN"
"ill be going now. Bye. "

she left me dumbfounded at talagang patakbo pa ang ginawa niya gayong may sugat ang paa niya. Nakakainis lang!!!! tsk. But her eyes.. They look scared the moment it laid on mine.. Ano bang problema niya.😏😏😏

End of chapter 5

Queen_ChaJoy

We BelongWhere stories live. Discover now