Unicode
ဖုန်းcameraမှတစ်ဆင့်မြင်လိုက်ရတဲ့အရာကြောင့်taehyung သွေးတွေဆောင့်တက်သွားရသည်
" ဆရာဓါတ်မတည့်တာလေးတွေမှားစားမိလို့အလက်ဂျစ်ထသွားတာ
ဆရာတောင်သတိမထားမိလိုက်ဘူး"
"ဆရာ ဆေးခန့်သွားပြလိုက်အုန်းနော်"
"ဟုတ်ပါပြီ ကဲ စာဆက်သင်ရအောင်"
သူလဲဘာမှမဖြစ်သလိုဟန်ဆောင်ကာစာကိုသာအာရုံစိုက်သင်လိုက်တော့သည်
ကလင် ကလင်*
သူ့အချိန်ကုန်သွားပြီဖြစ်တာကြောင့်taehyungလဲစာသင်တာကိုရပ်ပြီး
"Jeon jungkook !ဆရာနဲ့လိုက်ခဲ့ပေးပါ"
"ဟုတ်ကဲ့"
အတန်းထဲရှိကျောင်းသားများကလဲသူတိူ့ကိုအူကြောင်ကြောင်လေးကြည့်ကာကျန်နေခဲ့သည်
ရုံးခန်းထဲတွင်
"ဒီဟာတွေက မင်းလုပ်တာမလား"
"ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ် တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော့်ကိုခွင့်လွှတ်ပါနော်
ကျွန်တော်စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားလို့ပါ အီးဟီးး"
လက်အုပ်ချီကာအသည်းအသန်တောင်းပန်ပြီးရုတ်တရက်ကြီးအောင်ငိုတဲ့jungkookကြောင့်taehyungမှာကြောင်တောင်သွားရသည်
အလုပ်ခံရတာကငါလေ ငိုမယ့်ငို ငါငိုရမှာပေါ့
"မငိုနဲ့ တိတ် လူကြားမကောင်းဘူး မသိရင် ငါကပဲမင်းကိုလုပ်နေသလိုလိုဘာလိုလိုနဲ့"
"ကျွန်တော်တာ၀န်ယူပါရစေ"
"ဘာ!!"
"ကျွန်တော်ဆရာ့ကိုချစ်တယ် မြတ်နိုးတယ် မြင်မြင်ချင်းတည်းကဆရာ့ရဲ့အလှတရားမှာပျော်၀င်သွားတာ အဲ့တာကြောင့်မို့ ကျွန်တော်ဆစာ့ကိုတာ၀န်ယူပါရစေ"
"မင်းငါ့ကိုတက်မှန်းနေတာကြာပြီဆိုတဲ့သဘောလား"
"အဲ့..အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်အဲ့လိုမလုပ်တတ်ပါဘူး ကျွန်တော့်ကိုယုံပါ
ညကစိတ်မထိန်နိုင်ဘူးဖြစ်သွားတာကလဲအနီးကပ်ကြီးတွေ့လိုက်ရတာမို့လို့ပါ"
