My Heartless Husband (COMPLETED)

CHAPTER 01

New Life

Isang malakas na buntong hininga ang pinakawalan ko habang tinitingnan ang inihanda kong almusal para sa amin ng asawa ko, this is the first day of us being a husband and wife and I wanted to cook something for him. That's what a wifes role right? Well that's atleast my mom told me.

Umupo ako sa dining chair, naalala ko kagabi, it was supposedly our honeymoon but he didn't even dare to touch me dumeretso agad siya sa kama at natulog, not that I wanted something to happen between us, I am actually thankful that he didn't do anything on me.

Zeus walk out from our room wearing only pants while some water are still cascading in his body. He caught me eyeing him so I cleared my throat and stand up from sitting.

“h-hey I cooked breakfast, let's eat?” I said while trying to look somewhere else. What the hell, why am I even stuttering? Is it because of his body? What?? No Zian, it's because of his presence that's all.

He look at me and then from the breakfast I cooked, he walk arrogantly and settled down on his seat. Ang hawak niyang towel na kanina ay ipinupunas niya sa kanyang buhok ay isinampay niya sa kanyang balikat.

“What are still doing? sit.” he said, it feels like he controlled me that I automatically sit on the chair in front of him. I bowed my head because of the embarrassment I am feeling, bakit ba ako nahihiya?!

I heard him chuckled.

I look up on him only to see him looking at me with a smile on his face.

This man... he isn't that bad like what I've thought he would be. He was even more handsome now that he's smiling at me.

My heart pounded loudly making me question myself.

“Am I truly sure my heart will still be lock for this man?”

“come on mom wake upppp” isang matinis na sigaw at pagyugyug sa aking paa ang naka
pag pagising sa akin mula sa aking pagkakatulog.

I smiled and slowly open my eyes only to see my beautiful angel Zeinna who's now looking annoyed.

“oh shut up Zein you're so noisy” rinig ko namang saad ng aking lalaking anak na si Drave

“omygoshhh mommy you're awake na” masayang saad ni Zeinna saka lumundag lundag sa kama.

I laughed at her saka bumangon mula sa pagkakahiga at pinigalan sya sa paglundag.

“stop that baby, come here and give me my morning kiss”  I said mabilis naman syang lumapit sa akin at binigyan ako ng halik

Bumaling ako kay Drave tinatamad naman syang umalis sa pagkaka upo, hindi ko maiwasang maalala si Zeus sa anak ko,kamukhang kamukha nya ito at kaugali.

While Zeinna is my exact replica, manang mana sya sa akin ngunit mayroong mga pag uugali  na alam kong hindi nya sa akin nakuha.

I name my twins Zeinna Andra Ramos and Drave Iceus Ramos, dala nila ang apelyedo ko sapagkat sa tingin ko ay iyun ang mas naka bubuti.

I look at them, they're my happiness now, my twins are my life and treasure now. 

It's been six years since I left Philippines and start my new life in France with my twins.

I worked hard as fashion designer, nag ipon ako para sa mga anak ko at masaya ako dahil naibibigay ko sakanila ang mga kailangan nila sa tulong ng kaibigan kong si Shannah at ng mga magulang ko pati na rin sa pagsisikap ko.

“mom I'm hungry na” I woke up from my thoughts when Zeinna talk, bumaling ako sakanya.

“sige ipagluluto ko kayo just wait me   downstairs babies I will just took a shower” I said

Zeinna clasped her hand and smiled happily and walked downstairs

Napailing iling naman si Drave at naka pamulsang sumunod sakanyang kapatid.

Napangiti ako habang lumalabas sila sa aking kwarto,limang taong gulang pa lamang sila ngunit kung mag isip ay parang matatanda na.

Nagtataka rin ako sapagkat hindi gaya ng batang walang ama ay ni minsan hindi sila nagsubok na magtanong tungkol sa kanilang ama na ipinagpapasalamat ko rin naman dahil alam ko na wala rin akong maisasagot sa kanila at dahil alam ko sa sarili kong hindi pa ako handa para sabihin sabihin sakanila ang nakaraan ko tungkol sa ama nila.

Nang mawala sila sa paningin ko ay bumalik sa isipan ko ang panaginip ko, it's not a dream, it was a memory.

A distant memory with him when I thought everything was perfect, when I thought I would be fine with him.

Hindi ko maiwasang maalala lahat nang bagay na ginawa ko para sakanya, at mga katangahan na pinaggagagawa ko dahil sakanya.

Noon ang kasiyahan ko'y nakabatay sakanya, sulyap nya lang sa akin noon ay halos tumili na ako, makita ko lang syang nakangiti ay mapapangiti na rin ako. Kumakabog agad yung dibdib ko.

Napailing iling ako sa aking naiisip, ibang iba na ako ngayon hindi na ako tulad noon na mahina, laging umiiyak at nagpapaka tanga dahil lamang sa isang lalaki. Hindi na ako isang martir na babae. Hindi na ako uto uto na madaling mahulog sa mga ngiti niya.

Ngunit hindi ko maiwasang maitanong sa sarili, bakit bumalik pa iyun sa alaala ko ngayon pa na kinakailangan kong umuwi sa bansang tinakasan ko noon?

Marami akong katanungang walang makuhang sagot, ngunit mayroong pinaka malaking katanungan sa isip ko, naka move on na nga ako ngunit pa ano kung dumating ang araw na magtagpo ulit ang landas naming dalawa?kakayanin ko kaya? sa panahong iyun ay handa na ba akong makita ang lalaking winasak ako at ang lalaking ama nang mga anak ko? Ang lalaking una kong minahal at unang dumurog sa puso ko.