" ඔයා දන්නවද අශස් මං අහසට ආදරේ ඇයි කියලා "
අම්මා ආපහු ගියාට පස්සෙ මමයි ආරුල් අයියයි වැව රවුමේ බංකුවක ඉදගෙන වැව දිහා ඔහේ බලාගෙන ඉද්දි ආරුල් අයියා මගෙන් ඇහුවේ මම ඔලුව උස්සලා එයා දිහා බලද්දියි.
" මං හැමදාම හෙව්වෙ අහසක් වගේ මනුස්සයෙක්ව නිසා "
" මේ අහස දිහා බලන හැම තත්පරේම මං ප්රාර්ථනා කරේ අහසම බදාගත්තු ලොකුම ලොකු වලාකුලක් වෙලා මට අහස අයිති වෙනවා නම් කියලා "
" ඒ ඇයි දන්නවද අශස් "
" වලාකුලු කොච්චර බිදිලා විසිරිලා ගියත් අහස ඒ වලාකුලු වල බර දරාගෙන හිටියා"
" හරියට උඹ මාව දරාගෙන අල්ලන් ඉන්නවා වගේ "
" අයියේ..... "
මගෙ අතක් උඩින් එයාගෙ අතක් තියලා ආරුල් අයියා මං දිහා බලලා හිනා වෙලා ආයෙත් වැව දිහා බලාගත්තා.
" මං කොච්චර අවාසනාවන්තයෙක් උනත් දෙවියෝ මට අහසක් දුන්නා.... මට මං වෙන්න පුලුවන් තැනක් හදලා දුන්නා "
මං හිමීට එයාගෙ අත් බාහුවකට මගෙ කම්මුල තද කරලා එයාට හේත්තු උනා. මගෙ ඇගිලි එක්ක පැටලිලා තියන එයාගෙ දිග ඇගිලි දිහා ටික වෙලාවක් බලන් ඉදලා ඇස් දෙක පියාගත්තා.
" තව ටික වෙලාවකින් අපි ආපහු කොළඹ ඉදී.... "
" හිතක් පපුවක් නැති සල්ලි පස්සෙම දුවන විස පිරුණු මිනිස්සු ඉන්න ලෝකෙක හිර වෙයි "
" ඒත් එකම එක දෙයක් අමතක කරන්න එපා අශස්.... මොන මගුල උනත් මං උඹට මහ ගොඩක් ආදරෙයි "
එච්චරමයි....ඊට එහා කිසිම දෙයක් නොකියපු එයා රැලි ගහන වැව දිහා ඔහේ බලාගෙන උන්නා....මං දන්නවා අයියේ ඔයාට බය ඇති....ආපහු කොළඹට ගිහින් අර හිරකාරයෙක් වගේ ජීවත් වෙන්න වෙන ජීවිතේට බය ඇති....
YOU ARE READING
_ ස්ට්රෝබෙරී 🍓 _ ( Taekook )
Non-Fiction" අහලා තියනවද අශස්....තෝඩු තෑගි දෙන්නෙ උරුමක්කාරයො උනාට මල් තෑගි දෙන්නෙ හිමිකාරයෝ කියලා.... " ආරුල් අයියාගෙ වචන වලට මගෙ බඩේ සමනල්ලු පියාඹනවා වගේ දැනෙනවා....එයාගෙ ආදරේ මේ විදිහට දෙනෙද්දි මට බයයි මාව පුපුරයි කියලා.... " මිනිස්සු ආදරේටම විතරක් නෙමෙයි අ...