Without you // bankzitters

Hoofdstuk 20

Pov Milo:

'En dan! En dan! Boem!' Ik zucht en schud lachend mijn hoofd naar Matthy, die wild gebaren zit te maken, waar Koen maar al te graag in mee gaat. 'Siuuu', schreeuwt Koen dan ook, terwijl hij in de lucht springt en al snel weer de grond raakt en zijn armen naar achter gooit. Matthy lacht en begint weer verder te praten over volleybal, terwijl hij zich aan het uitbeelden is. Zijn groffe taalgebruik maakt alles interessanter dan het in werkelijkheid is.

'Ik had echt oprecht geen volleybal achter je gezocht', lacht Robbie dan. Matthy grinnikt en kijkt even naar mij. Ik lach en sla mijn armen om hem heen. 'Ben wel benieuwd naar je volleybal kleding', fluister ik zachtjes. Matthy lacht, 'Ik weet wel waar je aan denkt hoor, Milo. Maar nee, wij dragen geen strakke korte broekjes', grijnst hij. 'Oh', ik trek een pruillipje en hoor Koen lachen. Matthy lijkt ervan te schrikken.

Ik laat hem zacht lachend los, zodat hij wat meer op zijn gemak is. Matthy lacht zachtjes mee, waarna hij vraagt waar we les hebben. 'Lokaal 2.11', zegt Robbie. Matthy knikt en begint zijn weg naar het lokaal te maken. Koen gaat naast hem lopen en begint wat te praten. Ik vind het fijn dat de jongens het zo goed kunnen vinden met Matthy. Ik kijk op als ik een arm om me heen voel slaan.

'Dus.. denk je dat je kans bij hem maakt?' vraagt Roel op een zachte toon. 'We daten', zeg ik hem zachtjes. 'Wat?!' hoor ik Robbie zeggen. Ik schrik op. 'Sstt, hij is nog niet ervoor uitgekomen, dus houd je stil oké', zeg ik. 'Oh, ja sorry. Ik zeg niks, ik houd me stil!' zegt hij en houd zijn handen omhoog. Ik glimlach en kijk even naar Raoul, die ook glimlacht, 'Ik ben blij voor je. En ik zou me stilhouden. Alhoewel.. dat was ik sowieso van plan', lacht hij. Ik grinnik en kijk naar Matthy.

De jongen is druk aan het praten met Koen en ik kan zien dat hun energie matcht, wat het daarom waarschijnlijk zo goed laat klikken tussen hun. Ik glimlach.

Eenmaal in het lokaal, gaan we zitten. Matthy kijkt even achterom, maar ik glimlach als teken dat hij bij Koen mag gaan zitten. Hij glimlacht terug en neemt naast Koen plaats.

- tijdskip -

We staan al een tijdje met z'n allen buiten de school te praten. Matthy heeft, na zo'n tien keer vragen of we er oké mee zijn, een sigaret aangestoken. Al een tijdje staan ik en Matt te wachten op Lars, die ons op komt halen. Roel, Koen en Rob besloten te blijven totdat wij worden opgehaald. 'Willen jullie anders mee? Naar mijn wedstrijd?' vraagt Matthy dan, nadat hij de rook heeft uitgeblazen. 'Ja gezellig!' zegt Koen. Matthy glimlacht en knikt. 'Ik zal mijn pa effe appen dan', zegt Robbie, die zijn mobiel pakt. 'Ik laat dan wel weten dat ik later thuis ben', glimlacht Raoul, die ook zijn mobiel pakt. Matthy kijkt mij even aan. Ik glimlach, blij dat de jongens het goed kunnen vinden met elkaar.

Matthy rookt in stilte zijn sigaret op, waarna de jongens vertellen dat ze mee mogen. 'Gezellig', glimlacht hij, waarbij wat rook zijn mond verlaat. Hij gooit de sigaret op de grond en trapt die uit, waarna hij op kijkt als hij een auto hoort. Het raampje gaat open, waarna Lars ons glimlachend aan kijkt. 'Gaan jullie mee?' vraagt hij ons. 'Ja, is het goed als de jongens ook mee gaan?' Lars knikt, 'Denk alleen niet dat het past' Raoul houdt zijn auto sleutels omhoog. 'Ja oké, dan past het wel', lacht Lars. Raoul grinnikt. 'Gaan jullie bij mij of bij Miel?' vraagt Raoul dan ook. 'Gaan wel bij jou', zegt Koen. We knikken en zeggen ze gedag, waarna we in stappen. Matthy kruipt weer in het midden en kijkt me even aan. Ik lach, 'Hallo' "Hai" Lars grinnikt en rijdt de auto de weg op, met Raoul achter ons. Het is niet lang rijden gelukkig. Al snel zijn we er.

Pov Matthyas:

Ik maak mijn weg naar de ingang, waar Thomas al staat met Melle. Ik vlieg ze gelijk om de hals. 'Mattjee', zegt Melle, die me terug knuffelt. 'Ik heb jullie echt gemist man', zeg ik en kijk Thomas even aan. 'Jij bent echt oud geworden trouwens', lach ik. Thomas draait zijn ogen, 'Alleen omdat ik baardgroei krijg?' Ik knik. Melle begint te lachen, 'Dat zei ik ook al' Ik lach en draai me om naar de jongens. 'Uhm, dit zijn trouwens Milo, Raoul, Koen en Rob', zeg ik ze. 'Dé Milo?' zegt Thomas, die hem even bekijkt. 'Thomas.' zeg ik hem waarschuwend. Hij lacht, 'Oké, oké' Milo fronst. Ik bloos en draai me weg, 'Oké opschieten' Ik druk Thomas en Melle richting de ingang. Ze lachen en lopen snel naar binnen. 'Moest dat?' sis ik Thomas toe, zodra ik naast hem loop. Hij schiet in de lach en maakt zijn weg richting de kleedkamer.

'Moeten we mee?' vraagt Milo, die me bij mijn heupen pakt. Ik stop met lopen en draai me om. 'Uh, je mag ook wel alvast de zaal in als je wilt', zeg ik hem. 'Mhm.. ik zie je liever omkleden', zegt hij zachtjes. 'Viespeuk!' zeg ik gelijk. Milo lacht, 'Nee oké, jammer. Ik ga wel met de jongens de zaal in dan', zegt hij met een pruillipje. 'Brave daggoe', grap ik en duw hem richting de zaaldeur. Hij lacht en opent die, waarna hij naar binnen loopt. Ikzelf stap de kleedruimte binnen, waar ik gelijk word begroet door mijn team. Ik lach en geef sommigen even snel een knuffel, waarna ik me om kleed in een zwarte korte broek met een donkerblauw t-shirt. Ofwel het shirt van de vereniging.

Tot slot doe ik mijn zwarte beenbeschermers aan met donkerblauwe sokken, die ik er een stukje overheen trek. Ik praat wat bij met de jongens, waarna we onze weg de zaal in maken. Ik glimlach naar Milo, die op de tribune is gaan zitten. Hij staat op en loopt naar me toe. Ik lach en leg mijn handen op zijn armen. 'Hey', zeg ik hem op zachte toon. 'Wat zie je er goed uit', antwoord hij zachtjes en legt zijn handen in mijn zij. 'Ik weet het', grap ik. Hij lacht en draait zijn ogen. Net als ik wat wil zeggen, roept de trainer me. Ik kijk om, maar blijf staan waar ik sta. 'Ik weet dat je vriendje heel interessant is, maar we moeten echt beginnen. 'Vriendje?' zeg ik verbaasd. Hij lacht, 'Kom nou maar' Ik draai mijn ogen en laat Milo los, waarna ik naar mijn team toe loop.