The Man OF My Dream Season 1 (COMPLETED)

Chapter 13: Expect the Unexpected

Samantha's POV

I was nervously yet excited to fall asleep, as I know in myself that Dale would probably wait for me to that world and maybe he prepared a simple breakfast for the both of us.

It's past 11 o'clock in the evening, but I just can't sleep, pagulong-gulong nalang ako sa kama ko wala akong magawa para makatulog. After a few minutes I decided to get myself a glass of milk

I went downstairs at nagtungo sa kitchen saka nagtimpla ng isang basong gatas, tulog na ata ang lahat dahil tahimik na rin dito sa baba.

After getting myself a glass of warm milk, umakyat na uli ako pabalik sa kwarto ko. Ininom ko na and thankfully, after drinking the milk that I get, a few minutes have passed before I can manage to fall asleep.

When I opened my eyes, it was late in the afternoon na rin pala dito sa mundo namin ni Dale, it's odd to wake up dito sa loob ng rest house malapit sa beach.

I usually woke up after falling asleep sa totoong mundo ko, dun sa may garden eh.
Bumangon na ako at lumabas hinanap ko si Dale, pero mukhang wala sya dito malapit sa beach, siguro andun yun sa garden naghihintay sa'kin.

Lagi niya kasi akong inaabangan dun.
Naglakad na ako papunta sa may garden sa itaas na bahagi mula dito sa beach.

To my surprise, walang kahit ni anino ni Dale ang nakita ko. And this very moment nakaramdam ako ng matinding takot, hinanap ko sya nang hinanap sa paligid. I even look for him dun sa grave ng anak namin pero wala sya, bumaba uli ako at nagtungo sa may beach pero wala sya.

After a few hours of looking for him.

I suddenly feel tired kay umupo muna ako dito sa isang upuan sa labas ng bahay, umiiyak ako. Naalala ko yung sandali bago ako namatay bilang Stella, paano kung mawala ako o kaya siya. Anong gagawin ko?

I cried for hour, then suddenly someone speak behind me.

"Hinahanap mo ba sya?" Isang di pamilyar na boses ang narinig ko kaya napalingon ako sa may likuran ko.

Isang napakagandang babae ang nakita ko nakalugay ang mahaba at maitim nyang buhok at nakasuot ito ng puting dress na lagpas hanggang tuhod at maraming nakaburda na makukulay na bulaklak sa damit niya. Para syang anghel.

"Sino ka?" Tanong ko sa kaniya. Lumapit siya sa'kin at tumabi sa pagkakaupo.

"Ako si Herianna, hindi ako mapanganib o masamang nilalang, ako ay isang Dyosang taga pangalaga sa mga hiling, kaluluwa, pag-ibig na di nabigyan ng pagkakataong maipagpatuloy, pag-asa na hinahangad sa dalawang magkaibang mundo; sa mundo ng mga buhay at patay, at ang mga alaalang hindi mabura-bura at patuloy na nakagapos pa sa nakaraan." Nakangiting pagpapakilala nito sa'kin.

Habang ako napakunot kilay nalang ako sa pinagsasabi niya, ano raw kamo?
Dyosa tss HAHAHHA

"Hindi ako nagbibiro, saka wag ka nang umiyak, ayos lang naman ang lahat.
Alam kong si Dale ang hinahanap mo" nagulat ako sa huling sinabi niya kaya naman napalingon akong muli sa kaniya.

"Paano mo--"

"Sabi ko nga sayo, isa akong Dyosa. Alam ko ang tungkol sa mundong 'to at mas lalong alam ko ang relasyon ninyo ni Dale at ang mga naging nakaraan nyo." Pagputol niya sa sasabihin ko pa sana.

"Ikalawang buhay mo na 'to hindi ba? Alam mo bang mahabang mahabang panahon nang nakakulong si Dale sa lugar na 'to?" Tanong niya sakin

"Oo, nasabi niya naman na lahat sa'kin. Pero ang mahalaga ngayon ito kami masaya kami dito sa mundong 'to--"