ကော်ဖီဆိုင်ကို ရောက်တာနဲ့ ဟယ်မင်ကို ကားပေါ်ကနေသာ စောင့်ထားခိုင်းလိုက်သည်။
အစက သွားမတွေ့ဖူးဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပေမဲ့ company အထိပါလိုက်လာနိုင်သည့် အတင့်ရဲတဲ့မိန်းကလေးမျိုးမို့ လာခဲ့လိုက်သည်။
"မိန်းကလေး ဒါရီ"
"ဪ လာပြီပဲ ဘာမှတော့မဟုတ်ပါဘူး ကိုကို အဝတ်တွေပေးချင်လို့ပါ"
"အာာ~ဟိုမှာ သူလာနေပြီလေ သူ့ကိုပေးလိုက်ပါ..ဒါနဲ့ တစ်ခါတည်းမှာစရာရှိပါတယ် မင်းလောက် မအားနေဘူး ကိုယ်က၊အဲ့တာမလို့ အရည်မရအဖက်မရတွေဆိုရင် အားတိုင်း ကိုယ့်အတွင်းရေးမှူးကိုဖုန်းမဆက်ပါနဲ့ သွားလိုက်ပါအုံးမယ်"
"ဒီမှာ ရှင်!"
"ကင်မ်ထယ်ယောင်း အဲ့တာဘယ်လဲ?"
ဒါရီကိုပြောပြီး ဆိုင်ထဲကမထွက်ခင် ကြားလိုက်ရတဲ့အသံ။
"ငါ့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စမို့ မင်းနဲ့မဆိုင်ဘူးထင်တယ် ဂျွန်"
"အတွင်းရေးမှူးဟယ်မင်ကတော့ ဆိုင်တယ်ပေါ့ အဲ့လိုလား?"
"မင်းဘာဖြစ်ချင်နေဝာာလဲ?"
"ငါမေးတာပဲအရင်ဖြေလေ"
"ငါ့ကိစ္စပါ ဒါက"
"ဪ "
"မင်းအဝတ်တွေကို ငါ့လာပေးတဲ့ မိန်းကလေးကို ပြောပေးပါအုံး..မင်းကိစ္စက ငါ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူးဆိုတာလေးလေ"
"ကင်မ်ထယ်ယောင်း!ကျွန်မ ဒီမှာရှိနေတယ်လေ ကျွန်မကိုပြောဖို့ အဲ့လောက်တောင်ကြောက်နေရတာလား?"
"ဂျွန် မိန်းကလေးဒါရီ မေ့တတ်တာပဲနော် ပြန်ပြောပေးပါအုံး နောက်တစ်ခေါက်ပေါ့ ငါကအဆင့်မရှိရင်စကားတုမပြောပါဘူးဆိုတာလေးလေ"
"ထယ်ယောင်း!မင်းဒါရီကို အဲ့လိုပြောစရာမလိုဘူး"
"မပြောစေချင်ရင် မင်းလူမင်းထိန်းပါ ဂျွန်..
ငါအရင်စခဲ့တာမဟုတ်ဘူး"
"အိုပါး အဆင်ပြေရဲ့လား?"
ကားထဲမှာထိုင်ကြည့်ရင်း ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်နေတော့ မနေသာ။လူတွေကလဲ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နဲ့မို့ အခြေအနေကိုထိန်းရန် အပြင်ထွက်လာခြင်းသား။
YOU ARE READING
$𝐚𝐯𝐚𝐠𝐞 𝐊𝐢𝐦 {ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ}
Fanfiction'မင်းဘာသာ ဘယ်ဟာမနဲ့အိပ်" ငါစိတ်မဝင်စားဘူး၊ဂရုလဲမစိုက်ဘူး ရိုင်း"ပြောရရင် မင်းဟာမနဲ့အိပ်တော့ ငါတောင်သက်သာသေးတယ်' #Taekook_Fic
