[Completed] His woman

.36.

Жонгүүг "Тэхээр бидний хурим ямартай ч нэг зочинтой боллоо тийм үү" гэсээр аавыг гарсны дараа тэрээр намайг тэвэрсээр хэлэв.

Би "Та хоёр юу ярилцсан юм"

Жонгүүг "Эрчүүдийн нууц"

Жонгүүг "Бид орой уулзалттай санаж байгаа биздээ"

Би "Орой гэдгийг нь мэдээгүй юм байна гэхдээ үнэхээр хэн юм бэ би мэдэхийг үнэхээр их хүсэж байна"

Жонгүүг хариуд нь зүгээр л мөрөө хавчив.

Хотын гэрэл тэр чигтээ харагдах цонх болсон рэстораны булангийн ширээнд бид хоёр сууцгаана. Ариун цэврийн өрөө орон
гарж явахдаа Тэсонтой таарлаа.

"Сайн уу" гэх түүний асуултанд бяцхан инээмсэглэл тодруулан "Тийм ээ харин чи?"

Тэсон "Яахав тэгс ингэсхийгээд л"

Надад "Тийм байхнээ" гэдгээс өөр хэлэх зүйл байсангүй.

Тэсон "Уулзалттай явж байна уу"

Би "Жонгүүг тэй явж байна аа"

Тэсон "Аан тэхээр та хоёр"

Би "Тийм ээ"

Тэсон "Болж дээ гэхдээ л хэдий уучлалт гуйсан ч би одоо хүртэл чамд хийсэн зүйл минь үнэхээр хөгийн санагддаг болохоор холбоо ч барьж зүрхэлсэнгүй"

Би "Тэр талаар аль хэдийн мартсан болохоор зүгээрдэ-"

"Тэсон-ши би яаралтай явах хэрэгтэй болчихоод гэтэл чи алга болчихлоо" гэх танил эмэгтэй хүний хоолой хойно дуулдан өндөр өсгийтийн чимээ ойртон Тэсон дээр ирэхэд нь царайг нь хараад юу гэж хэлэхээ ч мэдэхгүй өөд өөдөөсөө харан зогсов.

Тэсон "Найзтайгаа таараад, хаашаа явах юм хүргэж өгөх үү"

Биднийг чимээгүй ширтэлцэхийг харсан Тэсон "Аан нээрээ танилц энэ бол--"

"Удаан уулзсангүйшүү сайн сууж байсан уу" гэж тэр түрүүлэн ам нээв.

Би "Тиймээ үнэхээр удсан байна шүү"

Тэсон "Та хоёр бие биенээ таньдаг хэрэг үү"

"Хонгор минь зочид ирчихлээ" гэж Жонгүүг бэлхүүсээр минь тэврэн хэлээд дараа нь урд зогсох хоёр хүнээ хараад бас л бага зэрэг гайхав.

Би "Би явах хэрэгтэй болчихлоо тэхээр баяртай" гэж хэлэн эргэж харахаас өмнө тэр миний нэрийг дуудан нэрийнхээ хуудсыг гарт минь атгуулаад "Бид дараа уулзаж болно биздээ тухтай бас хоёулахнаа"