Without you // bankzitters

Hoofdstuk 17

Aangekomen op mijn kamer, trappen we onze schoenen uit en kruipt Matthy op mijn bed. 'Mag ik- mag ik het uitleggen?' vraagt Matthy dan. Ik frons. Wat wilt hij uitleggen? 'Ja is goed', zeg ik dan maar en ga naast hem zitten.

'Nou, ik was zeg maar al geïrriteerd doordat jij begon over het roken.. Toen mijn vader in de auto een gesprek probeerde te starten, werd ik eigenlijk alleen maar bozer en dat reageerde ik af op jou. Het was oprecht niet persoonlijk bedoeld, maar toen jij erop in ging en geïrriteerd werd, was dat een trigger bij mij om er ook weer op in te gaan. Je moet het opvatten als een kind die zijn zin krijgt. Elke keer als jij daarop in gaat, word ik weer 'gevoed' en word het alleen maar erger', vertelt hij me.

Ik knik, 'Ik snap het. Ik zal er rekening mee houden oké, maar misschien moet je echt eens gaan kijken voor pilletjes, want anders ben ik straks bond en blauw', grapt hij. Hij kijkt me verveeld aan. 'Ben serieus hoor, je bent echt sterk voor zo'n klein jochie', grijns ik. Hij draait zijn ogen, maar lacht zachtjes.

Hij kijkt op. Blauw ontmoet blauw. 'Zit het dan weer goed?' vraagt hij, een beetje bang dat hij het verpest heeft volgensmij. 'Wat denk je?' antwoord ik. 'Oh', mompelt hij. Ik lach en trek hem tegen mij aan. 'Tuurlijk zit het goed', lach ik en laat hem op kijken. 'Wat dacht jij dan? Dat ik boos kan blijven op jou?' grinnik ik. Hij glimlacht en brengt zijn lippen naar de mijnen. Even kijk ik van zijn ogen naar zijn lippen, waarna ik mijn lippen op de zijnen leg.

Het is een korte, maar liefdevolle zoen, die al snel verstoord word van de kamerdeur die opent. Geschrokken trek ik terug, maar voel al snel hoe mijn rug de vloer raakt door Matthy die me letterlijk van het bed af duwde. Ik kreun en draai me op mijn zij. 'Jezus, wat gebeurd hier nou weer?' hoor ik Lars zijn stem de ruimte vullen. 'Uh-uhm ja..' hoor ik Matthy zeggen, die van het bed af kruipt en naast me neer zakt.

'Dankjewel voor deze impulsieve actie, Matthy', mopper ik en kom omhoog. 'Sorry, gaat het? Ik bedoelde het niet zo', zegt Matthy zachtjes met een schuldige blik. 'Het is oké. Het was niet heel hoog gelukkig', antwoord ik en kom omhoog. Ik zie hoe Lars nu ook in mijn gezichtsveld verschijnt.

'Alles oké Milo? Ik weet niet wat er gebeurde, maar volgensmij liet ik jullie schrikken of niet?' lacht hij. Ik lach wat ongemakkelijk mee. Hij moest eens weten..

'Ik wou eigenlijk vragen of alles uitgepraat is, maar zo te zien wel of niet?' Hij kijkt van mij naar Matthy. Matthy knikt en kijkt me even aan. 'Ja, alles is weer oké', zeg ik Lars. 'Gelukkig. Eten is binnen een halfuurtje klaar, dus als jullie over zo'n twintig minuten beneden verschijnen..?' vraagt hij ons. 'Is goed', ik knik en kom omhoog. Matthy staat ook op en neemt weer plaats op het bed. 'Nou, goed. Tot zo', Lars glimlacht en verlaat de kamer.

Matthy's blik vol spijt is het eerste wat mijn aandacht trekt. 'Sorry, ik ben echt zo impulsief de laatste tijd. Het spijt me zo Miel', zegt hij en kruipt op mijn schoot zodra ik ook plaats hem genomen op het bed. 'Het is oké. Ik kan er om lachen', grinnik ik en sla mijn armen om de jongen heen, waardoor ik hem dichter naar me toe kan trekken.

Hij glimlacht opgelucht, waarna zijn lippen de mijnen weer ontmoeten. Ik glimlach en zoen hem snel terug. Zijn handen beginnen mijn rug te strelen. De mijnen leg ik in zijn heupen en laat ik, via zijn achterwerk, naar de achterkant van zijn bovenbenen gaan, waarna ik mijn handen weer terug laat gaan naar zijn onderrug. Ondertussen vraag ik toegang door zachtjes in zijn lip te bijten.

Een zachte kreun verlaat zijn lippen, waardoor ik mijn tong naar binnen kan glippen. Hij drukt zich dichter tegen mij aan en legt zijn handen in mijn haren. Ik laat mijn handen onder zijn shirt gaan en streel zijn rug. Onze tongen vechten om dominantie, die wij beiden maar niet kunnen winnen van elkaar.

Buiten adem trek ik na even terug. Matthy lacht zachtjes, waarna hij ook op adem komt. Ik kijk hem even aan en blijf zijn rug strelen. Hij glimlacht en had zijn armen om mijn nek geslagen. 'Je bent mooi', zegt hij dan en plant nog een kus op mijn lippen. 'Jij bent mooier', glimlach ik. Hij grinnik en slaat zijn armen steviger om me heen, terwijl hij zijn gezicht in mijn nek legt.

Even is het stil. Ik had mijn handen onder zijn shirt weg gehaald en ga met mijn hand door zijn haren.

'Bedankt', zegt hij dan zachtjes. 'Waarvoor?' vraag ik hem verbaasd. 'Dat je.. dat je de moeite neemt om me te leren kennen. Ik denk dat veel allang hadden afgehaakt.. vooral na alles wat er al is gebeurd', antwoord hij. 'Naw Matt. Ik geef om je. En je mag dan wel niet de makkelijkste zijn, maar dat hoeft ook niet. Dat is oké, geloof me', zeg ik hem met een zacht lachje. Hij grinnikt en haalt zijn gezicht uit mijn nek.

'Ik denk dat we moeten eten of niet?' zeg ik hem dan. Hij knikt en komt omhoog van mijn schoot. Ik laat hem los en volg de jongen naar de woonkamer, waar we aan tafel gaan zitten. 'Precies op tijd', horen we Lars zeggen, die ook gaat zitten. Mijn moeder komt na even aan lopen met een ovenschotel, die ze neer zet. De borden stonden er al. We scheppen daarom gelijk wat op en beginnen te eten.

Matthy wisselt ondertussen wat blikken uit met zijn vader, wat me laat fronsen. Hun lijken elkaar wel te begrijpen. 'Wat?' vraag ik dan ook. Matthy kijkt op en grinnikt, 'Nee niks' Ik knik fronsend en neem nog een hap. Mijn moeder, die wat op haar telefoon keek, kijkt nu ook op. 'Mis ik iets?' vraagt ze lachend.

Lars schudt lachend zijn hoofd, 'Nee niks, Matt is vervelend' Matthy kijkt op en schudt zijn hoofd, 'Niet waar' Lars lacht, wat Matthy ook laat lachen.

In stilte eten we weer verder, tot ik zie hoe Lars en Matthy elkaar bitchy blikken aan het geven zijn. Ik frons. Wat een vreemde gasten..

Na even schiet Matthy in de lach, wat Lars ook laat lachen. 'Oké kappen nu Matthy', grinnikt hij. Matthy grijnst, maar knikt, waarna hij weer verder eet. Ik lach en schud mijn hoofd.