Revealing the Mysteries of High School (novel)

BEWILDERING SITUATION

PRAN'S POV

nagngangalit ang aking noo, tinatangkang itaas ang kamay ngunit hindi ko magawa dahil sa pagkatali nito.

Batid ko rin na parang nasa madilim na kwarto ako, nakahandusay at walang makita kahit ano.

"ugh, ang sakit ng ulo ko. Parang may gumuguhit sa loob ng utak ko, shit"

hindi ako makagalaw, tanging naririnig ko lamang ay ang mahinang pagkuskos ng aking kamay sa pader ng kwarto, sinusubukang makahanap ng kahit anong hawakan.

"Pran, P-pran... ikaw ba 'yan?" rinig kong sigaw sa pangalan ko.

"tulungan mo'ko p-please, hindi ko magalaw ang mga kamay ko..."

"Ploy? Ploy ikaw ba 'yan?" sigaw ko sa kaniya.

hindi ko maimulat ang aking mga mata dahil sa takip. Sinubukan kong tanggalin pero hindi kaya ng lakas ko. Sobrang hindi ko na.

"P-Pran... P-Pran... please t-tulungan mo ako" rinig kong iyak nito.

"kumalma ka muna, ploy. gagawa ako ng paraan,"

pero isa lang ang tanong na nasa isip ko. bakit kami nandito?

sinubukan ko muling tanggaling ang pagkatali ng aking mga kamay hanggang sa natanggal ko ito. rinig ko pa rin ang pag-iyak ni Ploy. Ano ba kasi ang nangyare?

"Pran? Ploy? kayo ba 'yan? ugh, shit. bat ako nandito? bigla bigla nalang nawalan ng malay,"

Si Lorhen rin nandito?

"sandali, Lorhen? natanggal ko na ang tali, tatanggalin ko naman ang sa inyo,"

"ilang oras akong tulog? ang sakit pa ng mga mata ko sa pagkatali. bakit pala tayo nandito?"

tanong sa akin ni Lorhen, iyan rin ang tinatanong ko sa sarili ko.

"teka si Ploy."

....

Lahat kami ay nakatanggal na ng tali. Nasa isang kwarto kami na puno ng mga upuan at libro. sigurado kaming nasa eskwelahan kami.

Lorhen: "abandoned na ba to dito? bat naman tayo dito nilagay,"

Ploy: "I'm scared, binihag ba tayo?"

Pran: "Oo, ploy ang tanging naalala ko lang ay sinabihan ako ni Professor Hask na wala akong kausap na ganitor kanina.

Lorhen: ang awkward nito. Nakipag seggs pa ako kay Ploy tapos nandito tayo sa iisang room.

Ploy: ha? seryoso? ang kapal mo naman. Nasa clinic ako whole day kasi masakit ang tyan ko. anong nakipag seggs? eh sa panaginip mo lang ata 'yan eh.

Pran: huwag ka ngang mag biro, lorhen. babae tong si ploy. mahiya ka naman.

Lorhen: anak ng... nagsasabi ako ng totoo.

Ploy: pwes, isa yang malaking kalokohan. Kahit tanungin mo pa si Ms. Shane sobrang sakit ng tyan ko na kahit siya na nurse hindi alam kung bakit ganito ka lala.

Pran: teka nga muna, bakit ba ganito nangyayari satin?

Ploy: assuming mo, Lorhen. Baliw ka na ata.

Lorhen: ikaw kaya yan baliw-

Pran: teka muna, tingnan niyo nga. may nakausap akong ganitor sa lumang building kanina nandoon din si professor hask pero ang sabi yan sakin, wala akong nakausap na ganitor. grabe ang lala non.

Lorhen: yong akin rin, nasa lumang building ako tapos itong si Ploy niyaya akong makipagseggs.

Ploy: Ang kapal talaga, baliw ka na ba? Alam mo namang hindi ko yon magagawa. Pero yong sakin rin, pagkatapos ng flag ceremony pumunta ako sa lumang building tapos doon na sumakit ang tyan ko as in sobrang lala. nandoon rin naman sa lumang building si Ms. Shane eh, kaya nakapag check up ako kaagad.

Pran: Ang complicated ng nangyayari, hindi ko maipaliwanag ang....

Ploy: teka Pran, may nagsasalita sa labas.