"နွယ့်ကို ပြောစရာမရှိဘူးလား အသွန်"
ခဏကြာတိတ်ဆိတ်နေပြီးမှ နွယ့်ဆီမှ ထွက်လာသောအသံ။သူသက်ပြင်းမသိမသာချမိသည်။
"နွယ် ဆွေးနွေးချင်တဲ့အရာက ဘာများလဲနွယ်"
"အမေးကို အမေးနဲ့တုံ့ပြန်နေတာပဲ နွယ်သာမပြောရင် အသွန့်မှာပြောစရာ ဘာမှမရှိဘူးပေါ့"
"မပြောသင့်တဲ့စကားတွေက မပြောတာအကောင်းဆုံးမလား"
နွယ့်ကိုကြည့်လို့ သူမေးမိသည်။
"ပြောသင့်တယ် မပြောသင့်ဘူးဆိုတာ ဘာနဲ့ဆုံးဖြတ်ရတာလဲ"
"မဖြစ်သင့်တာတစ်ခုကို မပြောသင့်တဲ့လူရှေ့မှာ ငါပြောမထွက်ဘူး"
"ယောကျ်ားတစ်ယောက်ကို မချစ်သင့်တာလား ချစ်နေကြောင်းကို မပြောသင့်တာလား"
နွယ်ကတော့ နွယ်ပါဘဲလေ။တစ်နာရီမပြည့် ခင် သူ့ရင်ထဲကအရာအားလုံးကို မြင်ပြီးသွားပြီ။
"နွယ်..."
"နွယ်ပြောပြီးပြီပဲ အသွန့်အကြောင်းကို နွယ်ကအသိဆုံးပါလို့ အသွန့်စိတ်ထဲဘာရှိလဲဆိုတာ နွယ်တစ်ချက်ကြည့်ရုံနဲ့ သိခဲ့တာချည်းပဲ"
"တောင်းပန်ပါတယ်နွယ်"
ခေါင်းငုံ့မိလိုက်ခြင်းက အမှားလုပ်ထားတာကြောင့်မဟုတ် အားနာခြင်းကြောင့်သာ။သူ့ကိုချစ်ခဲ့ခြင်းကိုတော့ အမှားဟုမသတ်မှတ်ခဲ့ဖူးပါ။
"ဘာအတွက်လဲ"
"သူ့ကိုချစ်ခဲ့မိတာကိုတော့ အပြစ်လို့မထင်တဲ့အတွက် မတောင်းပန်နိုင်တာကို နားလည်ပေးပါနွယ် အခုတောင်းပန်တာက နွယ်နဲ့မိဘတွေကိုကတိပေးထားပြီး ကတိမတည်နိုင်တဲ့အတွက်..."
"နွယ့်ကို စွန့်လွှတ်မယ်ပေါ့"
မသိသာတဲ့အဖြေကို တန်းရိပ်မိသည်အထိ နွယ်က တော်ပါတယ်။
"ကိုယ် ကတိအတိုင်းလက်ထပ်နိုင်တယ် အချစ်တွေ တစ်ခြားတစ်ယောက်ဆီ ထားခဲ့တာကလွဲလို့"
"ဒါဆို ဘာကြောင့်လက်ထပ်နေသေးတာလဲအသွန် "
"နွယ့် ပတ်ဝန်းကျင်မှာ"
YOU ARE READING
သူကြီးသားကဆိုးလိုက်တာ(Complete )
Romanceတစ်ချို့လူတွေက ချစ်တဲ့သူပျော်ရွှင်ဖို့ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ ချစ်သူကိုစွန့်လွှတ်တတ်ကြတယ်တဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ချစ်ရတဲ့အစ်ကို့ကိုပျော်ရွှင်အောင်ထားနိုင်ဖို့ ပိုင်ဆိုင်ရမှကိုဖြစ်မှာပါ #ဘုန်းဋီကာမောင် ကိုယ်အမြဲပြုံးနေဖို့ဆိုရင် မင်းအမြဲပျော်နေဖို့ပဲ လိ...
