CHAPTER 1

217 6 0
                                    

Abala ako sa pag punas ng bago kong motor noong pumasok si papa sa loob ng garahe. Agad akong napatingin sakaniya at tinaasan siya ng kilay.

“I heard Morgan's are coming home. Fon wants to negotiate again, what do you think?”he asked me.

I continued wiping my motorcycle and pretend to think for a second kahit wala naman akong naiisip na dahilan para ako ang kausapin niya tungkol doon.

“My opinion is not important, Dad. It's your company for the first place, not mine.”I really don't care about it. I also don't want to have connections with Morgan's again.

“And Javier is-”I immediately cut him off.

“I don't want to hear that, Dad. Halos isuka na niya ako noon. Involving myself on them will give me nothing.”sabi ko at umiling-iling pa. It's a big no for me.

“Let's just try. Fon can make a solution about that.”saad niya pero umiling parin ako.

“Huwag na! Hindi niyo ba narinig 'yong sinabi niya dati? Kinasusuklaman niya ako.”saad ko pa at itinuro ang sarili ko.

“He's just a kid back then. Baka iba na ngayon.”pamimilit niya pa.

“Dad tumigil na kayo kung ayaw niyong layasan ko kayo dito. Babalik talaga ako kila Rios kapag nagsalita kapa r'yan.”pananakot ko sakan'ya kaya nanahimik na siya.

“Ang tigas talaga ng ulo mong bata ka!”sabi niya at lumabas na sa garahe. Iyan tama 'yan. Makuha ka sa panakot ko.

Tangina! Kailangan ko nanamang mag enroll. Last year ko na pero ayoko ko nang mag-aral. Dumagdag pa 'yong mga guidance counselor. Ang sarap pasabogin ng lungga nila eh.

“Tapos na ba 'yan teh? Ang bagal naman!”reklamo ko sa registar. Kanina pa'ko nakatayo rito. Salot talaga 'tong enrollment-enrollment na 'to. Bakit ba kailangan pang mag-aral?

“Sandali nalang 'to Relcy, napaka mainipin mo talagang bata ka.”saad niya at umiling pa.

Kilala niya na'ko kasi ako lang naman palagi ang nagrereklamo kapag enrollment. Wala akong pasensya eh.

“Puta sakit na ng paa ko.”saad ko at inangat ang nangangalay kong paa. Nawalan ako ng balanse kaya tumumba ako patalikod. Ang malas!

Handa na sana akong mag mura pero naramdaman kong hindi tumama ang likod ko sa semento.

“Are you okay, Miss?”a baritone voice filled all over my ears.

“Ayos lang, thank you–”agad na nanlaki ang mata ko ng makita siya.

My mouth agape while looking at him. He looks totally different. Mas matangkad, mas matured, at mas gwapo. He looks so handsome, and the built of his body is freaking hot.

Biglang nawalan ng kulay ang mata niya. Blanko itong nakatingin sa'kin na tila isa akong napakawalang kwentang bagay.

“What the fuck are you doing here?”there's a hint of anger in his voice, I can sense it.

“I don't have time for you, excuse me.”nasabi ko nalang at tinalikuran siya.

I heard him clicked his tongue before speaking. “How un-lucky of me. I thought I won't see that face again.”saad pa nito pero tumakbo na ako palayo sakan'ya.

TW: Violence

Skip this scenario if you're uncomfortable with it. Extreme violence ahead. Again skip if you're uncomfortable.

Noong matapos akong mag enrolled ay dumiretso ako agad sa lungga ng mga kutong lupa.

“Saan ka galing? Bihis na bihis ka yata?”tanong ni Raquim. “I just caught big criminals, and guess what. You're dad is very proud of me.”he boosted.

Perilously Devoted (MORGAN SERIES 2)Where stories live. Discover now