တိတ္ဆိတ္ၿပီး အလင္းရိပ္အနည္းငယ္သာရ႐ွိေသာ အခန္းထဲတြင္ မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ ျခံျပင္ဘက္ေငးၾကည့္ရင္း...
မိုး " ေနာက္တစ္ရက္ဆို ဒီအိမ္မွာေရ႐ွည္ေနဖို႔
့္ ဧည္သည္လာလိမ့္မယ္ အိမ္ေအာက္ထပ္က
အခန္းအက်ယ္ဆံုးေနရာမွာ တည္းပါေစ"
Svant "ဟုတ္ကဲ့မမေလး"
မိုး "ဘာကိစၥ႐ွိလို႔ အိမ္ေပၚတက္လာခဲ့တာလဲ အနီ...."
Svant " ေအာက္ထပ္မွာ မမသြင္ေရာက္ေနၿပီး "
မိုး " ဆင္းလာခဲ့မယ္.....ဆယ္မိနစ္ေစာင့္ခိုင္းလိုက္ဦး "
Svant " ဟုတ္..."
မိုးေသြးစက္ဆိုတာ အရာရာကိုတိက်ေသခ်ာ ေသသပ္စြာလုပ္မွ ႀကိဳက္သည္မို႔ သူမမ်က္ႏွာအား ဘယ္သူမွၽေမာ္မၾကည့္ရဲပါ ၾကည့္မိလ်ွင္လဲ သူမ၏မ်က္လံုးစူးစူးကို ဘယ္သူမွၾကာၾကာမၾကည့္ရဲ။ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာေစာင့္ဆိုင္းရတာလဲ မုန္းသလို သူမ်ားကသူမအားေစာင့္ေနတာလဲ မလိုခ်င္ ယခုေတာ့ သူမ၏ဘယ္လက္ရံုးကိုၫြန္ၾကားစရာ႐ွိသည္မို႔ သူမမဆင္းခ်င္သည့္အိမ္ေအာက္ကိုဆင္းရေပအံုးမယ္။သူမမဆင္းမခ်င္း ရပ္ၿပီးေစာင့္မည့္ သြင္အက်င့္ကိုသိတာမို႔ ခပ္ျမန္ျမန္ဆင္းလာရသည္။
မိုး " ထင္တဲ့အတိုင္းဘဲ သြင္ ရပ္ေစာင့္ေနတာပါလာ
ထိုင္...တာဝန္ေပးစရာ႐ွိလို႔ ေခၚလိုက္တာ "
သြင္ " အဆင္သင့္ပါ မမေလး..."
မိုး " သြင္ မွတ္မိလာ ၾသဇီးမွာ ဟိုBlackဂိုဏ္းစတားေတြ
လက္ကေနငါ့ကိုကယ္ၿပီး ေဆးကုေပးတဲ့ဆရာဝန္
မိုက္ခ္ ကို...."
သြင္ "ဟုတ္မွတ္မိပါတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ.."
မိုး "သူ႔တပည့္မေလး မနက္ျဖန္ဒီကိုလာလိမ့္မယ္
ေလဆိပ္မွာသြားႀကိဳ လိုက္ သူ႔ပံုကိုGmail
ကေနမင္းဆီပို႔ေပးလိမ့္မယ္ ကဲ တာဝန္ေက်လိုက္ပါအံုး"
သြင္ "စိတ္ခ်ပါ မမေလး...."
သြင္ မမေလးအိမ္မွျပန္လာသည့္လမ္းတစ္ေလ်ာက္ ေတြးမိသည္က သြင္တို႔ေမာင္ႏွမကို မမေလးသာမကယ္ခဲ့လွၽင္ ပညာလဲသင္ခြင့္မရသလို ယခုလို စိတ္ခ်မ္းသာ စြာေနႏိုင္မည္မဟုတ္ လမ္းေဘးထိုးအိပ္ရလိမ့္မယ္ ဒါမွမဟုတ္ကေလကေခ်မ်ားသာျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ထို႔ေၾကာင့္သူမတို႔ မမေလး၏အရိပ္ကေနေျခတလွမ္းမွေတာင္ လွမ္းဖို႔မျပင္ပါ....
YOU ARE READING
မူလသခင္
Romanceခ်စ္တယ္လို႔ တစ္ဖြဖြေျပာခဲ့ဘူးတယ္ လြမ္းတယ္လို႔ တစ္ဖြဖြေျပာခဲ့ဘူးတယ္ အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ ရင္ဝကိုေဆာင့္ကန္ၿပီး ကိုယ့္ထက္တျခားအရာကိုသူေရြးခ်ယ္ခဲ့တာပါဘဲ....အဲ့လိုနာက်င္တဲ့အခ်စ္ေပးခံခဲ့တာေတာင္မွ ႏွလံုးသားက သူ႔သခင္တေယာက္ကိုဘဲ တမ္းတေနဆဲ.....
