THE SUBSTITUTE BRIDE (COMPLETED)

CHAPTER 2: the flashback PT. 1

Chapter 2

INA'S POV

"Irene."

Hindi ko alam kung anong dapat maramdam, matuwa mainis o magalit na sa halos pitong taon na lumipas na ngayon na kaharap ko ang kakambal ko pakiramdam ko hinihila ako sa nakaraan.

"Alex, you may leave us." Tawag ko sa secretary ko.

"Have a seat Ms. Irene ." –me

"why being so formal sis? Haha.. " sagot ni Irene na tumatawa habang umuupo sa upuan na kaharap ko.

"I believe you don't have an appointment on my schedule today. How may I help you?" I asked her coldly while looking at my papers.

"I don't know what's gotten on you sis? It's been 7 years already. Hindi mo man lang ba kami kakamustahin nila daddy?" she asked me with a grin on her lips.

"There's no reason for me to ask how are you, since I know that mom and dad wont neglect you." I answered her.

Tiningnan ko sya kaso ang bruha iniinis lang yata ako kasi hinahawak-hawakan nya yung kwintas na suot nya na dapat ako ang may suot dahil akin yun. Binigay yun sakin, rinegalo sakin nung 16th birthday ko pero ang bruha pinilit nyang kunin sakin nang hindi ko binigay nagwala siya kay mama ehh.. mas mahal nga siya nila mama kaya ayun pinilit nila akong ibigay yun sakanya na sobrang ikinatuwa naman ng bruha kong kakambal.

"Still haven't moved on eh?" –irene

"Why are you here Irene? Pwede baa kung manggugulo ka lang at mangiinis, umalis ka na lang. marami pa akong mas prayuridad na gawin kesa ang harapin at kausapin ang bruhang kagaya mo." Pantataboy ko sa kanya.

Obviously as you can read palaban ako pag kami ni Irene ang nagaaway lagi akong lumalaban dahil hindi ako kagaya ng ibang bida sa palabas na inaapi api na nga wala pang laban. Sadyang pag ang mga magulang na naming ang nagsalita, hindi ko kayang sumuway o kaya sumagot kasi sobra yung pagmamahal ko sa kanila kahit na pakiramdam ko minsan hindi nila ako tinuring na anak. Kaya pag may gustong kunin sakin si Irene kay mama o kay papa niya sinasabi kasi alam niyang hindi ako makakahindi.

"Oh! Its nothing I just passed by here to tell you that a very bad news will soon arrive to you. Isn't it wonderful? As a caring sister I warn you." Sagot niya sakin.

"Caring? As if!" –me.

Tumayo na siya para umalis nang bubuksan na niya ang pintuan may pahabol pa pala ang bruha.

"By the way, it's not nice seeing you twin sister." –irene

Arrrrggghhhh!!! Nakakainis talaga. Pagkasara ng pintuan bumalik sa ala-ala ko ang dahilan kung bakit nandito ako ngayon sa Paris.

FLASHBACK

"Mom, dad? Bakit wala po ako sa birthday invitation na pinamigay niyo sa mga guest niyo? Im also turning 18 mom, its my birthday too hindi ba pwede na icelebrate ko naman kahit isang beses lang yung totoong birthday ko? Bakit pa pati yun pinagkakait niyo sakin?" mangiyak-iyak kong tanong sa parents ko na nakaupo sa living room kasama ang kakambal ko.

Looking at them now, they really look like a one happy family kasi magkatabi si mommy at Irene na busy sa pagpili ng mga foods para sa debut party na gaganapin ditto a bahay while dad is suggesting some ideas. Ang sakit lang na makita mo silang busy sa paghahanda ng isang importanteng okasyon pero hindi ka kasali. Ganyan naman talaga sila lagi eh.. pag may company event lagi sila lang humaharap sa mga bisita habang ako? Pinapa attend ni mommy ng mga play practice or class meeting ni Irene. Ang saya diba?

"You will celebrate your birthday the day after your sister's party." Sagot ni mommy na tiningala ako.

"Why are you so unfair? Gusto ko lang naman po I celebrate yung totoong birthday ko ah!.. lagi na lang na pagkatapos ng celebration ninyo ni Irene saka naman yung sakin. Bakit?" frustrated na tanong ko sa kanila.

"Our decision is final Ina, your birthday will be separated from your sister. After the party you can do whatever you want to do for your birthday. This party is for your sister only do you understand?" my dad scolds me. I can't believe this, no I just cant.

"ganyan naman lagi ehh..! kung ano yung gusto niyo kahit na ayoko pilit niyo akong pinapasunod, even if its against me. Kahit na hindi ko kaya, kinakaya ko para sainyo and what now? Pati 18th birthday ko ayaw niyong I celebrate ko? Bakit si Irene lang ba ang anak niyo?" –me

Tumayo si mommy saka ako sinampal. Habang tuloy tuloy ang pagagos ng luha ko siya naming pagngiti ng bruha kong kakambal.

"You are grounded for one month Ina and be ready I will send you to Canada! Now go up!" dagdag pa ni daddy na walang paki sa pagiyak ko. Hindi ko na talaga kaya.. ansakit na talaga ehh..

"pasalamat kayo mom and dad kasi kahit na ganyan kayo sakin kahit na halos itaboy niyo na ko, ni hindi sumagi sa isip ko na magrebelde. Thank you po ha? For this wonderful gift, maybe I do really deserve that slap." Sagot ko na lang kasi halos wala na akong makita sa agos ng mga luha ko.

Tumalikod na ako at umakyat sa kwarto ko. Naririnig ko pa si daddy na inuutusan ang mga guards at maids na wag akong palalabasin ng bahay. Nadaanan ko pa ang kwarto ni Irene na nakabukas, alam ko naman na sinadya nya yun ehh.. nakita ko na nakasuot sa mannequin yung gown na isusuot nya.. mas lalo lang akong napahagulgol kasi yung gown na pinatahi niya ay yung gown na dinesign ko.. kasi yun ung dream debut gown ko.. kaso ninakaw ni Irene sa kwarto ko. Bakit ba ganito kamalas ang buhay ko?