Chapter 14

628 140 134
                                    


_________________________________________

තියුණු රුදු සැත් ලෙසින් සැමරුම් සෙමෙන් පාරන මුත් ඇනී...
සිදිනු හැකිවෙද කෙලෙස කිකලෙක එවන් හද පාරන බැමී...

ඉතින් එබැවින් නවතිමි...
හදින් පිටමන් නොකරමි...

නිතින් ගිනිගත් හදින් දැවෙමින් දරා ඉමිහිරි වේදනාවන්...
පෙමින් සගවා තබා ගන්නෙමි නොලි ඒ ගීතිකාවන්...

සදාකාලික තැවුල් පොදියක රැදී හද පෙලුවත් නිති...
ලියා අවසන් කවක් කෙලවර මැකි වියැකි යා නොදි...

ඉතින් එබැවින් නවතිමි.....
හදින් පිටමන් නොකරමි.....

Vidula Ravishara
Song title ~ Kawiya

_________________________________________

බලාපොරොත්තු නොවුනු ආරංචියක් එක්ක ගෙවුනු පැය කීපයකට පස්සේ හෝසොක් ඔෆීස් එකෙන් එලියට ආවේ ජන්ග් කෝපරේෂන් එකට අදාල වැඩ වගයකුත් ඉවර කලාට පස්සේ.ඒ වෙද්දිත් අනිත් අය බ්‍රෙක්ෆස්ට් එක අරගෙන තිබුනු නිසා කිචන් එකට ගියපු හෝසොක් සැන්ඩ්විච් එකක් හදාගෙන කාලා ආයෙමත් ආවේ එයාගේ කාමරෙට යන්න.

සුදු පාට ටයිල් අල්ලලා තිබුනු පියගැට පෙල දිගේ හෝසොක් දෙවනි මහලට යන්න ගත්තේ ෆෝන් එක චෙක් කරන ගමන්.

පඩිපෙල නැගලා දෙවනි තට්ටුවේ තිබුනු පොඩි ලිවින් රූම් එකට ආපු හෝසොක් ෆෝන් එක සාක්කුවට දාගෙන එයාගේ කාමරයට යන්න හැරුනත් ඒ ගමන්ම හෝසොක්ගේ ඇස් යොමු වුනේ මුලින්ම තිබුනු කාමරය දිහාවට.

හෝසොක්ගේ කාමරය තිබුනු රෝනා ප්ලේස් එකේ දෙවනි තට්ටුවේ.හෝසොක්ගේ කාමරයට අමතරව මින් යුන්ගිව රදවලා තියපු ගෙස්ට් රූම් එක තිබුනෙත් දෙවනි තට්ටුවෙමයි.ඒ මොහොතෙදි හෝසොක්ගේ බැල්ම රැදුනේ මින් යුන්ගි හිටපු ඒ ගෙස්ට් රූම් එක ලග.

හෝසොක් දන්නේ නෑ පහළ තට්ටුවෙත් ගෙස්ට් රූම් එකක් තියෙද්දි එයා මින් යුන්ගිව දෙවනි තට්ටුවේ තියන ගෙස්ට් රූම් එකේ නවත්තන්න කියලා ජිමින්ට කිව්වේ ඇයි කියලා.හෝසොක්ට ඕනි වුනෙ ඒ ගේ ඇතුලේ යුන්ගි කෙනෙක් නෑ වගේ ජීවත් වෙන්න.ගේ ඇතුලේ නෙමෙයි මේ ලෝකෙවත් යුන්ගි කියලා කෙනෙක් නෑ කියලයි හෝසොක් එයාගේ හිතට ඒත්තු ගන්වන්න උත්සාහ කලේ.ඒ උනත් ඒ දොරෙන් එහා පැත්තේ ඉන්න කෙනාව මතක් වෙද්දි ඉබේම ඒ පැත්තට ඇදෙන තමන්ගේ කකුල් දෙක නවත්තගන්න හෝසොක්ට පුලුවන් වුනේ නෑ.

● Fᴏʀʙɪᴅᴅᴇɴ Lᴏᴠᴇ ● | SOPE | ✔Where stories live. Discover now