SOLD TO THE BILLIONAIRE

CHAPTER 55

Chapter 55

“Mommy? Who are you talking to?”

Pakiramdam ko umalis sa katawan ko ang aking kaluluwa habang dahan-dahang nilingon ang aking anak na pinagmamasdan kami. She’s wide awake but her curious green eyes were on us. Nakakunot ang noo nito at pabalik-balik ang tingin sa akin at sa kaharap ko.

Nagsimula na akong pagpawisan ng malamig. Nanuyo ang lalamunan ko at hindi maibuka ang bibig para magsalita.

Parang lalabas ang puso ko sa hindi ko maipaliwanag na kaba.

“Mommy?” Aquila inquired again. Humakbang ito palapit sa amin pero ako ay hindi parin makakilos. Pinaghalong takot, kaba at gulat ang dahilan kung bakit ako nagkaganito.

“Coleen.. she’s calling you.”

Ilang beses akong napakurap sa lamig ng boses na ‘yon. It was like a spell that wake me up. Suminghap ako kapagkuwan ay umuklo para magpantay kami ng anak ko.

“Aquila, a-anong ginagawa mo dito? I thought your sleeping? How did you get here?” sunod-sunod kong tanong at sa nanginginig na kamay ay hinawakan ko siya sa balikat.

“Who is him, mom?” imbes na sagutin ang tanong ko ay nag-angat lang ito ng tingin sa kanyang ama. “we have the same eyes. Are you my..”

“I’m Caleb’s daddy. Nice to meet you, little princess.” Casper said.

Napapikit ako at kinalma ang sarili. Umayos ako ng tayo kahit nanginginig ang mga tuhod ko para lang maayos na harapin si Casper.

I bravely looked up to him. Only to found out that he’s looking intently but gently to Aquila. Maliwanag sa pwesto namin kaya kitang-kita ko ang hindi maipaliwanag na emosyon sa kanyang berdeng mga mata.

But the way he stared at his own daughter, it’s beautiful.

“Hello po, nice to meet you. Asan po si Caleb?” napakalambing ng boses ni Aquila.

Gusto ko itong hilahin paalis dahil hindi naman dapat sila magkikita ngayon pero wala akong lakas para gawin ‘yon. Casper still didn’t know that it’s his daughter he’s talking to. Pero malakas ang kutob ko na may hinala na siya kung kanino ang batang kausap niya.

He’s the only man whoever made love to me since then. Bukod doon, magkamukha rin sila ni Aquila.

“He’s inside, princess. Caleb is sleeping because he’s tired.”

“Oh,” napatango ang anak ako kahit nakanguso. “tell him I said goodbye, okay? I forgot to tell him that because I fell asleep.”

Casper nodded. “I will tell him for sure.”

Humugot ako ng malalim na hininga nang lumipat ang tingin ni Casper sa akin. I lick my lower lip and stared at him. Kahit pakiramdam ko nawawala ang lakas ng mga tuhod ko sa uri ng tingin nito.

“I had a great night. I’ll see you next time.” His eyes were piercing that I feel like he’s also looking into my soul.

Napalunok ako at tumango. “See you.”

He bid goodbye to Aquila before he got inside his car. Pinanood namin ang kotse nito paalis at saka lang ako nakahinga ng maluwag nang wala na siya. Hindi ako makapag-isip ng maayos kanina. I’m afraid he might find out about something important.

Pero ngayon, anong gagawin ko para sabihin dito na anak niya si Aquila ngayong nagkita na sila?

“Mommy? Let’s go to our room?”

Huminga ako ng malalim at pinakatitigan ang anak ko. Tipid na ngumiti ako rito at inabot ang kamay nito.

“Sure, anak. Matulog na tayo pagdating doon.”