Without you // bankzitters

Hoofdstuk 1

Pov Matthyas:

Ik tik met mijn vingers op mijn bureau, nadenkend over het antwoord op deze som. "f(2) gelijk aan f(4).. 1x² + 24x : x" Ik zucht gefrustreerd. Waarom kom ik dan op 28 en bij de andere 40? Hallo? Wat de fuck.. Ik sla op het bureau en leg mijn gezicht in mijn armen. Waarom is alles zo fucking oneerlijk? Mijn vader is bij zijn nieuwe vriendin en ik zit hier aan mijn wiskunde. Ik til mijn hoofd weer op en zucht uit. Oké, opnieuw.. Ik pak mijn pen en schrijf de eerste en tweede som uit met de juiste formules.

1 x (2)² + 24 x 2 : 2 = / 1 x (4)² + 24 x 4 : 4 =

Ik reken ze allebei uit en kom na een paar keer proberen dan eindelijk op twee gelijke antwoorden. Gelukkig weet ik ook waar het fout ging. Ik sla het boek dicht en smijt die door de kamer. Niet omdat ik niet blij ben dat het me is gelukt, maar omdat ik gewoon zo boos ben op mijn vader. Hoe kan hij mama vervangen? Hoe kan hij doen alsof ze er nooit was? Dit is zo fucking oneerlijk. Mama was geweldig, ook al herinneren ik me niet zoveel meer. Ik kom omhoog en loop naar beneden, waar ik een eitje bak. Ik pak een bord, een plakje brood en wat zout, waarna ik wacht tot het ei gebakken is. Ik zet het vuur uit, leg het ei op mijn broodje, doe er zout over en loop tot slot naar de keukentafel, waar ik begin te eten. Na even gaat de voordeur open. Ik kijk op en ontmoet mijn vaders ogen. 'Hoi', zeg ik en stop het laatste stukje naar binnen, waarna ik een slok van mijn drinken neem. 'Hoi Matthyas, je hebt al gegeten?' vraagt hij en hangt zijn jas op. 'Mhm.' "Oké, goed." Ik kom omhoog en leg het bord en de beker in de gootsteen. 'Hoe was het bij je nieuwe vriendin?' vraag ik op een ietwat geïrriteerde toon. 'Matthyas.. Doe nou niet zo. Je weet dat zij mama nooit zou vervangen, maar ik moet ook verder met mijn leven. En ik houd van haar, maar nooit zoveel als dat ik van mama hield en dat weet je.' zegt hij. Zijn hand beland op mijn schouder. Ik laat wat tranen gaan en schud mijn hoofd. 'Alsnog. Je vervangt haar', mompel ik. 'Matthy..' Ik haal zijn hand van mijn schouder en verlaat de ruimte. 'Matthy! Kom terug!' roept mijn vader. Ik negeer hem en ren de trap op, naar mijn kamer. Na even hoor ik geklop op de deur. 'Matthy, alsjeblieft. Laten we dit uitpraten, zoals altijd', hoor ik mijn vader zeggen. Ik zucht en draai me weg. Ik hoor hoe mijn vader de deur opent en dan binnen stapt. 'Matthy?' zegt hij en gaat op het bed zitten. 'Ga naar je vriendin', mopper ik. 'Matthy klaar nu. Je zei laatst dat ze je wel aardig leek, dus wat is er opeens? Heb ik iets gedaan? Matt, ik wil het uitpraten, oké. Ik wil gewoon dat het weer goed zit tussen ons', zucht hij. Ik kom omhoog en kijk hem aan. 'Je vervangt haar echt niet?' vraag ik dan met lichte traanogen. 'Nee Matt. Dat zal ik nooit doen.' antwoord hij. Ik zucht en laat me tegen hem aanvallen. 'Nou, kop op Matt, we gaan eten bestellen, want ik heb honger', zegt hij en staat op. Ik glimlach klein en volg hem naar beneden, waar we twee pizza's bestellen. Ondertussen zoek ik een film uit op Netflix. 'Deze?' vraag ik dan. Terminator 2. Mijn vader kijkt op van zijn mobiel en knikt. Ik klik de film aan en zet 'm op pauze. Na even is de pizza er. We zetten het neer op de tafel en mijn vader zet de film aan. Ik pak een pizzastuk en neem een hap. Misschien.. Heel misschien.. valt alles wel mee.. Zolang ze niet gaan samenwonen ben ik er oké mee.