Taming the Wild Waves Rivera Series#2

WAVE SIX

TAMING THE WILD WAVES: WAVE SIX

I was stunned by his sudden offer. Maging ang kabayong pinapatakbo ko ay napahinto dahil sa akin.

“Y-you want me to c-come with you in Manila?” nauutal na tanong ko na siya namang tinanguan niya.

I look away. Pinaandar kong muli ang kabayo. “Hey...did I said something wrong?” tanong nito.

Umiling ako. “Wala...nasasayangan lang ako sa offer mo.” sagot ko. “Why? Don't tell me you are not going to take it?” tanong nito.

I softly smiled at him. “Then I won't.” umangat ang gilid ng kanyang labi at umiling.

“May I know what is the reason?” tanong niya. Nagbuntong hininga ako. “I can't leave my parents here. Saka kung lalayo man ako para mag aral, wala rin akong mapapa dalang pera sa kanila kaya huwag nalang.” ani ko at nagkibit balikat.

“I can—” I cut his words off. “No Dark. It's enough. S-sobra sobra na 'to.” ani ko. Pagkatapos non ay tahimik kaming nakarating sa gusali.

Nauna siyang bumaba sa kabayo. Pagkatapos ay inalalayan naman ako sa aking pagbaba.

Hindi kami nagkikibuan hanggang sa magpasya kaming bumalik na. This time ay namotorsiklo na kami.

Hindi ko napansin kanina na medyo matirik pala ang daan papunta rito. Si Dark lang ang magmamaneho kaya medyo naiilang pa ako kung yayakap ba ako o hahayaan ko nalang ang sarili na mahulog rito?

“Hop in.” sabi niya. Alanganin naman akong sumakay. Hahawak na sana ako sa dulo ng motorsiklo nang hulihin niya ang mga kamay ko at siya na mismong nagpalupot noon sa kanyang katawan.

Napapikit ako.

Shit! I can feel his hard work from here! “Hold on tight.” tumango lamang ako kahit alam kong hindi naman niya iyon makikita.

“Nga pala miss Zyreen. I am willing to give you everything, kaya huwag mong sabihin na sapat na 'to. Wala pa ako sa gitna, nagsisimula palang ako.” ramdam ko ang pagka seryoso niya roon.

Nasubsob ko tuloy ang aking mukha sa kanyang matigas na likod. Pakiramdam ko ay umakyat lahat ng dugo ko sa aking mukha.

Buong akala ko ay sa bahay na ang diretso namin pero nagulat ako at halos tumalon sa motorsiklo nang huminto kami sa tapat ng kanilang mansion.

“Relax.” he chuckled after saying that. Agad ko naman siyang sinamaan ng tingin. Bumaba ako sa motorsiklo at ganon din siya.

“Bakit inilagpas mo pa sa amin?” tanong ko. Tumaas ang kilay niya. “I'm not going to bring you home unless you eat with me here.” matigas na sabi nito.

“Pero sila mama, wala pa silang pagkain.” ani ko. “Don't worry, kaninang umaga pinagluto ko na sila. Iinitin nalang nila ngayon. Ano? Ayos na ba?” nakangiting sabi niya.

Talagang pinaghandaan, ayaw ma istorbo bakit Dark? May gagawin ka sa akin noh? Choss.

Tumingin ako sa mansion. Napalunok ako dahil gate palang hindi na ako nababagay. “There's nothing for you to be nervous.” he said and give me an assuring smile.