Psychopath Obsession (FIANCÉ SERIES 02)

17 PSYCHOPATH OBSESSION

TRIGGER WARNING : This story contains typo, graphical errors /wrong spelling and/or Grammatical errors.

***
CHAPTER 17
***

NASSANDRA POV.

2 WEEKS PASSED.

Dawalang Linggo na ang lumipas at dalawang linggong walang palyang dinadalaw ako ni Clyde. Dalawang Linggo ring iniiwasan ko ito.

Pinosasan ulit ako nito matapos nang tangkain kung tumakas at tumalon sa 3rd floor ng bahay nito kaya sa subrang galit nito ay iginapos uli ako nito sa kama.

Buti na ngalang at araw araw rin akong dinadalaw ni Nanny Rebecca sa kwarto at kada dalaw nya sa akin ay hindi ito mauubusan ng masasayang kwento... Kwento tungkol sa mag Asawang Damian at ng anak nitong babae.

Kung paano sila ka sayang nagb-bonding paminsan-minsan, kung gaano ka perfect ang pamilya nila.

Kahit ako naiinggit ako sa mga kwento ni nanny, di ko kasi naranasan ang mga ganung bagay. Ang swerte nga ng anak nila.

Gusto ko rin namang nagkaroon ng ganung pamilya. Pero ayaw ko namang magsisi ang mapapangawasa at magiging anak ko sa kamalasan ko sa buhay.

Nagpaalam nga pala sa akin kanina si Mr. Damian na aalis ito mamaya. 1 week rin itong mawawala, hindi ko alam kung ikakasaya ko ba iyon... May kung anong pagsisisi ang nararamdaman ko sa kanya ngayon.

I don't know what happened to me but lately I always wanted to see Mr. Damian Face. At ilang ulit na rin nitong tinatamang Clyde ang itawag ko sa kanya but I don't have a right to call him like that.

I'm still a lowly person kisa sa kanya, Mr. Damian is the most respectful and that's the only thing I can call him.

Kahit pa may pinagsamahan kami noon it can't be change that his still powerful at alila lang ako nito. Alilang habang buhay pagbabayaran ang kasalang pag iwan ko sa kanya, nung nasa hacienda pa kami and this 3 years of hidding in him.

Tunog ng pagbukas ng pintuan ang nag pagising sa diwa ko. Hindi na ito kumatok pa dahil sinabihan ko na sya na pumasok nalang ito.

"Ijah." Nanny called me.

"Po?" Magalang na sagot ko rito.

"Kumain ka na bah?" Tanong nito sa akin.

"Tapos na po. How about you nanny Rebecca?" Balik tanong ko sa kanya.

"Tapos na rin, alam mo ba kanina nagsusubuan pa si Ma'am Jahra saka Young Master? Nakakakilig silang pagmasdan kanina. Alam mo naman na ang tagal ko naring nakasama si Jahra bilang kasambahay rito at alam ko kung anong paghihirap ang hinarap nito para lang guminhawa yung buhay nya diba. Ngunit sukat akalain nga nating ang ginhawa na ng buhay nito ngayon." Mahabang lintana nito sa akin.

Mahinang tango lang ang ginawa ko dito upang ipahiwatig ang pag sang-ayon ko sa kanya.

Kahit di ko man nasaksihan ito ay ang sakit parin palang narinig sa iba. I should not feel this thing in my chest. It feels wrong but somehow feels right.

I feel so guilty, di ko man hinangad ito pero parang kasalanan ko parin. Araw-araw na kinukwento ni nanny yun sa akin pero para bang di pa ako nasanay, ansakit parin pala talaga.

"T-talaga po, nakakatuwa n-namang masaya p-po sila pariho." Pilit na ngiting wika ko kay nanny.

Pinipigilan kong hindi manubig ang mga mata ko. Ayaw kung ipakita kay nanny na mahina ako, na nakaka awa ako.