විසේ කුරුට්ටා

විසේ කුරුට්ටා 4

අවුරුදු අටකට පස්සෙ මම ලංකාවට ආවේ. සීයප්පච්චි එයාගෙ කාර් එකෙන් එයාර් පෝට් එකට ඇවිත් හිටියා. මං ළඟට ගිහින් කතා කරනකම්ම එයාට බැරි උනා මාව අදුර ගන්න.එදා සීයප්පච්චි ගේන මාරි බිස්කට් පැකට් එක කන්න බලන් හිටිය පොඩි කොල්ලා නෙවෙයිනේ මං. දැන් මම ඉස්කෝලෙත් ගිහින් ඉවර කරපු අවුරුදු දහ නමයක ඉලන්දාරියෙක්. තාත්තා මට පොරොන්දු උනා ලංකාවට යවනවා කියල. ඒ නිසාම මං හිතුවක්කාරකම් නවත්තලා ඉගෙන ගත්තා. එයා කිව්ව විදියටම පොරොන්දු ඉෂ්ට කෙරුව නිසා මං දැන් ඉන්නේ මගේ සීයප්පච්චිගෙ ඉස්සරහ.

එයා එදාට වඩා වයසට ගිහින්. මාව දැකලා ඒ ඇස් වල කදුළු පිරුනා. මං දුවල ඇවිත් සීයප්පච්චිව බදා ගත්තා.

"සුදු පුතේ.... ඇත්තටම මේ උබද කොල්ලො. දැන් ගජ ඉලන්දාරියෙක් වෙලානේ දෙයියනේ"

"මේ මං තමයි සීයේ"

"ආච්චි අම්මා උබව දැක්කොත් නහින්න හදයි. මගේ පොඩි උන් ඔක්කොම දැන් ලොකු වෙලා. ප්‍රියංවදාගෙ කොල්ලො දෙන්නත් දැන් ලොකුයිනෙ, උන් නම් වීඩියෝ කෝල් වලින් හරි දැක්ක. ඒත් උබව අවුරුදු අටකට පස්සෙ ඉස්සෙල්ලම දකින්නේ අදනේ පුතේ "

මං මගෙන්ම පළි ගන්න ඕනවට ආච්චි අම්මල එක්ක කතා කරේ නෑ ඒත් ඒක කොච්චර මෝඩ වැඩක්ද කියල දැනුයි තේරෙන්නේ.

පැය තුන හතරක ගමනකට පස්සෙ පුංචි කාලෙ මතක අලුත් කරන හුරු පුරුදු පරිසරේට අපි ඇවිත් හිටියා.එදා වගේම නම් නෙවෙයි සමහර දේවල් වෙනස් වෙලා. ඒත් ඉතින් කාලයට වත් වෙනස් කරන්න ටිකක් අමාරු දේවල් කීපයක් තාමත් ඉතුරු වෙලා තියෙද්දී මං ගමේ මතක අස්සෙන් මහ ගෙදරට එන්න ආවා.

මං කාර් එකෙන් බැහැලා ගේ දිහා බලන් හිටියෙ පුදුම වෙලා. මොකද එදා මං යද්දි තිබ්බ මහ ගේ නෙවෙයි දැන් මගේ ඇස් ඉස්සරහ තියෙන්නේ. එදා පරණ වලව්වක් වගේ මහ විසාලෙට වැජබුණ පරණ තාලේ ගේ වෙනුවට අද මං දකින්නේ අලුත් තාලෙට හදපු ලොකු ගෙයක්. ඉස්සර ඉඳන් හිටපු ඉස්තෝප්පු පඩිය අද නෑ.ඉස්තෝප්පුවේ තිබ්බ වේවැල් ඇදි පුටු වෙනුවට තිබ්බෙ අලුත් තාලේ කුෂන් දාලා හැඩ කරපු ලී පුටු වගයක්. එදා දුවල, පැනලා ඇවිදපු මිදුලත් වෙනස් වෙලා, සූරියපාය.... අලුත් වෙච්ච මහ ගෙදර අලුත් නම.......