The Man OF My Dream Season 1 (COMPLETED)

Chapter 3: The Confession

Brianna helped me to file for a sick leave for about a week, kasi sabi ng doctor kailangan ko munang magpahinga ng mga iilang araw kasi mas lumalala raw ang hika ko and I really need to get some sleep and rest.

Pagkatapos kong makalabas sa hospital, wala pa akong naikukwento kay Brianna tungkol sa kung ano man ang napag usapan namin ni Presto bago pa man ako mag collapsed sa araw na yun.

I was silently crying every night and asking myself if do I really deserve this kind of pain?
I know that I'm not a perfect girlfriend and I also have my short-comings, pero sapat ba yun na dahilan para hanapin niya sa iba ang hindi ko kayang maibigay pa sa kaniya?
And worst is nabuo pa ang nagawa nila.

I opened the huge window in my room, as my tears streaming down to cheeks. I look outside and look at the stars and the bright fullmoon above the sky.

And suddenly someone hugged me from behind.

"Hey, my sammy I'm sorry if I failed to protect you from those people. My heart shattered into pieces knowing that no words can describe how deeply that wounds you're currently enduring, from someone who doesn't even deserve to have you"
kumalas ako sa pagkakayakap niya at humarap ako sa kanya.

"I am beyond grateful to have you in my life Bri, you're always there when I got no one even before."
And I hugged her tight.
At this moment, parang nabawasan ng bahagya ang sakit na nararamdaman ko. Knowing that I still got someone to lean on.

After my one week leave, I acted that everything is normal, na parang hindi nangyare ang pinakamasakit na naman sa buhay ko..

Presto was trying to call me a couple of times but I immediately blocked his number from my phone.

Ofourse, pag balik ko sa trabaho sinalubong agad ako ng isa sa pinakamalapit ko ring kaibigan na si Alliyah, magkasama kaming grumaduate nito ng senior highschool sa strand na STEM, but after that we need to have our separate ways kasi she needs to study on a different school and so be me. Nagkakausap parin naman kami after mag separate ng ways, pero dahil nga sa naging busy pareho tapos medyo malayo rin ang lugar na nilipatan niya, hindi na kami nagkaroon ng time para magkita. At sobrang dami rin ng nangyare, kaya nawalan kami ng contact sa isa't isa.

But in the most unexpected time, we finally reunited dahil nga iisang hospital pala pinapasukan namin, nurse sya dito.

"Hoy bruhaaaa kaaaa! You're finally back!"
Ofcourse tumakbo sya papalapit sakin at sinalubong ko sya at para kaming ilang years na hindi nagkita tumatalon talon pa habang magkayakap

And after that naglakad na kami at pumasok sa elevator para punta sa floor namin.

"Buhay ka pa pala? Jusko ka isang linggo rin kitang di nakita, wala tuloy akong kasabay magkape during break time"

"Oo na, alam kong masyado akong maganda at nakakapanghina sigurong di mo nasisilayan ganda ko sa pang araw-araw 'no?" Pabiro kong sabi.

Napaubo sya at saktong bumukas ang pinto ng elevator at naibogga niya ang iniinom niyang kape sa damit ng isang nurse na babae.
At ibinigay sakin ang kapeng hawak niya

"Hala! Sorry hindi ko sinasadya. Hala gagi pano 'to, wait let me wipe your clothes"
halos di madrawing mukha niya kasi nagpanic na sya. But the girl remained calm and she even said she's okay.

Tinulungan siya ni Alliyah, at naipahiram pa dun sa babae na nurse ang extra niyang uniform.

Pagkatapos niyang maipahiram dun sa babaeng nurse na bago intern pala at ang pangalan ay Abegail.