Mucize Yaşam

Doğru Karar

O anın büyüsü ile etrafımızda ki her şey herkesler yok olmuş gibiydi kendimi geriye çekemiyordum gözlerimi yummuştum . Gözlerimi açtığım an her şey çok daha farklı olacaktı . Yavaş , yavaş gözlerimi açtım etrafımda ki herkesler bize şaşkınlıkla bakıyordu Ömer'i ittim. Hızlıca oradan ayrıldım kimselere bakmadım , bakamadım .
-Demet : Evet ne bakıyorsunuz ? Hadi müzik devam etsin . Ömer sen benimle gel .
- Kenan Doktor : Düşüncesizce bir davranış , kıvılcımı düşürdüğün duruma bak .
- Ömer : Pişman değilim , kenanın üzerine doğru yürür . Gereken cevabı sana vermek istedim bundan sonra ona göre yaklaşırsın kıvılcıma .
- Demet : Ömer Ünal . Benimle geliyorsun dedim .
- Kenan Doktor : Hadi git bakalım , umarım bu son görüşümüz olur seni .
- Demet : Kenan sende geliyorsun benimle .
Birlikte Müdirenin odasına doğru ilerlerler .
- Demet : Sizin derdiniz ne ?
- Kenan Doktor : Benim bir derdim yok , beyefendi herkesin ortasında Kıvılcımı öptü . Kıvılcımı küçük düşürdü delinin teki gelip sahnenin ortasında ... Yaptığı hareketlere bakın böyle zihniyetli bir hastanın bu hastanede kalmasına karşıyım ben .
-Ömer : Sen kime deli diyorsun ? Diyerek yakasına yapışır .
- Demet : Aralarına girer , bana bakın ikinizi de bu hastaneden yollarım . Bana bunu yaptırmak zorunda bırakmayın . Evet herkesler çok şaşkın Kıvılcımda zor durumda kaldı . Tek bir şikayette işinden olabilir . Hatta hepimiz olabiliriz .
- Ömer : Gerekirse ben giderim . Yeter ki kıvılcım çok sevdiği işinden olmasın .
- Demet : Kimsenin bir yere gittiği yok bu durumu ben hallederim ama sizi uyarıyorum tek bir hatanızda ikinizi ben yollarım . Şimdi geri dönebilirsiniz ben kıvılcımı bulmaya gidiyorum .
Her yerlerde kıvılcım aranır ama hiç bir yerde bulunamaz . O sırada bahçede ki eğlence hala devam ediyordur .
- Dilara : Sizce bundan sonra ne olur ?
- Zeynep Hemşire : Kıvılcımı tanıyorsam bir süre hastaneye gelmeyebilir . Hatta belki istifa bile edebilir.
- Dilara : Tek sorun Ömer'in hastanede yatan bir hasta olması mı ?
- Zeynep Hemşire : Hayır tabi ki ama insanlar böyle düşünmeyebilir . Başlarda ben de korkuyordum ama şu an ikisi için üzülüyorum .
- Dilara : Sizce Kıvılcım Ömer'i seviyor mu ?
- Zeynep Hemşire : Yakıştıkları doğru ama sevdiği konusunda hiç bir fikrim yok .
Eğlence geç saatlere kadar devam etmişti Müdire'nin kapanış konuşması ile sona ermişti . Herkesler dağılmıştı ama Kıvılcıma hala ulaşılamamıştı .
- Zeynep Hemşire : Demet .
- Demet : Efendim .
- Zeynep Hemşire : Kıvılcım eve gitmiş .
- Demet : Haber aldınız mı ? Nasılmış ?
- Zeynep Hemşire : Ona ulaşamadım annesi ile görüştüm eve geldiğini söyledi .
- Demet : İçim rahatladı , biraz kendi haline bırakalım . Size kolay gelsin .
- Dilara : Zeynep Hemşire hasta olan kıvılcım beni istemiyor . Onu kontrol etmeme izin vermiyor , kıvılcımı istiyorum diyip duruyor .
- Demet : Hastayı çok fazla yıpratmayalım , yarın kıvılcım geldiği zaman ilgilenir .
- Dilara : Peki .
O sıra odasında uzanan Ömer'in kapısı çalar . İçeri Mete gelir .
- Ömer : Sen yine kaçtın mı ? Yeterince başım dertte . Tamam hadi gel içeri .
Mete ona bakar ama hiç bir şey söylemez .
- Ömer : Ne oldu ?
Omuzlarını yukarı kaldırıp dudaklarını büzer .
- Ömer : Sen de mi üzgünsün , o zaman yanıma gel .
Mete koşarak yanına sokulur birlikte tavanı izlerler .
- Ömer : En iyi terapi yöntemi bak bu gördüğün duvar . Aslında çok şey biliyor ama susuyor . Çokta iyi sır tutar , istediğin her şeyi söyleyebilirsin . Kimselere söylemez .
Mete Ömer'e döner .
- Mete : Bir sırrı mı paylaşabilir miyim ?
- Ömer : Evet , istersen ben kulaklarımı kapatırım .
- Mete : Sana güveniyorum .
- Ömer : Gülümseyerek , o zaman ilk ben bir sır vereyim sonra sen söyle ?
- Mete : Tamam , olur .
- Ömer : Ben birine aşık oldum .
- Mete : Ellerini ağzına kapatıp, gülmeye başlar
- Ömer : Ne oldu niye bu kadar güldün ?
- Mete : Bu bir sır değil ki .
- Ömer : Nasıl değil ?
- Mete : Herkes biliyor senin Kıvılcım hemşireye aşık olduğunu .
- Ömer : Çok mu belli oldu diyerek güler .
- Mete : Hı hı
- Ömer : O zaman sıra sende .
- Mete : Duraksar .
- Ömer : Ne oldu yine ?
- Mete :Gözlerinden yaşlar süzülmeye başlar , onlar benim gerçek ailem değil .
- Ömer : Doğrulur , nasıl değil ? Seni evlatlık mı aldılar ?
- Mete : Kafasını sallar .
- Ömer : Bu yüzden mi ?
- Mete : Ömer'e doğru döner , gözlerinde ki yaşı siler . Keşke benim babam sen olsaydın .
- Ömer : Mete'ye sarılır , sana kötü mü davranıyorlar mete ? Anlat bana her şeyi aramızda kalacak bütün bunlar .
- Mete : Ben annem ve babamın kim olduğunu nasıl anlayacağım . Onları bulmak istiyorum , ben gerçek ailemle olmak istiyorum .
- Ömer : İstersen bulabiliriz ?
- Mete : Gerçekten mi ?
-Ömer : Bana bir cevap vermedin Mete ? Sana kötü mü davranıyorlar ? Neden onlarla konuşmuyorsun ?
- Mete : Senin çocuğun var mı ?
- Ömer : Yok . Ama çok sevdiğim bir yeğenim vardı . İsmide Metehandı .
- Mete : Ne oldu ona ?
- Ömer : Kafasını öne eğer , çok uzaklara gitti .
- Mete : Çok mu üzüldün ?
- Ömer : Çok üzüldüm , çok özledim .
- Mete : Neden onu aramıyorsun ?
- Ömer : Arayamıyorum .
- Mete : O zaman yanına git .
Ömer'in gözleri dolmaya başlamıştı , içeriye Zeynep Hemşire girer .
- Zeynep Hemşire : Mete , her yerde seni arıyoruz . Ailen çok üzülüyor bak haber vermeden ortadan kayboluyorsun . Hadi gel gidiyoruz .
- Ömer : Görüşürüz Mete . Zeynep hemşire sizinle bir şey konuşmak istiyorum daha sonra .
- Zeynep Hemşire : Mete'yi bırakıp geliyorum Ömer .
Mete'yi bıraktıktan sonra Ömer'in odasına doğru gelir .
- Ömer : Metenin ailesi gerçek ailesi değilmiş biliyor muydunuz ?
- Zeynep Hemşire : Nasıl ? Hayır ?
- Ömer : Mete bana öyle söyledi . Gerçek ailesini bulmak istediğini dile getirdi .
- Zeynep Hemşire : Emin misin ?
- Ömer : Evet , ben aslında bu ailenin ona iyi davranmadığı için Metenin bu halde olduğunu düşünüyorum .
- Zeynep Hemşire : Bundan emin olmadan hiç bir şey yapamayız . Sen de emin olmadan bir şeyler yapmaya kalkma . Zaten hastane yeterince olaylara şahit oluyor . Görevin olmadığı halde bu konularla uğraşma . Bunu bizler halledebiliriz .
- Ömer : Bir tek benimle konuşuyor , bana anlatıyor ?
- Zeynep Hemşire : Olabilir bu sana her şeye karışma hakkı vermez . Nerede duracağını bil .
- Ömer : Kıvılcım yüzünden mi bu siniriniz ?
- Zeynep Hemşire : Hayır ... Evet , biraz daha dikkatli olursan mutlu oluruz . Bizleri de tehlikeye atıyorsun .
- Ömer : Vay be ,insanlara sevmeyi öğreten sizler buna karşısınız ?
- Zeynep Hemşire : Buna karşı değiliz . Sadece daha fazla düşüncesizce hareket etme .
-Ömer : Peki , şimdilik böyle olsun .
- Zeynep Hemşire : Teşekkür ederim .
O sıra kıvılcım odasında uzanmıştır . Derin düşüncelere dalmıştır , o an kafasında defalarca dönüyordur .
Bir diğer tarafa bir öbür tarafa uyku tutmuyordur. Penceresine yağan yağmurun taneleri vuruyordur . Ayağa kalkar pencereden gökyüzüne doğru bakar . Ne yaparsa yapsın bir türlü uyku tutmaz. Sonunda sabah olmuştur ve işe gitmek için hazırlanır . Her zaman ki gibi otobüs yolculuğunun ardından hastaneye giriş yapmıştır .
- Dilara : Bizim kaçak sonunda geldi .
- Kıvılcım : Sus lütfen hatırlatıp durma , zaten yeterince utanıyorum .
- Dilara : Sana en son dediğim şeyi hatırlıyor musun ?
- Kıvılcım : Hayır , hatırlamıyorum .
- Dilara : Çok inatçı birisin , Ömer'e sabırlar diliyorum .
- Kıvılcım : Elindeki dosyayı Dilara'ya atar . Lütfen bu şakalarını başkalarının yanında yapma .
- Dilara : Bak eğer bir nikah şahidine ihtiyaç olursa buralardayım .
- Kıvılcım : Dilara , kızmaya başlıyorum ama .
- Dilara : Tamam , tamam . Bu arada senin baktığın hasta , dün kontrol etmemi istemedi ona bir bakarsan .
- Kıvılcım : Ah , doğru ya onu unuttum ben hemen gidiyorum .
Hastamın dosyasını aldım , koridorlarda yürürken bile çok fazla sağa sola bakamıyordum . Kafamı kaldırdığım gibi Ömer ile göz göze geldim . Etrafımız kalabalıktı ve hızlıca yanından geçtim. Öylece arkamdan bakıyordu bunu görmesemde hissediyordum . Karşılaşmak istemiyordum . Nedenini bilmiyorum ama yapamıyorum . Bir şeyler bana yanlış geliyordu . Hastamın odasına doğru girdim .
- Kıvılcım : Merhabalar , kusura bakmayın davetten erken dönmek zorunda kaldığım için seninle ilgilenemedim .
- Hasta : Bir Hemşireyi özleyeceğim aklıma gelmezdi . Sizi gördüğüme çok sevindim , bıraktınız diye çok korktum .
- Kıvılcım : Neden bırakayım ?
- Hasta : Bir an için öyle hissettim . Bu arada teşekkür ederim tekrardan . Benim için unutulmaz bir gündü , benimle kıyafetinizi paylaştınız ve benimle ilgilendiniz .
- Kıvılcım : Bizim görevimiz bu . Çok daha iyi hissettiysen mutlu oldum .
- Hasta : Kızmayacaksanız bir şey söyleyebilir miyim ?
- Kıvılcım : Derin bir nefes alır , tabi söyleyebilirsin .
- Hasta : Kusursuz görünüyorsunuz , hastalarınızla çok ilgilisiniz . Sizi ilk gördüğüm an çok şaşırmıştım ve çok ön yargılıydım . Ama sonrasında bana o kadar iyi yaklaştınız ki size hayran olmamak elde değildi . Davette bizlerle ayrı ilgilenmeniz . Şey o son yaşanan olay , çekip gitmeniz .
- Kıvılcım : Söyledikleriniz beni çok mutlu etti . Ama o son olayı unutalım mı ? Şuan önemli olan sensin .
- Hasta : Bir şeyden kaçıyorsanız mutlaka ona geri dönersiniz . Akıl ile Kalp savaşında sıkışıp kalmış gibi görünüyorsunuz . Sonsuza dek bu hastaneye mahkum olarak yaşamayacaksınız .  Kafanızı kaldırıp etrafınıza bakarsanız birazda olsa kendiniz için mutlu olan şeyi göreceksiniz.
- Kıvılcım : Hastanın yanına doğru yaklaşır elinden tutar. Seni bugün taburcu ediyoruz , aslında bu konuşmayı benim sana yapmam gerekiyordu .
- Hasta : Ben kendimi böyle kabul ettim , ister çirkin ister güzel farkı yok. Önemli olan şeyin kalp olduğunu bana siz öğretmiştiniz . Bunu size bir de ben hatırlatmak istedim .
- Kıvılcım : Bir şeye ihtiyacın olursa numaramı yazdım . Hiç çekinmeden arayabilirsin .
- Hasta : Siz de öyle , sadece ben değil siz de arayabilirsiniz . Her şey için teşekkürler .
Hasta ile sarılırlar .
- Hasta : O çok iyi birisi .
Kimden bahsettiğini sormadım öylece gülümsedim . Kapıdan çıkarken tekrar bana dönüp seslendi .
- Hasta : Görüşürüz , güçlü savaşçı .
- Kıvılcım : Sen nereden duydun bunu ?
- Hasta : Senden hep öyle bahsetti . 
- Kıvılcım : Görüşürüz .
İçeriye doğru girdim ve tekrar Ömer ile karşılaştık bu sefer o da beni görmezden gelmeye başlamıştı . Gözlerimizin içine bakmıyorduk . Bir yabancı gibi yan yana geçiyorduk .
- Hasta bakıcı Ahmet : Kıvılcım Hanım ! Koşun !
- Kıvılcım : Ne oldu ? Ahmet .
- Hasta Bakıcı Ahmet : Mete rahatsızlanmış . Odasından çıkartılıp yoğun bakıma kaldırılmış .
Koşarak Metenin yanına doğru gittim benimle birlikte Ömer de koşup gelmişti .
- Demet : Sakin olun çocuklar durumu iyi .
- Ömer : Görebilir miyim ?
- Demet : Şuan göremezsin, Ömer ailesi yanında .
- Ömer : Onlar gerçek ailesi bile değil ! Bunu ona neden yapıyorsunuz ?
- Demet : Ömer sen buna karışamazsın .
- Kıvılcım : Nasıl gerçek ailesi değil ? Doğru mu bu ?
- Demet : Evet doğru , gerçek ailesi olmasada bu durumu değiştirir mi ? Kendinize gelin , bu zamana kadar onlar  bakmış bu yaşa kadar getirmişler .
- Ömer : Gördük ! Bakmışlar çocuk konuşmayı unutmuş .
- Demet : Ömer seni uyarmıştım . Odana gider misin ?
- Kenan Doktor : Ne oluyor burada Meteyi duydum iyi mi ?
- Kıvılcım : Evet iyi korkmanıza gerek yok .
- Kenan Doktor : Sevindim , bir şey oldu zannettim .
- Kıvılcım : Bizlerde öyle .
- Demet : Ömer ? Hala burada mısın ?
- Ömer : Ben sizi bölmeyeyim . Devam edin . Diyerek oradan ayrıldı .
- Kenan Doktor : Kıvılcım iyi misin ?
- Kıvılcım :Evet iyiyim .
- Kenan Doktor : Demet hanım kurul olayı duymuş sanırım durumu nasıl hallettiniz ?
- Demet : Evet , biraz zor oldu ama ikna ettim .
- Kıvılcım : Sizi zor durumda bıraktığım için çok üzgünüm .
- Kenan doktor : Nasıl oldu bu ?
- Demet : Siz ikinizin yakında evleneceğini söyledim .
- Kıvılcım : Nasıl ?
- Kenan Doktor : Ne ?
- Demet : Evet doğru duydunuz . Ömer'in sadece bir hasta olduğunu . Siz ikinizin ise yakında evleneceğini söyledim .
- Kıvılcım : Ama yani bu nasıl olucak .
- Kenan Doktor : Gülmeye başlar , buna tek mutlu olan benim sanırım .
- Demet : İşini çok sevmiyor musun Kıvılcım ?
- Kıvılcım : Seviyorum evet ama ...
- Demet : Formalite bir şey yaparsınız bunu sadece ikiniz bilmiş olursunuz . Etraftaki insanların da susmasını sağlamış oluruz.
- Kenan Doktor : Ben kabul ettim bile .
-Demet : Kıvılcım ?
- Kıvılcım : Yutkunur , ve başını sallar .
- Demet : O zaman her şey yoluna girdiyse kaldığımız yerden devam .
Odama doğru ilerledim , adımları atmak bile işkenceye dönüşmüştü . Her şey yoluna girsin diye çabalarken iyice dibe batıyordum .
Akşam üzeri hastaların yanına aktivite odasına doğru ilerledim . Herkesler bir şeylerle uğraşırken Ömer sanki o ilk gün gördüğüm Ömer'e tekrar dönüşmüştü . Tek başına bir koltukta oturuyordu . İlerledim , hastaların yanlarına doğru gittim . Birden yanıma Kenan Doktor geldi .
- Kenan Doktor : Herkese merhabalar , kıvılcım .
- Kıvılcım : Evet .
- Kenan Doktor : Mutlu haberi vermeyecek misin ?
- Kıvılcım : Sırası değil .
- Kenan Doktor : O zaman ben açıklayayım , diyerek Kıvılcımın elinden tutar , havaya kaldırır . Biz evleniyoruz .
O an arkamı bile dönmek istemedim . Olucak şeylerden korkuyordum . Herkesler alkışlamaya başladı . Arkamı döndüğümde Ömer oradaydı hiç bir şey söylemeden çekip gitti .
- Kıvılcım : Bunu bilerek yaptın dimi ?
- Kenan Doktor : Neden bilerek yapayım , hem hastaların da çok sevindi baksana .
- Kıvılcım : Bırak şu elimi !
- Kenan Doktor : Benimle iyi geçinsen iyi edersin .
Oradan hemen ayrıldım bütün hastaneye çoktan yayılmıştı . Ne yapacağımı bilmiyordum .
Bir kaç sonra
- Dilara : Kıvılcım Mete'yi odasına almışlar haberin var mı ?
- Kıvılcım : Hayır , birazdan yanına giderim .
- Dilara : Sen iyi misin ? Bu arada tebrik etmeyi unuttum . Kenan beyden hoşlandığını hiç tahmin edememiştim .
- Kıvılcım : Sonra konuşalım mı ? İyiyim bu arada teşekkür ederim .
- Dilara : Bu arada Ömer 'i iyi görmedim onunlada bir konuş istersen .
- Kıvılcım : Sen konuş .
- Dilara : Peki .
Metenin odasına doğru ilerlediğimde odasında Ömer'in olduğunu gördüm kapıdan onları dinlemeye başladım .
- Ömer : Çok daha iyi misin ?
- Mete : Evet , korktun mu benim için ?
- Ömer : Çok korktum , günlerce bekledim seni .
- Mete : Ben sana bir sır vereyim mi ?
- Ömer : Tabi verebilirsin .
- Mete : Metehanı gördüm , yanıma geldi onu gördüm . Bana çok iyi olduğunu söyledi onu merak etmemeni de .
Ömer kendini tutamaz ağlamaya başlar .
- Mete : O çok uzaklarda olsada seni her zaman izliyor . Ben ona söyledim merak etme . Gelemediğini ama onu çok özlediğini .
- Ömer : Ben de sana bir sıra vereyim mi ?
- Mete : Biliyorum .
- Ömer : Nereden biliyorsun ?
- Mete : Onları da gördüm . Orada gördüklerim herkesler bir daha yanımıza gelmeyecekler . Bunu biliyorum . Annem , babam ... metehan
- Ömer : Özür dilerim .
Konuşmalara şahit olan Kıvılcım daha fazla kendini tutamaz ağlayarak odasına ilerler .
Bir kaç saat sonra
Metenin babası odaya gelir .
- Baba : Sen yine mi oğlumun yanındasın ?
- Ömer : Gidiyordum şimdi .
- Baba : Seni son uyarışım .
- Doktor : Benimde sizi son uyarışım .
- Baba : Anlamadım ?
- Doktor : Biraz kapıya gelir misiniz ?
- Baba : Neler oluyor Doktor bey ?
- Doktor : Çocuğa uyguladığınız şiddet ve darp raporları tonlarca dosyanız mevcut.
- Baba : Bu bir iftira !
- Ömer : Alçak ! O küçücük çocuğa nasıl el kaldırırsın sen .
- Baba : Sen karışma !
-Demet : Hayır Ömer haklı ! Mete kendisi ifade vermiş bütün olup biteni anlatmış .
- Baba : O konuşamıyor daha ne ifadesi !
- Demet : O çocuk sadece sizinle konuşmuyor !
- Doktor : Gerekli yerlere bildirildi . Mete artık bizim korumamız altında .
- Demet : Annenin kaçtığını da biliyoruz .
- Baba : Allah kahretmesin !
- Demet : Lütfen zorluk çıkartmayın .
Polisler gelip babayı alırlar .
Mete yanına toplanan doktorlara gülümsemeye başlar .
- Zeynep Hemşire : Seni böyle görmek mutluluk verici .
- Ömer : Mete'ye ne olucak ?
- Demet : Bunu sonra düşünürüz .
- Zeynep Hemşire : Aaa bugün Kıvılcım ve Kenanın nikahları vardı . Tamamen unuttum
- Demet : Kendi aralarında yapılmış bir şeydi .
- Zeynep Hemşire : Umarım Kıvılcım bizlere darılmaz .
- Demet : Ömer iyi misin ? Soluk görünüyorsun ?
Ömer hiç bir şey söylemeden odadan fırlar koşarak Kıvılcımın odasına doğru ilerler kapıyı açar .
- Ömer : Doğru mu ?
- Kıvılcım : Ne doğru mu ?
- Ömer : Gerçekten Evlendin mi ?
- Kıvılcım : Ne duyduysan o .
- Ömer : Öyle mi ? O zaman sana mutluluklar dilerim . Diyerek kapıyı çarpıp çıkar  .
Bir hışımla odasına gelir her yeri dağıtır. Tekrar bir hışımla odadan  çıkar salona doğru ilerler Kenanla karşı karşıya gelir . Birbirlerine doğru yürürler.
O sıra Zeynep ve Demet .
- Zeynep Hemşire : Neden böyle bir şey söyledik .
- Demet : Aslında kurula tam tersini söylemiştim .
- Zeynep Hemşire : Nasıl ?
- Demet : Gülmeye başlar . Benim böylesine bir şey yapacağımı düşünüyor musun ?
- Zeynep Hemşire : Ama Kenan beyle evlendiler ? Ya benim aklım karıştı.
- Demet : Merak etme çok sürmez kafa karışıklığın .
Koridorda karşılaşan Kenan ve Ömer birbirlerine nefretle bakar . Ömer Kenanın üzerine doğru yürür onu yere iter Kenan ayağa kalkıp Ömer'e doğru yumruğunu sallar . Ömer tekrar bir hamle ile onu yere serer . Bir hışımla kalkan Kenan Ömer'e tam vuracakken araya Kıvılcım girer .
- Kenan Doktor : Çekil kıvılcım bu adam deli ! Hastaneden atılması gerekiyor . Sana da zarar vermesin .
Kıvılcım Ömer'e doğru döner kolundan tutar .
- Ömer : Kıvılcım yapma !
- Kıvılcım : Emin misin ?
- Ömer : Anlamadım ?
Derken Kıvılcım Ömer'e doğru yaklaşıp dudağından öper ve Ömer de buna karşılık verir . Kıvılcım kendini bir adım geriye çeker .
- Kıvılcım : Şimdi anladın mı ?
Ömer tekrardan belinden kavrar ve kendine doğru çeker öpmeye başlar Kıvılcım buna karşılık verir .
- Bölüm Sonu -