Ep - 8

1.4K 232 9
                                    


Unicode

အခန်း (၈) အပြစ်ပေးခြင်း

ယွီကျစ်ယွီ အပြေးအလွှား ထပ်ရောက်လာခဲ့တယ်။
"ကျွန်တော်လာပြီ၊ကျွန်တော်လာပြီ"

ဖူဟန် မျက်မှောင်ကြုတ်သွားတယ်။

ယွီကျစ်ယွီက အများကြီးစားပေမယ့် သူ အဲ့လောက်မဝဘူး။ မျက်နှာဝိုင်းဝိုင်း နှင့် ပိန်ပါးသောခန္ဓာကိုယ်သာရှိသည်။ရိုက်လိုက်တာနဲ့ အော်ဟစ်ငိုနိုင်မည့် ပုံစံမျိုးဆိုတာ သေချာတယ်။ဒီလို ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့ သူ့ကို ဘီးတပ်ကုလားထိုင်ပေါ် ဘယ်လိုသယ်နိုင်မှာလဲ။

ဆရာဝန်လည်း ထိုအတိုင်းပင် တွေးမိသည်။
"မင်းမလှုပ်နဲ့..ငါတို့လုပ်လိုက်မယ်..ဒီလိုကိစ္စတွေက ကျွမ်းကျင်တဲ့သူတွေလုပ်ဖို့ လိုအပ်တယ်"

ယွီကျစ်ယွီ ခေါင်းညိတ်လိုက်ပြီး "ကောင်းပြီ၊ ကျွန်တော်သိပြီ...ကျွန်တော်လိုက်လို့ရမလား? အထဲဝင်လို့မရ,ရင်လည်းရတယ်...ကျွန်တော်အပြင်မှာစောင့်နေနိုင်တယ်"

ဆရာဝန်က ဘာမှမပြောပဲ ဖူဟန်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

ဖူဟန်ပြတ်ပြတ်သာသားပင် ခေါင်းခါလိုက်လေသည်။

ယွီကျစ်ယွီရဲ့တကျည်ကျည်လုပ်နေသံကို သူနားထောင်မိပြီး သူဒေါသထွက်လာရင် စစ်ဆေးမှုကိုသက်ရောက်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။

ယွီကျစ်ယွီရဲ့တောက်ပနေတဲ့မျက်လုံးများက ချက်ချင်းမှိန်ကျသွားသည်။
"အာ? လောင်ကုန်း..ခင်ဗျားက ကျွန်တော့်ကို တူတူမလိုက်စေချင်ဘူးလား?"

ဖူဟန် ခေါင်းညိတ်ပြပြန်တယ်။

ယွီကျစ်ယွီစိတ်ပျက်သွားကာ ဆရာဝန်ကိုဝမ်းနည်းတဲ့မျက်နှာလေးနဲ့ "စစ်ဆေးတာက ဘယ်လောက်ကြာမှာလဲ? ကျွန်တော်ဘာလုပ်သင့်လဲ? အဲ့ဒါက နာမှာလား?သွေးတွေအများကြီးလည်းထုတ်ပြီးပြီ..ကျွန်တော့်လောင်ကုန်းက အားအရမ်းနည်းနေတာ..သူ့ကိုနားခွင့်မပေးနိုင်ဘူးလား"

ဆရာဝန်က စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်သွားပြီး..
"ကျေးဇူးပြုပြီး ငါတို့အလုပ်မှာ ဝင်မစွတ်ဖက်ပါနဲ့"

ဖူဟန်အမြဲတမ်းခံစားနေမိတာက ယွီကျစ်ယွီက အရမ်းလေကြောရှည်သည်ဟုပင်။

ဇာတ်လိုက်နဲ့စေ့စပ်ပွဲပျက်ပြီးနောက် သူ့ဦးလေးနဲ့လက်ထပ်လိုက်တယ်Where stories live. Discover now