Psychopath Obsession (FIANCÉ SERIES 02)

16 PSYCHOPATH OBSESSION

TRIGGER WARNING : This story contains typo, graphical errors /wrong spelling and/or Grammatical errors.

***
CHAPTER 16
***

NASSANDRA POV.

MATAPOS ang nakakahiyang ginawa naming dalawa ay di na ito umalis mula sa pagkakaibabaw nito sa akin. Mainit na niyapos ako nito pero di mo namang mararamdanan ang pagka bigat ng katawan nito sa akin.

Nagsusumiksik ito mula sa aking leeg kaya di nito mapapansin ang mga nagbabadyang luha mula sa akin. Ano ng mangyayari sa akin nito? He took my V card at baka nga mag bunga pa yung pambababoy nito sa akin.

Unti-unti ng luminaw sa akin na wala na akong kawala at habang buhay na ako nitong paparusahan. Ang labia na kinakatakutan ko pa ngayong may isang pamilya akong masasaktan at mawawasak.

Ayukong matulad sa akin yung anak nila. Lalo pa't two years old palang ito ngayon. Anong iisipin ng mga tao sa akin? Na malandi ako kasi nilandi ko ang isang Clyde Damian.

Dahil kahit anong pandadahilan ang gawin ko sa publiko ay wala paring mangyayari. Hindi parin naman sa akin aayon ang lahat.

Parang mas lalo ko lang pinahiwatig sa kanila na wala parin talaga akong kwenta. Na isa parin ako salot sa lipunan.

Pano na toh? Ang plano kung pagmamalaki sa kanila na sa kabila ng mga problemang hinarap ko ay nagtagumpay parin ako.

Na kaya kung itaguyod ang sarili ko mag isa.

Pero ng dahil lang sa isang parusa lahat ng iyon ay unti-unti ng maglalaho.

Naramdaman siguro nitong katabi ko ang mahinang pag hikbi ko kaya nag alalang tumingin ito sa akin. Bakas sa malamig nitong mga mata ang pag alala.

"What happened? Why are you crying? Are you hurt? We're is it?" Sunod-sunod na tanong nito sa akin.

"Pakawalan mo na ako, nasasaktan na ako." Turo ko sa kamay kong namumula na dahil sa posas na naka gapos rito.

Pero para sa akin. Dubling pahiwatig iyon.

Masuyong hinalikan ako nito sa noo. May kung anong kinuha ito mula sa Isnag side table. Meron doong parang maliit na cabinet, may kinuha syang maliit na kumikinang at maingat na ipinag buhok nito ang posas sa magkabilang kamay ko.

"Is it painful?" He asked.

Hindi ko alam kung tatango ako sa tanong nito o iiling. Sa subrang manhid na katawan ko di ko na alam kung may masakit pa ba dito. Kirot sa puso lang yung tanging nararamdaman kung subrang sakit ngayon.

Para akong sinasakal nito at parang di na maka hinga.

Ng maka wala ako dito ay nanginginig ang mga kalamnan ko sa takot. Pwersahang tinulak ko ito pero lumayo sa akin ngunit di man lang ito natinag sa pwesto nyo kalaunan ay sya na ang dumistansya sa akin pero sapat lang iyon para maka galaw ako.

I take that opportunity to stand up from the bed. Mahapdi parin ang aking masisilang parte ng katawan. Nararamdaman ko rin ang kirot ng leeg at dibdib ko. Alam kung sanhi ito ng mapupusok nyang mga halik sa akin.

Kahit di ko na alamin, alam kung may pasa ang mga iyon.

Balot ng kumot at paika-ikang tinungo ko ang banyo nito.

Gulat nalang ako ng bigla akong lumutang. Naramdaman ko agad ang matitigas na bisig ng bumuhat sa akin.

Agad naman kaming nakarating sa banyo. Ayaw kung imikin ito dahil nararamdaman ko parin ang blanko at nakakatakot nitong eskpresyon.

"Take your time love..." Malamig nitong wika matapos ako nitong maingat na inilapag sa sahig.

Hindi manlang ako nakapag react ng mabilisang ilapat nito ang labi sa noo ko at mabilis na umalis sa banyo.

Dug Dug. Dug Dug

Anong tung mapilyar na nararamdaman ko. Di pwede toh, maling-mali ito.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

PAGKALABAS ko sa banyo kanina ay walang Mr. Damian ang nag pakita sa akin. Siguro ay nasa kabilang kwarto na ito kasabay ang legal nitong asawa. Sa isiping iyon ay tila pag milyong-milyong punyal ang itinarak sa akin.

Nakita ko nalang sa kama ang maraming pagkain na naka handa, iba't ibang breakfast foods iyon. Fried egg, ham, hatdog, bacon, meron ding friend chicken and fresh milk and orange juice.

Dahil sa gutom ko ay inilantakan ko na lahat iyon. Di ako nakapag dinner kagabi tas hapon na ngayon kaya subrang gutom na ako.

Natigil ako sa pagsubo ng biglang may kumatok sa pintuan ng kwarto.

"Pasok ho." Mahina kung sabi rito pero sapat na iyon siguro para marinig ako sa labas.

"ijah?"

Bumukas ang pinto at isang pamelyar na tinig ang narinig ko. Di ko alam pero kisa nalang kumawala sa mata ko ang malulusog sa luha. Kahit na hindi ko lingonin ito, kilalang-kilala ko ang boses na iyo.

"Nanny Rebecca?" Mas lalo akong napa iyak ng makumpermang sya nga ito.

Ang naging second mother ko na nung kinidnap ako ni Mr. Damian noon.

Paika ika na rin itong naglalakad ngayon. Di na tulad ng dati na ang sigla-sigla pa nya.

"Ay kay ganda mo na." Masayang wika nito sa akin. Miss na miss ko na ito. Di man lang ako nakapag paalam sa kanya nung umalis ako. Ni balita ay wala na rin akong nabalitaan mula kay Aki. Nag iingat kasi itong di mabigo ni Mr. Damian at baka mabiko ako nito ng tuluyan.

Speaking of Aki, okay lang ba sya. I'm praying that his still safe right now.

Habang kumakain ako ay nag kukwentuhan naman kami ni Nanny. Tapos na daw itong kumain kaya inaayawan lagi nito ang kada subo ko sa kanya.

"Nasaan pala si Mr. Damian N-Nanny Rebecca?" Nahihiya kung tanong rito. Ewan ko pero biglang lumabas nalang ito sa bibig ko ang tanong na yun.

"Kasalukuyan sila ngayon magpapamilyang naliligo sa swemming pool sa baba." Nakangiting wika nito sa akin.

"Ang saya nga nila ngayon e, baka gusto mung bumaba nagiihaw ngayon si Jahra sa baba habang naliligo si thea at young master sa pool. Halika, mababagot ka lang dito." Paanyaya nito.

Bigla nalang akong nasasaktan sa kadahilanang isang masayang pamilya na naman ang nasira ko ngayon.

Talaga ngang wala akong kwenta, salot, malas na lipunang toh. First, ako ang dahilan kung bakit nawala ang kababata/ Bestfriend ko, nawalan ng mabuting anak ang pamilya nito at dahil yun sa akin nawalan sila ng isang anak na bobuo ng isang matatawag na pamilya, at ngayon mukhang kagagawan ko na naman ang pagkasira ng isang masayang pamilya.

Hindi naman kasi aabot sa puntong ito kung hindi ako umalis ng walang paalam, edi sana walang maghahanap sa akin upang parusahan ako ngayon.

At ang mas kinakatakot ko ang mabuo ang kung ano man ang naidulot ng kababoyan nya sa akin. Ayukong magkaroon ng anak sa kanya, ayukong lalaki itong malalalamang bunga ito ng pagkakamali, ng parusa ko.

Ayaw kung lumaki na ako ang ina nyang laging may dalang malas. Ayuko natatakot ako...

Oo, iniwan ko sya noon dahil may dahilan ako at alam nya yun. Di naman ako ang nag luko pero bakit parang ako yung pinaparusahan, bakit ako lagi yung naagrabyado? Ganun na ba ako kamalas para parusahan ako sa buong buhay ko?

______________________________________________

N/A: True to life na toh Hahahha.
______________________________________________

***
PSYCHOPATH OBSESSION

Copyright ©️ 2023 Wattpad ©️KMworks

All rights reserved 2023!

***

COMMENT |VOTE
TOXICPHILIPPINES_CAT