Without you // bankzitters

Hoofdstuk 10

Trigger warning: Sh
----

Ik bijt op mijn lip en snijd een laatste snede, waarna ik op schrik zodra ik me besef wat ik aan het doen ben. 'Fuck, fuck, fuck', sis ik en grijp naar een handdoek, waarmee ik voorzichtig mijn arm verbind, zodat het bloeden een beetje stopt. Ik heb geen idee hoe dit kon gebeuren. Hoe kon dit gebeuren? Ik zet de douche uit en wacht totdat het bloeden een beetje stopt, waarna ik me af droog en kleding aan trekt. Voor de zekerheid leg ik een washandje tussen de sneden en mijn mouw, zodat mijn mouw niet vies word. 

Het is zeven uur 's avonds en waarschijnlijk zit iedereen in de woonkamer. Ik zucht en maak mijn weg naar beneden, waar ik wat kastjes open in de keuken. Zoals verwacht kan ik geen verband vinden. Ik zucht en laat me naar de grond zakken. Wat een klote zooi. 'Wat doe jij nou?' hoor ik dan. Ik kijk op en ontmoet Milo's ogen. De jongen zakt naast me neer op zijn knieën. 'Kan ik wat voor je doen?' vraagt hij me. 'Waar ligt verband?' vraag ik hem, zonder oogcontact te maken. 'Oh uhm, wat dan?' vraagt hij verbaasd. Ik kijk hem dodelijk aan. 

'Oh, oké. Duidelijk. Ik zal verband zoeken', zegt hij fronsend. Hij staat op en opent een kastje, waar hij een ehbo koffertje uit haalt. Ik kom omhoog en pak het aan. 'Moet ik helpen?' Ik schud mijn hoofd en open het koffertje, waar ik verband en ontsmettingsmiddel uit haal. "Zeker? Ik wil je best-" 'Doei Milo', zeg ik en wuif hem weg. 'Jezus, zoek het uit', mompelt hij en verlaat de keuken. Ik zucht en staar verdrietig naar mijn arm. Snel trek ik mijn mouw en het washandje van de plek, waarna ik de sneden ontsmet en snel verbind. 

Zodra ik het vast maak, sis ik even. 'Fucking kut zooi', mompel ik en verlaat de keuken, waarna ik richting de woonkamer loop. Ik heb gewoon even mijn vader nodig. 'Pap?' vraag ik dan ook. Ik slik als ik Milo zie zitten. Zijn moeder kijkt ook op. 'Kunnen we een rondje rijden ofzo?' vraag ik hem. Mijn vader fronst, 'Hoezo?' 'Gewoon..' mompel ik. 

'Je hebt echt wel een reden Matthyas', zegt hij en komt omhoog. 'Ik moet gewoon wat vertellen', zeg ik hem. Mijn vader kijkt bezorgd, terwijl hij zijn handen op mijn bovenarmen legt. 'Moet ik me zorgen maken?' vraagt hij me en geeft me een knuffel. 'Weet niet.' antwoord ik en leg mijn hoofd tegen zijn borst. 'Nou, kom maar dan', zegt hij en zegt dat we even weg zijn. 

'Is goed, tot zo jongens', hoor ik Lyvia zeggen. Ik kijk even op naar Milo, die mij ook aan kijkt. Snel kijk ik weg en volg mijn vader naar de auto. We stappen in en ik zie hoe mijn vader de weg op draait, zodra de motor was begonnen met lopen. 

Eventjes zitten we daar in stilte. Ik zucht en speel wat met de mouw van mijn hoodie. Mijn vader legt zijn hand op mijn been en streelt daar even over. Een paar tranen verlaten mijn ogen. 'Ow Matt.. Wat is er toch aan de hand lieverd?' vraagt hij me bezorgd. Ik snik en sla mijn handen voor mijn ogen. 'I-ik', stotter ik, waarna ik weer stil val en op kijk. Ik veeg mijn tranen weg en begin wat met mijn handen te spelen, terwijl ik voor me uit staar. 

'Het is oké, neem je tijd Matt.' stelt mijn vader me gerust. Ik zucht schokkend uit en schud mijn hoofd. Nee, het is niet oké. Het is alles behalve oké.

'Ik- ik heb mezelf gesneden', mompel ik dan en sla mijn ogen neer. "Matt, waarom-" gelijk geef ik hem een blik. 'Sorry.. gaat het maatje? Ben je oké? Kan ik iets voor je doen?' vraagt hij gelijk bezorgd. Ik haal mijn schouders op en laat wat tranen gaan. 

'Is er echt niks wat ik voor je kan doen? Zoals soms even komen checken? Vaker vragen hoe het gaat? Ik zal alles doen Matt, dat weet je', zegt mijn vader. Ik zucht en haal een hand door mijn haren. 'Weet ik..' mompel ik. 'Maar alsjeblieft beloof me dat je jezelf nooit meer pijn doet Matt.. Dat verdien jij niet.' zegt hij en wrijft over mijn bovenarm. Ik knik en houd mijn ogen op mijn handen gericht. 

'Heb je het wel gereinigd Matt?' vraagt mijn vader dan. 'Ja, en verbonden..' antwoord ik hem. 'Gelukkig.' hij geeft me een kneepje in mijn been. 'Het was echt niet mijn bedoeling, dat meen ik', zeg ik dan, 'Ik sneed mezelf per ongeluk en toen.. toen gebeurde het gewoon', vertel ik hem zachtjes. 'Het is oké Matt, het komt allemaal goed.' antwoord mijn vader, die even op kijkt. Ik glimlach waterig en sla mijn ogen dan weer neer. 

Eenmaal weer thuis aangekomen, stap ik uit en volg mijn vader naar binnen. 'Hey, daar zijn jullie weer', glimlacht Lyvia. Ik zie hoe mijn vader haar een knuffel geeft, waarna hij op kijkt naar mij. Ik glimlach naar ze en sla mijn armen voor mijn buik. 'Gaat het weer een beetje dan?' vraagt hij me. Ik knik, 'Ja, ben oké.' Hij knikt en zet een stap in mijn richting. 'Wil je dat ik het opnieuw verbind?' vraagt hij me zachtjes. 

'Nee, ik denk dat ik het goed heb gedaan', antwoord ik hem. Ik wil niet dat hij het ziet. Niet nu het nog nieuw is. Hij knikt en geeft me een knuffel. Hij plant een kus in mijn haren en laat me dan weer los. 'Probeer wat te gaan slapen, hm?' Ik knik en geef hem nog een snelle knuffel, waarna ik mijn weg naar boven maak.