We Belong

She's Scared

Cristel POV

It was already 9 in the morning, at parang sirang plakang pabalik balik sa aking isipan ang mga nangyari kagabi.

All i remember is that I fainted because of the blood. And he still knew about that phobia. hayysssss..

But when I looked at his eyes the moment I got into my senses, natakot ako..

Natakot ako dahil akala ko sasaktan niya ako dahil sa biglaang pagyakap ko sa kanya.

Natakot ako kasi hindi na siya ang dating ARIES na kilala ko na lubos na nagmahal sakin.

Natakot ako kasi alam kong may iba nang taong tutupad sa matagal kong pinangarap na makapiling siya.

Natakot ako kasi by the looks of him, I am already out of his life.

Natakot ako kasi ramdam ko ang sakit ng mabaliwala at alam kong galit pa rin siya sakin hanggang ngayon.

Natakot ako kasi he was never mine and will never be.

yeah.. HULI na AKO..

HULI NA sapagkat matagal ng nabura ang papel ko sa buhay niya. It was six years ago as far as I remember. Dahil simula ng tinalikuran ko ang pagkakaibigan namin, tuluyan na din niyang binura ang kung ano ang samin.

HULI NA kasi sarado at nakakandado na ang libro ng aming storya na hindi ko man lang nabasa. At ni hindi ko man lang nakita.

HULI NA dahil may iba na siyang magiging kasama sa pagbuo ng bagong yugto ng kanyang kabanata at hindi magtatagal sa libro ito'y iaakda.

HULI NA kung kaya't wala na akong ibang magagawa kundi ang mananatiling magbabalik sa nakaraan kung saan ako pa ang mundo niya at hahayaang makulong ang aking sarili sa nakaraang nilimot na niya.

I need to ready myself right now. I am going to talk to him and end this misery on the both of us. Masyado ko nang pinahirapan ang aking sarili sa pag aantay sa kanya para sana makahingi ng tawad.
Yeah. Ive waited for him this long.. Wala akong ibang naging kasintahan maliban kay Jay sapagkat inaantay ko siya.

Aamin na ako. But after that, ill be walking the path opposite to his. Dahil yun ang dapat. Dahil yung ang kailangan.

Kakalimutan kong naging magkaibigan kami subalit hindi ang pagmamahal na meron ako sakanya.

I WILL CONTINUE LOVING HIM THOUGH HE WILL NEVER LOVE ME BACK. I AM ALREADY ACCEPTING MY PUNISHMENT AND CONSEQUENCES OF WHAT HAVE I DONE IN THE PAST.

Sa pagiisip ko biglang may tumawag.

"RINGGGGGG RINGGGGG", phone.

it was his mom

"hello tita?"

"Cristel, where are you iha?"

"im at the house po. Do you need anything?"

"NO Iha just checkin on you. Wanna have a vacay then? 1 week vacation before you start working with my baby boy in the company?"

"of course. Of course tita. When po?"

"just pack your things iha ok?" then she hang up.

I prepared my luggage because its a 1 week vacation. Pero hindi naman sinabi ni tita kung saang vacation. Hayssss, i just packed some clothes na pwede kong magamit. Bikini and rushguards. Panggalang damit and shoes and sandals.

Just when I was ready, nakaligo na din ako at nakapagbihis I heard a car approaching. Hindi nga ako nagkamali, it was family PARK's car.

As soon as it arrives in front of me, literal akong napanganga sapagkat hindi ko naman akalain na kasama pala namin siya.