Without you // bankzitters

Hoofdstuk 21

'Oké. We beginnen met een warming up. Zien jullie de gele lijnen op de grond? We beginnen achterin. Je rent naar de eerste lijn, tikt die aan, rent terug, naar de tweede, aantikken, terug, etcetera. Begrepen?' zegt de trainer. Ik knik en sla mijn arm rond Melle. 'Kijken wie het snel-' "Matthy, ik weet dat jij een duracell batterij hebt, maar houd je een beetje in oké" Ik kijk verbaasd op, 'Oh.' Ik hoor hoe de jongens beginnen te lachen. Ik lach zachtjes en loop naar de lijn. Melle geeft me nog, lachend, een tikje tegen mijn arm. Ik draai mijn ogen en grinnik. We gaan staan, waarna onze coach zegt dat we moeten beginnen.

Ik begin te rennen, tik de lijn aan, ren terug, tik de lijn, rent naar de tweede lijn, etcetera. Als eerste kom ik terug bij het begin nadat ik alle lijnen heb aangetikt. Thomas komt vermoeid aanrennen. Ik lach en geef hem een zachte tik tegen zijn arm, 'Nu al moe?' Thomas draait zijn ogen. Ik lach en kijk om naar Melle, die lachend aan komt lopen. 'Ik heb nu al last van mijn benen', zegt hij. Ik grinnik en haal een hand door de jongen zijn haren. 'Aw, schatje toch', lach ik en kijk op naar de coach, die kucht.

'Oké, nu ik iedereens aandacht heb.. We moeten richting de zaal', zegt hij. We volgen hem de ruimte uit naar een andere ruimte. Ik kijk even rond. Alles staat al klaar. Ik ren naar een volleybal en pak die op, waarna ik hem richting Thomas speel, die geschrokken op kijkt en de bal terug speelt. Ik lach en speel de bal richting Melle, die er ook bij kwam staan. Zo spelen we even over, totdat de wedstrijd begint.

- tijdskip -

'Ik!' schreeuw ik en duik naar de grond, waarna ik de bal snel omhoog sla. Ondertussen slaat iets me hard tegen mijn gezicht. Ik kreun en draai me op mijn rug, terwijl ik mijn hand bij mijn neus houd. Gejuich vult mijn oren. 'Jaa Matt- Oh shit.' hoor ik Thomas zijn stem. Ik open mijn ogen weer en ga zitten. 'Welke kloot mongool trapte me vol in mijn gezicht?!' snauw ik, terwijl ik zie hoe Thomas naast me neer zakt en mijn schouders pakt. Melle zakt nu ook bezorgd naast me neer. Mijn ogen blijven op Simon hangen, die wat ongemakkelijk rond kijkt. Ik grom geïrriteerd en veeg het bloed onder mijn neus weg. 'Jij fucking dove mongool', zeg ik en kom omhoog, waarna ik op Simon af stap en hem een duw geef.

"Matthy, even kalm-" Ik geef de trainer een waarschuwende blik, waarna ik me weer op Simon focus. Hij blijft me aanstaren. Net als ik wil uithalen naar hem, word ik bij mijn armen gepakt en omgedraaid. 'Ssh Matt', hoor ik Milo's stem. Gelijk voel ik me kalmeren. Achter me hoor ik hoe Simon word aangesproken. Ik hoor onder andere de coach, Melle en Thomas. Ik zucht uit en kijk Milo even aan. 'Sorry', mompel ik. 'Is oké', glimlacht hij en veegt het bloed onder mijn neus weg. We hebben geluk dat dit precies het einde van de eerste helft was, anders was het nogal ongemakkelijk dat de wedstrijd door mij is 'stilgelegd'.

'Gaat ie Matt?' hoor ik Melle dan vragen. Ik kijk op en glimlach, 'Ja, gaat wel. Beetje last van mijn neus', zeg ik. 'Hopelijk is ie niet gekneusd ofzo, anders weet ik die Simon te vinden', hoor ik Thomas zeggen, die zijn armen om me heen slaat vanachter. Ik lach en kijk hem even aan, waarna mijn ogen die van Milo vinden, die jaloers kijkt. 'Aww, jaloers?' lach ik. Milo draait zijn ogen en kijkt weg. Thomas en Melle lachen.

Al snel begint de tweede helft van de wedstrijd. We gaan klaar staan, waarna Melle de bal op slaat. Zo begint het potje. Na even zie ik hoe de bal richting de grond gaat. Gelijk kom ik er snel onder en gooi de bal recht omhoog. Snel wil ik aan de kant gaan zodat iemand de bal naar de grond kan werpen, maar ik zie hoe Thomas half bovenop mij springt en zijn hand uit reikt naar de bal. Ik vang hem geschrokken op en zak daardoor een beetje door mijn benen, aangezien Thomas best een stukje groter is dan mij. De bal gaat naar de grond en gelijk daarna klinkt er gejuich. Ik zak op mijn knieën, terwijl ik Thomas lachend van me af hoor klimmen. "Sorry Matt" Ik lach en kom weer omhoog, waarna we snel weer klaar gaan staan.

- tijdskip -

De wedstrijd is afgelopen. We hebben 25-19 gewonnen. 'Jaa', zeg ik en sla mijn armen rond Thomas. Hij lacht. Ik voel hoe ik uit zijn armen word getrokken en word opgetild. Ik lach en kijk om naar Melle. Hij grinnikt en zet me weer neer. 'Je was echt goed', zegt hij dan. Ik glimlach en kijk naar de tribune, waar iedereen nog zit. Ik wenk ze deze kant op. Gelijk staan ze op en zie ik hoe de jongens mijn kant op komen rennen. 'Dit wil ik vaker zien hoor', zegt Milo dan. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Eens!' hoor ik Koen zeggen. Ik grinnik en voel hoe Milo me tegen hem aan trekt. Ik leg mijn hoofd lachend tegen zijn borst, terwijl ik op kijk naar de coach, die aan komt lopen. 'Je was echt geweldig vandaag, Matthyas', glimlacht hij. Ik grinnik.

'Inderdaad', zegt Melle, die door mijn haren gaat. Ik lach en haal mijn hoofd van Milo's borst, 'Niet mijn haren!' Melle lacht. 'Laten we omkleden', zegt Thomas dan. Ik knik instemmend en volg ze naar de kleedkamers, waar we ons snel omkleden. Ik druk alles in mijn tas, waarna ik de kleedkamer verlaat met de jongens. Simon was allang verdwenen, helaas. Ik open de deur naar buiten, waar iedereen al staat te wachten. Ik zie nog een paar jongens van mijn team napraten, terwijl een paar anderen al in de auto stappen, klaar om weg te gaan.

Ik kijk om naar Melle en Thomas, terwijl ik mijn armen open. Ze lachen en geven me een knuffel. 'Veilig thuiskomen hé?' zeg ik ze. 'Tuurlijk, komt goed', zegt Melle. Ik glimlach en knik. 'Jij succes met je vriendje', grapt Thomas. Ik geef hem een plagend duwtje, terwijl ik mijn hoofd lachend schud. Melle grinnikt. 'Ha Matthyas!' hoor ik dan. Ik kijk om. 'Niels!' zeg ik en houd mijn hand op. Lachend slaat hij zijn hand erin. 'Hoe is ie?' vraag ik hem. 'Ja prima joh, met jou? Het is wel een beetje rustig thuis zonder jij die elke dag over de vloer komt', lacht hij. Ik hoor Melle lachen.

'Ja met mij ook prima. Ik kom nog wel een keer langs bij Melle hoor, geen zorgen', glimlach ik en stop mijn handen in mijn zakken. Niels lacht en knikt, 'Houd ik je aan' ik lach en kijk om naar Melle, die wat ongemakkelijk staat te kijken. 'Ach, mag ik niet met je pa praten?' plaag ik hem en sla een arm om hem heen. Hij lacht, 'Tuurlijk wel' Niels lacht, 'Nou, dan gaan wij maar of niet Mel?' Melle knikt en kijkt op naar mij. Ik glimlach en sla hem zachtjes tegen zijn borst, 'Spreek je nog wel, hm?' Hij knikt, 'Zeker, tot de volgende keer!' Ik knik, 'Joe joe!' Ik draai me om naar Thomas, waarvan zijn pa er ondertussen ook bij is komen staan. 'Later Matt', glimlacht hij. Ik knik en geef hem nog een knuffel, 'Doei!'

Eenmaal beide jongens gedag gezegd te hebben, draai ik me richting mijn pa en de jongens. 'Klaar met de populaire jongen uit te hangen?' lacht mijn pa. Ik grinnik, 'Nog lange niet' Hij lacht. 'Maar we kunnen gaan hoor', zeg ik met een glimlach. Hij knikt en opent de auto. Ik zeg de andere jongens nog gedag, waarna ik in stap met Milo naast me. Even is het stil en zie ik hoe mijn vader de auto de weg op draait.

'Dus.. hoe was het met de jongens?' vraag ik Milo dan. Hij kijkt op en knikt, 'Prima hoor' Ik knik, 'Geen gesprekken waar ik vanaf mag weten?' Hij lacht, 'Nahja 't was niet heel bijzonder ofzo.. eigenlijk ben ik alles allang vergeten' ik schiet in de lach. Hij grinnikt, waarmee het gesprek ook al weer geëindigd is.