SOLD TO THE BILLIONAIRE

CHAPTER 14

Chapter 14

"A maid?" Ulit niya sa sinabi ko at mabagal na naglakad palapit sa akin.

Kinakabahang tumango ako at umayos ng upo sa stool. Kumakalam na ang sikmura ko at gusto nang kumain pero kawalang respeto naman yata 'yon habang nandito ang ina ni Casper.

"Opo. Kasamabahay po ako ni Cas—I mean, sir Casper."

She stared at me intently. Ang mata niya ay nanunuri at mariing napalunok ako dahil dito. Why did I'm not inform that her mother would visit him in his office? Sinadya ba ito ni Casper o talagang wala rin siyang alam na mangyayari 'to?

"What is your name?" She asked.

Alanganing ngumiti ako habang pinapanood ito na maupo sa mahabang sofa.

"Ako po si Coleen, ma'am."

"Miss Coleen. I have a question for you." Umayos ito ng upo sa sofa. "if you are my son's maid, then why are wearing his polo? Are you sure you're not one of his women?"

I shook my head hesitantly. Huling-huli na ako sa akto at wala na akong alibi na pwedeng sabihin sa kanya. Ina niya ito at ayoko namang magsinungaling rito. Though, what should I tell her? Kailangan ko bang sabihin ang totoo?

Nagbaba ako ng tingin at kinagat ang pang-ibabang labi.

"I don't even know what I am to his life, ma'am. Pwedeng kasambahay, pwede ring kaibigan kung gugustuhin niya. I.. don't really know, ma'am."

I pinched my hand while saying those. Bakit para akong nasaktan sa sinabi ko? Kung tutuusin ay totoo naman ang lahat ng 'yon. Yes, we kissed but that's it. Casper didn't say anything what I am to his. A friend? What kind of friend? With benifits? A toy?

"You can continue eating now."

Napa-angat ang tingin ko sa sinabi nito. Unlike earlier, she looks gentle right now. Wala na ang pagka-strikta sa mukha nito at may maliit na itong ngiti sa labi na nagpakalma sa kumakabog kong puso.

"S-Salamat po." I smiled timidly. "how about you po? May pwede po ba akong lutuin na gusto niyo?"

"Nah, I'm good. Just eat and I'll stay here." She said. "gusto ko lang talagang bisitahin si Casper but, well, I can see he's not here. Do you know where is he?"

"May business trip po siya sa Japan at kanina pa po ang flight niya. Hindi niya po kayo sinabihan?"

She chuckled and shook her head. "That's not necessary. I always visit him here in surprise. It's just quiet suprising knowing that he's now in Japan. As far as I know, he hates business trip."

Napangiti ako sa sinabi nito dahil sang-ayon ako rito.

"Minsan nga po niyang naikwento sa akin na hindi siya mahilig sa ganyan. He prefer online meetings and work from home than attending such tiring trips. Kung sa totoo pareho lang naman po."

"Yes! I agree with you, hija. There's no difference in doing those things. Mas gusto lang talaga ng anak ko na marami siyang oras na gumala kaysa magtrabaho."

I laughed at that. Habang tumatagal, mas humabaha ang kwentuhan namin at nawala na sa isip ko na ang kausap ko ngayon ay ang ina ni Casper. Her name is Sylvia and she prefer calling her Tita so that's what I called her while she's staying in the office.

Siya ang ka-kwentuhan ko doon habang gumagalaw sa kusina at kahit hindi siya nagsabi ay pinaghanda ko parin siya ng meryenda. It's already lunch but Tita Sylvia will be home to eat. Hindi ko akalain na ganoon na katagal ang kwentuhan namin kung hindi ko lang napansin ang oras.

"Sigurado ka po ba Tita na hindi ka dito kakain? It's quarter to eleven."

"Thank you, Coleen. Pero uuwi ako mayamaya dahil naghihintay ang asawa ko. He prefer eating what I cooked than to order."