ေတာႀကီးနက္နဲထဲဝယ္ သူတစ္ေယာက္ အကူအညီမဲ့စြာ ေျပးလႊားေနရသည္။သူ႔အေနာက္မွ အမည္ေဖာ္မရေသာ သတၱဝါတစ္စုက ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ပါလာေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ဒီေနရာကဘယ္ေနရာ၊ထိုအေကာင္ေတြကဘာေကာင္ ဆိုတာေရေရရာရာ မသိဘဲ သူေျပးေနရ၏။
ေျပးရင္းေျပးရင္း အေနာက္ကို သမင္ျပန္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့မွသာလၽွင္ တစ္စုံတစ္ခုကို အေသအေခ်ာသိလိုက္ရသည္။ထိုအရာကား သူေျပးေနရာမွရပ္လိုက္လၽွင္ ထိုအေကာင္ေတြ လက္ထဲေရာက္သြားၿပီး အရိုးေရာအသားပါမက်န္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဆိုတာကိုပင္။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုအေကာင္ေတြကား ေဟာလိဝုဒ္႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြထဲမွ လူသားစားသတၱဝါေတြနဲ႔ တူလြန္းတာေၾကာင့္ပင္။ အသားအရည္က စိမ္းဖန္႔ဖန္႔၊ခႏၶာကိုယ္က သစ္ကိုင္းေျခာက္မ်ားလို ပိန္ရွည္ရွည္ကိုမွ ေျပးလိုက္ရင္ ကုန္းကုန္းကုန္းကုန္းႏွင့္ သားရည္ေတြကလည္းက်ေနေသးသည္။ေျပာရင္းႏွင့္ မေန႔ညက သူၾကည့္ခဲ့သည့္ လူသားစားအေကာင္ေတြပါသည့္ သဲထိတ္ရင္ဖိုဇာတ္ကားကိုေတာင္ သတိရမိသြားသည္။မေန႔ညက အေကာင္ေတြႏွင့္တူသည္ဆိုလို႔ ထိုအေကာင္ေတြလိုမ်ိဳး ဒီအေကာင္ေတြလည္း သူ႔ကိုအစိမ္းလိုက္ဝါးစားၾကမွာလားမသိ။
မျဖစ္....မျဖစ္....ေျပးမွပင္။ဟုတ္သည္၊လြတ္ေအာင္ေျပးရမည္။
ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ ေျခလွမ္းေတြကို ႏွစ္ဆအရွိန္တင္ကာ ေၾကာက္ကန္ကန္ၿပီး ေျပးေတာ့၏။သို႔ေသာ္ သိပ္မခိုင္ခ်င္ေသာ ေျခေထာက္ေတြကိုေတာ့ မနည္းအားတင္းထားရသည္။လွည့္ၾကည့္ခ်ိန္က ျမင္လိုက္ရေသာ ထိုသတၱဝါမ်ား၏ ႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္ျဖစ္မည္။ဘုရား...ဘုရား....ဆိုးလိုက္တဲ့႐ုပ္ေတြ။ဒီေန႔ညေတာ့ အိမ္မက္ဆိုးမက္ေတာ့မည္ထင္ပါသည္။
သူသည္ သူ႔ေနာက္မွ အေကာင္ေတြ လိုက္မွီမွာဆိုး၍ အေနာက္ကိုလည္းလွည့္ၾကည့္ရ၊အေရွ႕မွ သစ္ပင္ေတြဘာေတြ ဝင္တိုက္မိမွာဆိုး၍ အေရွ႕ကိုလည္းၾကည့္ရျဖင့္ တစ္ေယာက္တည္းဗ်ာမ်ားေနေတာ့၏။
ဆက္ေျပးေနရင္း သူ႔စိတ္ထဲ၌ ပို၍နီးလာေသာ ေျခသံေတြေၾကာင့္ ထိုအေကာင္ေတြ လိုက္မွီလာၿပီဟု ထင္လိုက္သည္။ထို႔ေၾကာင့္ေျပးရင္း အေနာက္ကိုေၾကာက္အားလန႔္အားျဖင့္ လွည့္ၾကည့္မိသည္။ထိုကဲ့သို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ သူ၏လမ္း၌ အပင္ႀကီးတစ္ပင္၏ အျမစ္ကိုမျမင္နိုင္ေတာ့ဘဲ ခလုတ္တိုက္ကာ ဗိုင္းခနဲ ကားယားႀကီး လဲက်ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
Her And Us {သူ(မ)နှင့်ကျွန်တော်တို့}
Horrorအသင်လူသား ကျွန်ုပ်ကိုခေါ်ပါသလား... ကျွန်ုပ်လိုက်မည်ဟုမတောင်းဆိုခဲ့ပါ။ သင်ခေါ်၍ လိုက်လာခဲ့ခြင်းသာ...။ *......*.......*.......*........*.......*......*........*......*......* "မြန်မာသရဲတွေက ကိုရီးယားစကားမပြောတတ်ဘူးလို့ ဘယ်ပညာရှိကပြောလို့လ...
