"អូនហា~ "បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការងារជុងហ្គុកនាំរាងតូចចូលក្នុងផ្ទះវិញ ឥឡូវនេះពួកគេកំពុងគេងលើគ្នាមើលទូរទស្សន៍( ជុងហ្គុកគេងផ្ងារអោបថេហ្យុងដែលគេងផ្គាប់មុខ)
"ហឹម"គេឆ្លើយតែនៅតែសម្លឹងមើលទូរទស្សន៍ដដែល
"បើអូនជាតួស្រីតើអូនយល់ព្រមដូចក្នុងរឿងទេ"
"អូនម៉េចនិងដឹងទៅ"
"បានន័យថាអូនមិនព្រមលើកលែងទោស"
"ទេ អូនចង់និយាយថា អូនមិនមែនតួស្រីអូនមិនដឹងឡើយថាការឈឺចាប់របស់តួស្រីមានកម្រឹតណាផង បើអូនថាលើកលែងវាដូចជាស្រួលពេក"
"ក្រែងតួប្រុសរស់នៅជាវិញ្ញាណតែលតោល ឯការរាប់រយឆ្នាំមិនចឹង"
"ការឈឺចាប់របស់តួប្រុសជាការលុបលាងកំហុក តែការឈឺចាប់របស់តួស្រី គឺត្រូវគេធ្វើបាប វាខុសគ្នាណា" គេចង់បានន័យថាពិតមែនតែតួប្រុសទទួលការឈឺចាប់ច្រើនជាងតួស្រី តែវាជាអំពើដែលបង្ករឡើង វាជាការឈឺចាប់ដោយសមហេតុផល ចំណែកតួស្រីគឺត្រូវឈឺចាប់ជាមួយកំហុកដែលខ្លួនឯងមិនបានធ្វើ
"ចឹងធ្វើម៉េចទើបអាចសងបាន" ថេយ៍មិនមាត់តែក្រវីក្បាល
"បើបងប្រាប់ថាបងធ្លាប់ធ្វើបាបអូនពីជាតិមុនតើអូននិងលើកលែងអោយបងទេ"
"បងចាំជាតិ?"
"ឧទាហរណ៍បើបែបនិង"
"ចឹងតើកំហុករបស់បងធំប៉ុណ្ណា?"
"បើដូចតួប្រុស"
"តើបងយល់ព្រមទទួលការឈឺចាប់ដូចគេទេ"
"បើអាច"
"មិនអាចទេ"
៊
"ហេតុអី"
"ព្រោះ.....បងមិនមែនតួប្រុស ហាសហា" គេនិយាយហើយសើច តែជុងហ្គុកមិនបានសើចតាមទេគេកំពុងភ័យ
ចនជុងហ្គុកជាមនុស្សមិនចេះខ្លាច មានន័យថាអ្វីក៏គេមិនខ្លាចដែរ សូម្បីតែសេចក្តីក្ដីស្លាប់ ទោះបីជាត្រូវក្អួតឈាមឬ ក្អកឈាមស្លាប់រាប់រយជាតិទៀតក៏គេមិនខ្លាច លើកលែតែធ្វើអោយប្រពន្ធរបស់គេឈឺ រាល់ថ្ងៃគេខ្លាចណាស់ ខ្លាចថាថេយ៍និងទទួលការឈឺចាប់ម្ដងទៀតពេលដែលគេដឹងថា គេត្រូវបណ្ដាសាដោយសាអ្វី
<<តើអូននឹងឈឺដូចវីយ៉ុងទេ តើអូននឹងរត់ចេញពីបងដូចគេទេ បើមានថ្ងៃនោះមែនបងនឹងស្លាប់នៅមុខអូនមិនខាន>>
YOU ARE READING
MY wife don't cry 💔💦(Complete)
Romanceបងសុខចិត្តចាញ់អូនគ្រប់យ៉ាង សុំតែម្យ៉ាងអូនកុំយំ Jeon Jungkook x Kim Taehyung
