MY wife don't cry 💔💦(Complete)

Part 22

ម៉ោង4ល្ងាចជាពេលវេលាល្អដែរមនុស្សគ្រប់គ្នានិយមដើរលេង និងថតរូបនៅពេលថ្ងៃលិច ព្រោះថាទេសភាពពេលថ្ងៃអស់ស្ដង់គត់នៅស្វីសនេះណាគឺអស្ចារ្យណាស់ ប្រៀបដូចជាគំនូរដែលគូរដោយវិចិត្រករដៃឯកយ៉ាងចឹង តែ.....ចម្លែកអីតែប្ដីប្រពន្ធ ទេសចរណ៍មួយគួរនេះបែរជាសម្ងំមិនព្រមចេញពីបន្ទប់សម្រាកទាល់តែសោះ តាំងពីបាយថ្ងៃត្រង់ហើយម្លេះ ប្រហែលក្នុងបន្ទប់នោះមានអ្វីអស្ចារ្យជាងទេសភាពថ្ងៃលិចនៅមាត់បឹងហើយមើលទៅ

ផ្លាប់ៗ!!អើសៗ

"បង- អា បានហើយ អើស កុំជ្រៅពេក" ថេយ៍ដេកថ្ងូរឡើងស្អកករទៅហើយ តែនាយជាប្ដីមិនទាន់ឈប់ទៀត

"អត់-អាស បងមិនឆ្អែត" ចង្កេះអុកពីក្រោយពេញៗ ថ្ងូររងំពេញត្រចៀកប្រពន្ធ

"តែអូន សន្លប់..ហឹស.សន្លប់ពីរដង អើស" ពាក្យសម្ដីរដាក់រដួក លាយជាមួយសម្លេងមិនយល់ភាសា បន្លឺឡើងចេញមក គេចង់សួរថាគេសន្លប់ពីដងទៅហើយកាលឈប់ឬចង់អោយគេពិការ

"អើស~ អើស អា" ឃាត់យ៉ាងណាក៏មិនស្ដាប់ដែរបើកំពុងតែឈ្លួកវង្វេងនិងសម្លេងថ្ងូនៃភាពសុខស្រួល យ៉ាងនេះនោះ

"អើស!" សម្លេងស្រែកអស់ពីពោះផ្ចាច់ទឹកចុងក្រោយ នាយក្រាសសម្ងំបញ្ចូលអ្វីមិនដឹងចូលទៅក្នុងខ្លួនប្រពន្ធអស់ទើបដាច់ចិត្តទម្លាក់ខ្លួនគេង ព្រោះប្រពន្ធសន្លប់ម្ដងទៀតទៅហើយ

"សុំទោស មកពីអូនដែលមិនលួងបងព្រឹកមិញខ្លួនឯង" ដើមហេតុមកពីអ្នកណា គឺមកពីនាយតូចនិងហើយបើព្រឹកមិញលួងនាយតាមសម្រួលពេល នេះក៏...ប្រហែលបានមើលថ្ងៃលិចនិងគេហើយ មិនមែនមកដេកថ្ងូរដល់សន្លប់3ដង ក្នុងបន្ទប់នោះទេ

      ម៉ោង10យប់ជុងហ្គុកបានភ្ញាក់ពីគេងមកវិញ គេដើរទៅបន្ទប់ទឹក រៀបចំសម្អាតខ្លួនបន្តិចក៏ដើរចេញទៅក្រៅ មុននិងចេញនាយក៏បានស្លៀក ពាក់អោយប្រពន្ធហើយដែល ព្រោះខ្លាចគេរងា ប្រហែលជាម៉ោង11កន្លះនាយត្រឡប់មកវិញ ជាមួយអាហារដើរមកដាស់នាយតូច

"អូនហា~ ថេយ៍"នាយយកដៃទៅទះដើមដៃថេយ៍តិចៗ និងហៅដោយសម្លេងស្រាលបំផុត

"ហឹម"គ្រាន់តែក្រហឹមមិនបានក្រោក ឬបើកភ្នែកទេគេល្វើយណាស់