ဒီဇင်ဘာလရဲ့အရိုးကွဲလုမတက် အေးစိမ့်နေတဲ့ ရာသီဥတုမှာ ရင်ထဲအပူမီးတွေပြည့်နေတဲ့ ကောင်လေးတယောက်ရှိသည်..
" ကဲဒါဆို Dec 30 sat မှာမဂ်လာပွဲကျင်းပကြတာပေါ့ "
" ဟုတ်ကဲ့ သူဌေးမင်း တို့စိတ်တိုင်းကျစီစဥ်ပါ "
" ငါ့သားဘာပြောချင်သေးလည်း "
Jungkook ဟာ သူရဲ့ရှေ့ထိုင်လို့နေတဲ့ Taehyung ကိုကြည့်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားလေးထဲလက်ကလေးနှစ်ဖက်ကိုညှပ်လို့ ခေါင်းလေးငုံ့ကာထိုင်နေသည်..
" ပြောစရာမရှိပါဘူး "
" ကဲဒါဆို ဒီကြားထဲ စီစဥ်စရာရှိတာတွေငါတို့ဘက်ကအားလုံးစီစဥ်ထားလိုက်မယ် မင်းသားကိုသာ ငါဖုန်းဆက်ရင်လွှတ်လိုက် "
" ဟုတ်ကဲ့ သူဌေးမင်း "
လူကြီးတွေစကားပြောဆိုပြီးတာနဲ့ ထိုင်နေကာကနေထထွက်သွားတဲ့ Jungkook..လူကြီးတွေကို ရိုသေမှုရှိလိုက်ပုံများ မြင်တဲ့အတိုင်းပေ.
Taehyung လည်းသူပြောချင်တဲ့စကားရှိတာကြောင့် လူကြီးတွေကို ခွင့်တောင်းကာ အိမ်ပေါ်ထပ်တက်လို့သွားတဲ့ Jungkook နောက် အမှီလိုက်လို့သွားသည်..သူအပေါ် ရောက်တော့ အခန်းတံခါးဖွင့်ကာဝင်တော့ဖို့ပြင်နေတဲ့ Jungkook
" ခဏ ခဏလေးပါ "
" ကို "
Jungkook ပြောလိုက်တဲ့စကားကို Taehyung နားမလည်စွာ မျက်လုံးအဝိုင်းသားလေးနဲ့ကြည့်ကာ.
" ဗျာ "
" ကိုလို့ခေါ် "
" အာ nae ကို ကို "
"ဘာပြောချင်လို့လည်း ကလေး "
" ဟို ဟိုလေ ကျောင်းမှာဆို ကျွန်တော်ကို "
" ကိုနဲ့ စကားပြောရင် ကလေး က ကိုယ့်ကိုကိုယ် ကလေးက လို့ပြောတာပဲကြားချင်တယ် "
" nae ကို."
" ဘာပြောမှာလည်း ဆက်ပြောလေ "
" nae ကျောင်းမှာဆိုရင်လေ ကလေးတို့ ဆရာနဲ့ကျောင်းသားလိုပဲနေလို့ရမလား "
သူခွင့်တောင်းတော့ အတော်အတန်ကြာစဥ်းစားလို့နေတဲ့ Jungkook.. Taehyung မှာတော့ သူရဲ့လက်ကလေးနှစ်ဖတ်ကိုကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားကာ ခွင့်ပြုပေးဖို့စိတ်ထဲဆုတောင်းနေမိတော့သည်..
